Η σκουάντρα ατζούρα έκανε περίπατο επικρατώντας με 3-0 (όλα τα γκολ σημειώθηκαν από το 24' μέχρι το 33') και το ενδιαφέρον εντός αγωνιστικού χώρου χάθηκε νωρίς.
Ωστόσο στο πρόχειρο στούντιο που είχε στηθεί για τις ανάγκες της ιταλικής τηλεόρασης υπήρχε μια φιγούρα που για τους νεότερους δεν έλεγε κάτι, αλλά για τους μεσήλικες ήταν μια γλυκιά ανάμνηση από το παρελθόν.
Ο λόγος για τον Πάολο Ρόσι έναν από τους πρώτους ποδοσφαιρικούς ήρωες της γενιάς των 50ρηδων ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 64 ετών, νικημένος από τον καρκίνο.
«Είμαι πολύ κουρασμένος γιατί πλέον δεν είμαι μικρό παιδάκι και δεν μπορώ να σας μιλήσω. Πολύ ευχαρίστως όμως να βγούμε μια σέλφι» ήταν η ευγενική του απάντηση στην προσπάθεια μας για μία ατάκα αναφορικά με το παιχνίδι.
Χαμόγελασε, πόζαρε, μας ευχαρίστησε κι αποχώρησε μαζί με όλο το συνεργείο αστειευόμενος με τους συνεργάτες του.
Τώρα πια θα κάνει τα αστεία του με τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Tι τραγική ειρωνεία αλήθεια; Μέσα σε δύο εβδομάδες έφυαν ο «Παμπλίτο» ο άνθρωπος που με τα 6 γκολ στα γήπεδα της Ισπανίας οδήγησε την Ιταλία στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1982, κι ο Ντιέγκο ο άνθρωπος που σχεδόν μόνος του οδήγησε την Αργεντινή στον αντίστοιχο τίτλο το 1986
Από το σκάνδαλο των παράνομων στοιχημάτων στην κορυφή του κόσμου
Ο Πάολο Ρόσι είδε το φως του κόσμου στις 23 Σεπτεμβρίου του 1956 στο Πράτο μια μικρή πόλη κοντα στη Φλωρεντία και η πρώτη του ομάδα ήταν η τοπική Σάντα Λουτσία.
Ευέλικτος, ντελικάτος και με φοβερή αίσθηση του γκολ αρχίζει να δημιουργεί μια φήμη γύρω από το όνομα του με τις Αμπροσιάνα και Κατόλικα Βίρτους να είναι οι επόμενες ομάδες του ώσπου μπαίνει στο ραντάρ της Γιουβέντους.
Με συνοπτικές διαδικασίες η Μεγάλη Κυρία τον αποκτά και τον δίνει δανεικό στην Κόμο με την εντολή ότι από εξτρέμ θα παίζει σέντερ φορ. Στις όχθες της ιταλικής λίμνης η προσαρμογή δεν είναι εύκολη, οι τραυματισμοί του προκαλούν επιπλέον προβλήματα (τρεις φορές έκανε επέμβαση στο μηνίσκο που εκείνα τα χρόνια ήταν σοβαρός τραυματισμός) και ακολουθεί η Βιτσέντζα που τον αποκτά με συνιδιοκτησία.
Εκεί είναι η ώρα της απογείωσης καθώς αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ του καμπιονάτο την σεζόν 77-78 και κερδίζει μια θέση στην αποστολή της Εθνικής ομάδας για το Μουντιάλ της Αργεντινής.
Εκεί πετυχαινει τρία γκολ, αλλά στον καθοριστικό αγώνα για την πρόκριση στον τελικό η Ολλανδία επικρατεί με 2-1 και η Ιταλία καταλαμβάνει τελικά την 4η θέση χάνοντας με 2-1 και στον μικρό τελικό από την Βραζιλία.
Επιστρέφοντας στην πατρίδα, η Γιουβέντους θέλει να τον πάρει πίσω, αλλά η Βιτσέντζα ζητά εξωπραγματικά χρήματα και τελικά την επόμενη σεζόν καταλήγει στην Περούτζια, που τότε ήταν μία από τις καλύτερες ομάδες του καμπιονάτο.
Ο Ρόσι έχει μια καλή χρονιά με 13 γκολ, αλλά στις 23 Μαρτίου 1980 ο κόσμος του γκρεμίζεται.
Λίγους μήνες πριν η Ιταλία φιλοξενήσει το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ξεσπά το σκάνδαλο Totonero (το ιταλικό ΠροΠο), το οποίο αφορούσε χειραγωγημένους αγώνες με εγκεφάλους έναν έμπορο οπωροκηπευτικών κι έναν ιδιοκτήτη εστιατορίου!
Βασικοί πρωταγωνιστές ήταν παίκτες και παράγοντες των Μίλαν, Λάτσιο, ωστόσο στο κόλπο συμμετείχαν και «εκπρόσωποι» από άλλες ομάδες με τον Ρόσι να πληρώνει ακριβά μία συνάντηση δύο λεπτών στο ξενοδοχείο όπου έμενε η αποστολή της Περούτζια πριν τον εκτός έδρας αγώνα με την Αβελίνο.
Όπως είχε εξιστορήσει ο ίδιος σε ένα από τα βιβλία του: «Μετά από το δείπνο, όσο έπαιζα μπίνγκο για να σκοτώσω την ώρα μου, ο Ντέλα Μαρτίρα ήρθε και μου είπε 'Πάολο, θέλεις να έρθεις μια στιγμή να δεις δύο φίλους μου που θέλουν να σε γνωρίσουν;' Δεν λέω 'όχι' και διστακτικά δίνω τη θέση μου στον Τσεκαρίνι και σηκώνομαι».
«Στο χολ βλέπω δύο τύπους που δεν είχα ξαναδεί. Κάνουμε χειραψία και δεν καταλαβαίνω τι θέλουν από μένα. Ο Ντέλα Μαρτίρα ξαφνικά λέει 'Πάολο, αυτός είναι ένας φίλος μου που παίζει στοίχημα’' Και ο φίλος του φίλου του λέει με βαριά ρωμαϊκή προφορά 'Πάολο, τι θα κάνεις την Κυριακή;' Απάντησα γενικά 'Κοίτα, ας προσπαθήσουμε να νικήσουμε'. 'Τι θα συμβεί αν φέρετε ισοπαλία;' Δεν καταλαβαίνω πού το πηγαίνει. Ντρέπομαι, αλλά δεν το δείχνω. Δεν βλέπω την ώρα να φύγω από εκεί».
«Απαντάω 'η ισοπαλία δεν είναι για πέταμα. Η Αβελίνο έχει έναν πόντο λιγότερο από εμάς, νίκησε τη Γιουβέντους και έχασε μόνο από την Τορίνο'. 'Ξέρεις, έχουμε έναν φίλο στην άλλη ομάδα που λέει ότι μία ισοπαλία θα ήταν εντάξει', είπε ο ένας και ο άλλος πρόσθεσε 'ίσως να βάλεις και δύο γκολ'».
«Δεν μου άρεσε καθόλου η συζήτηση. Ήθελα να γυρίσω στο μπίνγκο μου, γιατί αυτές οι φάτσες δεν μου ενέπνεαν εμπιστοσύνη. Τους διέκοψα λέγοντας 'Μάουρο, με περιμένουν και περιμένουν και σένα', ώστε να μην τον κάνω να φανεί κακός. Γύρισα πίσω και συνέχισα να παίζω. Όλα αυτά διήρκεσαν 2 λεπτά, αυτά που εξελίχθηκαν στα πιο άσχημα 2 λεπτά της καριέρας μου».
Το τελικό αποτέλεσμα εκείνης της αναμέτρησης; Αβελίνο-Περούτζια 2-2 με τα γκολ των φιλοξενούμενων να έρχονται από τον ίδιο...
«Δεν ήξερα καν για τα στοιχήματα. Νόμιζα ότι ήταν μια κλασική ισοπαλία, αποδεκτή από δύο ομάδες που δεν θέλουν να αλληλοπληγωθούν. Ακολούθησα τη διαδικασία σαν κάτι εξωπραγματικό, σαν να υπάρχει κάποιος άλλος στη θέση μου. Κατάλαβα πως όλα ήταν αλήθεια όταν επέστρεψα σπίτι και είδα τα πρόσωπα των γονιών μου».
Ωστόσο το κύκλωμα άρχισε να έχει προβλήματα η δράση του είχε γίνει γνωστή και στις 23 Μαρτίου 1980 η ιταλική αστυνομία σε μία πρωτοφανή επιχείριση συλλαμβάνει τους πρωταγωνιστές στο γήπεδο!
Ο Ρόσι δεν ανήκει σ' αυτούς όμως όταν γίνεται γνωστή εκείνη η συνάντηση του στο ξενοδοχείο βρίσκεται κι αυτός στη λίστα με τους κατηγορούμενους, χάνει τη θέση του στην Εθνική Ιταλίας και τιμωρείται με τριετή αποκλεισμό από κάθε ποδοσφαιρική δραστηριότητα!
Η νομοθεσία δεν προέβλεπαι ποινές για το στήσιμο αγώνων, έτσι επεβλήθησαν σε όλους μόνο αθλητικές ποινές με τον Ρόσι να φωνάζει μάταια για την αθωότητα του.
Η στήριξη από Μπονιπέρτι, Μπεαρζότ και η εξιλέωση
Οι μόνοι που τον πίστεψαν ήταν ο Τζιανπέρο Μπονιπέρτι, πρόεδρος της Γιουβέντους και ο Έντζο Μπεαρζότ προπονητής της εθνικής Ιταλίας.
Ο πρώτος τον πήρε πίσω στην ομάδα κι ο δεύτερος αφού μίλησε μαζί του και πείστηκε για την άδικη καταδίκή του τον διαβεβαίωσε ότι τον υπολογίζει για το Μουντιάλ της Ισπανίας.
Ο Ρόσι κέρδισε την έφεση που κατέθεσε με την ποινή του να μειώνεται σε 2 χρόνια, αλλά μέχρι τον Μάρτιο του 1982 δεν είχε δικαίωμα να προπονείται με καμία ομάδα και δεν μπορούσε να αγωνιστεί μέχρι τον Μάιο του ίδιου έτους (2/5/1982 αγωνίστηκε για πρώτη φορά σκοράροντας ένα γκολ στη νίκη της Γιούβε με 5-1 επί της Ουντινέζε).
Ο Μπεαρζότ όμως τήρησε την υπόσχεση του και τον πήρε στην αποστολή ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων με την εικόνα του Ρόσι στον πρώτο γύρο να είναι σχεδόν αποκαρδιωτική. Αδύναμος, χωρίς έκρηξη και χωρίς επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα δέχθηκε σκληρή κριτική, αλλά όταν ξεκίνησε η 2η φάση του τουρνουά, το μετέτρεψε σε προσωπική υπόθεση.
Στις 5 Ιουλίου 1982 στο Σαρία της Βαρκελώνης γράφτηκε μία από τις επικότερες σελίδες που αφορούν το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου καθώς ο Πάολο Ρόσι μ' ένα απίστευτο χατ τρικ οδήγησε την Ιταλία στον θρίαμβο με 3-2 επί της ανίκητης Βραζιλίας και έστειλε την ομάδα του στα ημιτελικά.
«Έκανα τη Βραζιλία να κλαίει...», ήταν ο ευφάνταστος τίτλος ενός άλλου βιβλίου του με τον Ρόσι να πετυχαίνει και τα δύο γκολ στον ημιτελικό με την Πολωνία (2-0) και να ανοίγει το σκορ στον τελικό κόντρα στην Γερμανία (3-1).
Πλέον ο Παμπλίτο είχε εξιλεωθεί στα μάτια όλων και επιστρέφοντας στην Ιταλία κατακτά μέχρι το 1985 με τη Γιουβέντους πρωτάθλημα, κύπελλο το Κύπελλο Κυπελλούχων και το Κύπελλο πρωταθλητριών στον αιματοβαμένο τελικό του Χέιζελ.
Εκείνο το καλοκαίρι αποχώρησε από τη Γιούβε για την Μίλαν όπου έμεινε ένα χρόνο για να ακολουθήσει η Βερόνα και τελικά σε ηλικία 31 ετών αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του.
Λίγα χρόνια αργότερα επέστρεψε ως σχολιαστής στην ιταλική τηλεόραση, θέση που κρατούσε μέχρι και πριν λίγο όταν οι πόνοι στην πλάτη και τη μέση τον οδήγησαν στους γιατρούς...
«Παλιές πληγές από το ποδόσφαιρο...», έλεγε στους συνεργάτες του, αλλά οι εξετάσεις έδειξαν καρκίνο στο πνεύμονα με την καταραμένη αρρώστια να τον νικά σήμερα το βράδυ προκαλώντας θλίψη σε όλο το ιταλικό ποδόσφαιρο.
«Πριν έξι μήνες έχασα τον βιολογικό αδερφό μου... Σήμερα έχασα άλλον έναν. Αντίο Πάολο, ένα μεγάλο κομμάτι τη ζωής μας έφυγε μαζί σου», μπόρεσε να ψελλίσει ο Αντόνιο Καμπρίνι άλλοτε αρχηγός της Γιουβέντους και αριστερός μπακ της Εθνικής Ιταλίας, ενώ ο Μπρούνο Κόντι λίγες ημέρες αφότου βρέθηκε στη Νάπολι για να τιμήσει τη μνήμη του Ντιέγκο Μαραντόνα ξέσπασε: «Καταραμένο 2020! Αντίο φίλε μου».
https://www.protothema.gr/sports/article/1073624/paolo-rosi-apo-tin-kolasi-ton-stimenon-ston-paradeiso-tou-moudial/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου