Σαν
σήμερα το 1945, μέλη του Ιταλικού Κινήματος Αντίστασης εντοπίζουν και
συλλαμβάνουν τον Μουσολίνι και την Κλάρα Πετάτσι, ενώ προσπαθούν να διαφύγουν
από την Ιταλία: η εκτέλεσή τους μετατρέπεται σε λιντσάρισμα από όχλο 5.000
ανθρώπων
Το πλήθος παραληρούσε
και μικρή ομάδα ανταρτών κρέμασε τα πτώματα ανάποδα, ενώ οι ένοπλοι αντάρτες
έκαναν μεγάλη προσπάθεια να κρατήσουν πίσω τον κόσμο.
Το Σάββατο 29 Απριλίου
του 1945 οι Ιταλοί αντιστασιακοί εκτέλεσαν τον Μπενίτο Μουσολίνι και την
ερωμένη του Κλάρα Πετάτσι. Την Κυριακή ένας εξαγριωμένος όχλος 5000 ανθρώπων,
κλωτσούσε έφτυνε και ουρούσε στα πτώματα τους στο κέντρο της πόλης όπου
γεννήθηκε ο ιταλικός φασισμός.
Στο
πρόσωπο του Μουσολίνι υπήρχε μια περιφρονητική έκφραση. Πέθανε φωνάζοντας «Όχι!
Όχι!» στο εκτελεστικό απόσπασμα, που του πήρε τη ζωή, καθώς και της ερωμένης
του, κοντά στο χωριό Ντόγκο στη λίμνη Κόμο λίγο πριν τα ελβετικά σύνορα.
«Επιτρέψτε μου να σώσω τη ζωή μου και εγώ
θα σας δώσω μια αυτοκρατορία!»
Είχε
προηγηθεί η συντριπτική ήττα που υπέστη ο ιταλικός στρατός στα βουνά της Πίνδου
από τις ελληνικές δυνάμεις, ενώ η ήττα του Άξονα στο μέτωπο της Βορείου Αφρικής
έθεσε την Ιταλία εντός του πεδίου βολής των Συμμάχων. Ο ιταλικός στρατός σχεδόν
κατέρρευσε μετά τη Συμμαχική απόβαση στη Σικελία και ο Μουσολίνι ανατράπηκε από
το ίδιο το Φασιστικό Κόμμα. Ήταν τότε που ο βασιλιάς της χώρας διέταξε τη
σύλληψή του. Τον ελευθέρωσαν Γερμανοί αλεξιπτωτιστές και ο Χίτλερ τον τοποθέτησε
επικεφαλής κυβέρνησης στην πόλη Σαλό του ιταλικού Βορρά.
Η σύλληψη
Στις 27 Απριλίου του 1945, ο
Μουσολίνι και η ερωμένη του, μαζί και με άλλους φασίστες του υπουργικού
συμβουλίου, ταξίδευαν κρυμμένοι σε μια γερμανική φάλαγγα κοντά στο χωριό Ντόγκο
στην όχθη της λίμνης Κόμο, ώστε να περάσουν τα σύνορα για την Ελβετία. Μια
ομάδα κομμουνιστών ανταρτών επιτέθηκε στο κομβόι και το ανάγκασε να σταματήσει.
Οι αντάρτες είχαν πληροφορίες ότι ανάμεσα στους Γερμανούς, βρισκόταν ο Ιταλός
φασίστας και οι συνεργάτες του. Και ήταν ακριβώς έτσι. Παρά το γεγονός ότι
μεταμφιέστηκε με τη γερμανική στρατιωτική καπαρντίνα, θα αναγκαζόταν να
παραδοθεί στους Ιταλούς, αφού οι ίδιοι εκβίασαν τους Γερμανούς. Αν δεν τους
έδιναν το Μουσολίνι, δεν θα άφηναν να περάσει κανείς. Τελικά ο Μουσολίνι
αποκαλύφθηκε. Ήταν μέσα σε ένα από τα οχήματα συνοδείας.
Οι
αντάρτες συνέλαβαν τον Μουσολίνι και τον πήγαν στο Ντόγκο, όπου πέρασε μέρος
της νύχτας στους τοπικούς στρατώνες. Πάνω από πενήντα φασίστες ηγέτες με τις
οικογένειές τους βρέθηκαν στο κομβόι και συνελήφθησαν από τους αντάρτες. Εκτός
από το Μουσολίνι και την Πετάτσι, δεκαέξι από αυτούς θα εκτελεστούν με
συνοπτικές διαδικασίες την επόμενη ημέρα και άλλοι δέκα θα πέσουν νεκροί μέσα
σε δύο νύχτες.
Οι μάχες συνεχίζονταν στην περιοχή γύρω από το Ντόγκο.
Φοβούμενοι ότι υποστηρικτές του φασισμού μπορεί να προσπαθούσαν να διασώσουν
τον Μουσολίνι και την Πετάτσι, οι αντάρτες τους οδήγησαν, στη μέση της νύχτας,
σε ένα κοντινό αγρόκτημα. Ο Μουσολίνι και η Πετάτσι πέρασαν εκεί το υπόλοιπο
της νύχτας και το μεγαλύτερο μέρος της επόμενης ημέρας.
Το βράδυ της σύλληψης του Μουσολίνι, ο
Σάντρο Περτίνι, ο ηγέτης των Σοσιαλιστών ανταρτών στη βόρεια Ιταλία, ανακοίνωσε
στο Ράδιο Milano:
«Ο επικεφαλής αυτής της συμμορίας των παραβατών, ο Μουσολίνι,
που μαζί με τον με εχθρό και με φόβο προσπάθησε να διασχίσει τα σύνορα της
Ελβετίας, συνελήφθη. Θα πρέπει να παραδοθεί στο δικαστήριο του λαού, ώστε να
μπορεί να τον κρίνει γρήγορα. Αυτό θέλουμε, ακόμα κι αν νομίζουμε ότι η
εκτέλεση από μια διμοιρία, είναι πάρα πολύ μεγάλη τιμή για αυτόν τον άνθρωπο.
Θα άξιζε να σκοτωθεί σαν ψωριάρικο σκυλί».
Η εκτέλεση
Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές εξηγήσεις για τη γρήγορη
εκτέλεση του Μουσολίνι. Μία από τις πιο δημοφιλείς είναι ότι, ο θάνατός του
είχε διαταχθεί πολύ πριν τη σύλληψή του. Γεγονός είναι ότι ο Μουσολίνι και η
Πετάτσι αιφνιδιάστηκαν, την ώρα που έκαναν βόλτα στον κήπο του σπιτιού. Τότε
ορισμένοι αντάρτες, εκτελώντας εντολές, τους ακινητοποίησαν για να γίνει ένα
πρόχειρο λαϊκό δικαστήριο. Όταν άκουσε την ποινή του θανάτου, ο Μουσολίνι
φώναξε: «Επιτρέψτε μου να σώσω τη ζωή μου και εγώ θα σας δώσω μια
αυτοκρατορία!»
Η Πετάτσι πέρασε τα
χέρια της γύρω από τον Μουσολίνι και φώναξε, «Όχι, δεν πρέπει να πεθάνει».
Εκείνη τη στιγμή ο εκτελεστής τους την πυροβόλησε και η ερωμένη του Ιταλού
ηγέτη έπεσε κάτω. Ο Μουσολίνι τότε, άνοιξε το σακάκι του και φώναξε, «Ρίξε μου
στο στήθος!» Ο Γουόλτερ Αουντίζιο, που σημάδευε τον Μουσολίνι, δεν δίστασε. Ο
Ντούτσε έπεσε αλλά δεν ήταν νεκρός. Μια άλλη σφαίρα καρφώθηκε στο στήθος του
για να σιγουρευτούν οι αντάρτες. Οι σοροί τους πετάχτηκαν στο πίσω μέρος ενός
φορτηγού, μαζί με εκείνες των 16 συνεργατών του Μουσολίνι, και μεταφέρθηκαν στο
Μιλάνο. Νωρίς το πρωί, οι σοροί
κατέβηκαν. Το κεφάλι του Μουσολίνι είχε τοποθετηθεί πάνω στο στήθος της νεκρής
ερωμένης του.
Το λιντσάρισμα των σορών
Οι εγκέφαλοι του φασισμού που βούτηξαν στον πόλεμο την Ιταλία, κείτονταν τώρα στην
λάσπη και το βούρκο σε μια πλατεία στο κέντρο του Μιλάνου.
Περισσότερα από 5.000 άτομα συγκεντρώθηκαν
για να δουν τα πτώματα που σηματοδοτούσαν το οριστικό τέλος στο φασισμό. Όσοι
κατάφερναν να φτάσουν κοντά στις σορούς ουρούσαν πάνω τους ως ένδειξη χλεύης.
Μια γυναίκα που σύμφωνα με τις αναφορές, πυροβόλησε πέντε φορές στο σώμα του
νεκρού Μουσολίνι, είπε κλαίγοντας: "Πέντε σφαίρες για τους πέντε γιους μου
που δολοφονήθηκαν".
Εκείνη τη στιγμή ο εκτελεστής τους την πυροβόλησε και η ερωμένη του
Ιταλού ηγέτη έπεσε κάτω. Οι εγκέφαλοι
του φασισμού που βούτηξαν στον πόλεμο την Ιταλία, κείτονταν τώρα στην λάσπη και
το βούρκο σε μια πλατεία στο κέντρο του Μιλάνου.
Το πλήθος παραληρούσε και μικρή ομάδα
ανταρτών κρέμασε τα πτώματα ανάποδα, ενώ οι ένοπλοι αντάρτες έκαναν μεγάλη
προσπάθεια να κρατήσουν πίσω τον κόσμο. Ένα κύμα ανθρώπων θα προσπαθήσει να
τους περάσει για να διαπομπεύσει ακόμη περισσότερο τις σορούς, ωστόσο αυτό θα
αποφευχθεί, με πυροβολισμούς στον αέρα.
Νωρίς το πρωί, οι σοροί κατέβηκαν. Το κεφάλι του Μουσολίνι είχε
τοποθετηθεί πάνω στο στήθος της νεκρής ερωμένης του. Το σώμα της είχε αρκετές
τρύπες από σφαίρες και οι λεκέδες αίματος έδωσαν ένα βυσσινί χρώμα στη φίνα
λευκή μπλούζα με βολάν, η οποία ως εκ θαύματος είχε ξεφύγει από τη βρωμιά που
κάλυπτε τους υπόλοιπους.
Το πρόσωπο του
Μουσολίνι ήταν σταχτί γκρι. Φορούσε στρατιωτικό μπουφάν και το γκρι παντελόνι
ιππασίας της ιταλικής πολιτοφυλακής, το οποίο είχε μια μικρή κόκκινη λωρίδα στις
πλευρές.
Όμως, ο αέρας του μεγαλείου,
που κάποτε περιέβαλλε το γιο του σιδηρουργού, είχε εξαφανιστεί. Το σώμα του,
είχε κακοποιηθεί βάναυσα και ήταν καλυμμένο με βρωμιά. Φορούσε τις ψηλές μαύρες
μπότες, αλλά δεν υπήρχε πουθενά η λάμψη τους.
Δύο ημέρες αργότερα, ο Χίτλερ θα έπεφτε επίσης νεκρός.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο LIFO.gr
το 2015 από την Α. Κολοβού.
Δείτε όλες τις φωτογραφίες εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου