Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2019

Ιταλοί Φιλέλληνες, ένας βασικός κρίκος στην απελευθέρωση


Μαζί με την έναρξη της Επανάστασης έχουμε την έκδοση της επιθεώρησης Antologia του Vieussex στη Φλωρεντία όπου φιλοξενούνται άρθρα που συνδέουν το ελληνικό ζήτημα με έναν αγώνα για τον πολιτισμό και την εκπαίδευση και με την αντίληψη πως η Ελλάδα βρίσκεται κατά κάποιον τρόπο μέσα « στον γενετικό κώδικα της Ιταλίας » Προβάλλεται μια ελληνοιταλική εθνική και πολιτισμική αλληλεγγύη.
 Περί τους εκατον τριάντα επτά Ιταλούς θα έλθουν να πολεμήσυν στην Ελλάδα και από αυτούς οι σαράντα δύο θα σκοτωθούν ή θα πεθάνουν για άλλους λόγους. Οι πιο πολλοί είναι παλαίμαχοι των Ναπολέόνειων πολέμων ή πρωταγωνιστές των εσωτερικών αγώνων της Ιταλικής χερσονήσου. Το τάγμα των Φιλελλήνων που θα συσταθει τον Μάιο του 1822 θα έχει δύο λόχους με αρχηγούς διαφορετικών εθνοτήτων και διοικητή έναν Ιταλό, τον Ντάνια. Λόγοι, πάλι, πολιτικής σκοπιμότητας προκαλούν δυσφορία στον ερχομό Ιταλών εθελοντών και του επαναστάτη κόμη Σανταρόζα.[47] Σκοτώθηκε στην πτώση της Σφακτηρίας. Ο Ιταλικός φιλελληνισμός θα υπάρξει από τα πιο μακρά φιλελληνικά κινήματα του αιώνα αφού διαδραματίζει ρόλο και πέραν της Επανάστασης του 1821 και συγκεκριμένα το 1866 και κυρίως το 1897 [48]
Μια ξεχωριστή περίπτωση είναι ο Ιταλός Τζιάνι Ρομέι (Romei) που υπηρετούσε στον στρατό του Ιμπραήμ ως συνταγματάρχης του Μηχανικού. Έλαβε μάλιστα επιστολή του Σανταρόζα, με την οποία τον καλούσε να εγκαταλείψει άμεσα τους Αιγύπτιους και να έρθει να πολεμήσει δίπλα στους Έλληνες.

Ο Κόμης Σαντόρε ντι Σανταρόζα (Σαβιλιάνο18 Νοεμβρίου 1783 – Σφακτηρία8 Μαΐου 1825), ήταν Ιταλός στρατιωτικός, επαναστάτης, τιτλούχος και σπουδαίος φιλέλληνας, που σκοτώθηκε κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Ο Σανταρόζα γεννήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 1783 στο Σαβιλιάνο του Πεδεμοντίου. Ολοκληρώνοντας τις εγκύκλιες σπουδές του ακολούθησε το στρατιωτικό επάγγελμα όπου και έλαβε μέρος σχεδόν σε όλες τις κατά του Ναπολέοντα Α΄ μάχες στην Ιταλία. Τελικά μετά την κατάληψη του Πεδεμοντίου παραιτήθηκε από τις τάξεις του στρατού. Μετά όμως την πτώση του Ναπολέοντα ο Σανταρόζα επανήλθε στο στρατό και έλαβε μέρος στην εκστρατεία της Γκρενόμπλ όπου διαπνεόμενος με πατριωτικά και φιλελεύθερα αισθήματα υποκίνησε σε επανάσταση το Πεδεμόντιο κατά της Αυστριακής κατοχής αναλαμβάνοντας μάλιστα υπουργός των Στρατιωτικών της επαναστατικής κυβέρνησης. Αποτυγχάνοντας όμως της γενικής επανάστασης κατέφυγε στη Γαλλία και από εκεί στην Ελβετία απ΄ όπου και κατέληξε στο Λονδίνο.
Τότε Έλληνες απεσταλμένοι του εκεί συγκροτημένου φιλελληνικού κομιτάτου κάλεσαν τον Σανταρόζα αν ήθελε να συμμετάσχει στον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων. Εκείνος με ιδιαίτερο ενθουσιασμό αποδέχθηκε την πρόσκληση και περί τον Δεκέμβριο του 1824 έφθασε στο Ναύπλιο. Από εκεί αρχικά μετέβη στην Επίδαυρο, την Αίγινα και την Αθήνα προς επίσκεψη των αρχαιοτήτων που είχε μέχρι τότε ακουστά και θαύμαζε. Κατά τις επισκέψεις του όμως αυτές δεν έπαυε να βγάζει φλογερούς πατριωτικούς λόγους παρασέρνοντας τους κατοίκους των περιοχών αυτών.Ήτανε μέλος σε φιλλεληνικές επιτροπές του εξωτερικού.(Γερμανία, Αγγλία,Πολωνία,Ελβετία,Γαλλία,Ιταλία)
Ως απλός αγωνιστής φέροντας το όνομα Ντερόσι ακολούθησε τον Γεώργιο Κουντουριώτη και τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο στην προς Πυλία εκστρατεία τους και στις 20 Απριλίου του 1825 κατάφερε και εισήλθε στο φρούριο Νεόκαστρο της Πύλου. Ακολούθως ως παλαίμαχος στρατιωτικός έδωσε εντολή για άμεση επισκευή διαφόρων τμημάτων του πλην όμως δεν εισακούσθηκε. Στις 7 Μαρτίου, όταν πριν λίγες ημέρες ο αγωνιζόμενος από τη νήσο Σφακτηρία Αναγνωσταράς ζήτησε ως βοήθεια ενισχύσεις από το έναντι αυτής Νεόκαστρο, μεταξύ των 100 περίπου αγωνιστών που εστάλησαν ήταν και ο Ντερόσι. Όταν την επόμενη ημέρα 8 Μαΐου ξεκίνησε την επίθεση κατά της Σφακτηρίας ο Αιγύπτιος στρατηγός Ιμπραήμ Πασάς, ο Ντερόσι λίγο πριν την Πτώση της Σφακτηρίας, τραυματίσθηκε βαριά, αρνούμενος όμως να παραδοθεί ένας Αιγύπτιος στρατιώτης τον φόνευσε και στη συνέχεια του αφαίρεσε από τα ρούχα του κάποια χρήματα και μία σφραγίδα από την οποία και πληροφορήθηκε περί της τύχης του ένας φίλος του Σανταρόζα που υπηρετούσε στον αιγυπτιακό στόλο όπως έγραψε αργότερα στο ημερολόγιό του.

Τον Ιούλιο του 1823 ιδρύθηκε στην Ελβετία, με βοήθεια από τον Ιωάννη Καποδίστρια που ιδιώτευε τότε στη Γενεύη μετά την παραίτησή του από Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας και διατηρούσε επαφές με τους Καρμπονάρους για την υποστήριξη της ελληνικής Επανάστασης, η επαναστατική καρμποναρική στοά «Γαλάτες Αναμορφωτές» («Reformateurs Gaulois»).

Ο Τζουζέπε Ματσίνι (1805–1872) καταγόταν από τη Γένοβα. Ανήκε στους καρμπονάρους και αφιέρωσε τη ζωή του στην επανάσταση που θα ένωνε όλα τα ιταλικά κράτη σε ένα. Πίστευε ότι μόνο οι λαϊκές επαναστατικές δυνάμεις με τις μυστικές οργανώσεις τους θα μπορούσαν να διώξουν τους ξένους και να ενοποιήσουν την Ιταλία. Υπήρξε μεγάλος φιλέλληνας και μετέφρασε στα ιταλικά αρκετά ελληνικά δημοτικά τραγούδια, κάνοντας γνωστό στον υπόλοιπο κόσμο το ελληνικό ζήτημα της απελεύθέρωσης από τον τουρκικό ζυγό.

Ο Ρομέι φαίνεται ότι ανήκε στους Καρμπονάρους. Έχοντας πάρει ρητές εντολές από τον Ραζαρόλ, τον οποίο αναφέραμε και παραπάνω, ναι μεν βρισκόταν στην υπηρεσία του Ιμπραήμ, αλλά μετέφερε, με κίνδυνο της ζωής του, τα αιγυπτιακά σχέδια, σε επιτροπή Ζακυνθινών Τεκτόνων, ενημερώνοντας έτσι τους Έλληνες οπλαρχηγούς.


Ο Ιταλός Μάκια ήταν τόσο ακέραιος και έντιμος που ονομαζόταν "μαργαρίτης των τίμιων ανθρώπων".

Ο μεγάλος επαναστάτης ιταλός Τζουζέππε Γκαριμπάλντι υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητός και στην Ελλάδα, . Σώμα «ερυθροχιτώνων» οπαδών του είχε πολεμήσει στον αγώνα των Κρητών το 1866, ενώ «Γαριβαλδινοί» ή «Γαριβάλδηδες» ονομάστηκαν προς τιμήν του οι περίπου 800 φιλέλληνες Ιταλοί που, υπό τον νεότερο υιό του Ριτσιότι Γκαριμπάλντι και τον αναρχικό Αμιλκάρε Τσιπριάνι, πολέμησαν με την πλευρά του ελληνικού στρατού κατά τον «Ελληνοτουρκικό Πόλεμο» του 1897 στις  μάχες του Βελεστίνου και του Δομοκού. «Γαριβαλδινοί» ονομάστηκαν επίσης οι Έλληνες και φιλέλληνες «ερυθροχίτωνες» εθελοντές του 1912 («Α' Βαλκανικός Πόλεμος») υπό τους Λορέντζο Μαβίλη, Αλέξανδρο Ρώμα και τον εγγονό του Γκαριμπάλντι Τζιουζέπε Πεπίνο.

https://www.protothema.gr/stories/article/665572/agnostoi-kai-ligotero-gnostoi-filellines/

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A6%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B5%CF%82#%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1


https://www.rassias.gr/1087GARIBALDI.html




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου