Ο γεννημένος στο Essendon Bill υπηρετούσε στο τμήμα Αυστραλών μηχανικών όταν πιάστηκε αιχμάλωτος σε ένα από τα επεισόδια της σφοδρής μάχης του Ελ Αλαμέιν.
Τον Αύγουστο του 1942 βρέθηκε ανάμεσα σε 2.000 Συμμάχους στρατιώτες αιχμαλώτους στο μεταφορικό πλοίο Nino Bixio, αναχωρώντας από τη Λιβύη με τελικό προορισμό ένα στρατόπεδο στην Ιταλία. Το ταξίδι φυσικά δεν ήταν ευχάριστο. Ο Bill περιγράφει γλαφυρά την ανυπόφορη ζέστη και αποπνικτική ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο κατάστρωμα. Όμως κάτι χειρότερο περίμενε τους επιβαίνοντες καθώς πλησίαζαν στις ακτές της νοτιοδυτικής Ελλάδας. Νωρίς το απόγευμα της 17ης Αυγούστου, ενώ το πλοίο βρισκόταν σε απόσταση 12 ναυτικών μιλίων από την Πύλο δέχθηκε επίθεση υποβρυχίου. Ο Bill θυμάται χαρακτηριστικά τον εκκωφαντικό θόρυβο του τορπιλισμού, τρέχοντας μαζί με άλλους τυχερούς επιζώντες στο κατάστρωμα. Περισσότεροι από 300 συμπολεμιστές του βρήκαν τραγικό θάνατο, είτε κατά τη διάρκεια της επίθεσης είτε μετέπειτα από τα συντρίμμια του πλοίου που σκόρπιζε με δύναμη το νερό. Παραδόξως το Nino Bixi κατάφερε να προσαράξει στην ακτή της Πύλου συρόμενο από ένα ιταλικό πολεμικό πλοίο. Παρόμοια ήταν τα περιστατικά που εκτυλίχθηκαν ένα χρόνο νωρίτερα με την επιχείρηση καταβύθισης του Sebastiano Veniero-Jason έξω από τη Μεθώνη στις 9 Δεκεμβρίου 1941. Από τους 2.100 συνολικά επιβαίνοντες στρατιώτες των Συμμαχικών Δυνάμεων, περισσότεροι από 500 σκοτώθηκαν, ενώ οι ντόπιοι έσπευσαν να τοποθετήσουν σε προσωρινούς τάφους όσα πτώματα ανδρών ξεβράστηκαν στις ακτές της Μεθώνης. Ο Bill κατάφερε να ξεφύγει από την αιχμαλωσία και να φτάσει στην Ελβετία και μετά το πέρας του πολέμου εργάστηκε στον Οργανισμό Περιθάλψεως και Αποκαταταστάσεως των Ηνωμένων Εθνών. Εδώ και πολλά χρόνια έχει επιδοθεί στο έργο της καταγραφής της ιστορίας ατόμων που υπηρέτησαν στον πόλεμο και διέφυγαν κυνηγημένοι στην Ευρώπη δημιουργώντας μια ιστοσελίδα που έχει αποδειχθεί ανεκτίμητης αξίας τόσο για ερευνητές όσο και για βετεράνους πολέμου και τους απογόνους τους. ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΘΥΜΗΣΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ Ο Bill περίμενε με ανυπομονησία την ημέρα που οι πολεμιστές και πεσόντες στις τραγωδίες της Πύλου και της Μεθώνης θα λάμβαναν την αναγνώριση που τους αξίζει. Αυτός είναι ακριβώς και ο σκοπός του εγχειρήματος της Παμπυλιακής και Παμμεσσηνιακής Αδελφότητας Μελβούρνης, δημιουργώντας αυτές τις αναμνηστικές πλακέτες για να αναγερθούν στις τοποθεσίες των ακτών που βρέθηκαν επιζώντες και νεκροί, τιμώντας παράλληλα και τους ντόπιους κατοίκους που τους βοήθησαν. Υπήρξε μοναδικό προνόμιο και τιμή για όλους τους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση παρουσίασης των πλακών να ακούσουν την αφήγηση του Bill Rudd. Ενδεικτικά είναι τα λόγια του προέδρου της Παμπυλιακής Αδελφότητας Μελβούρνης, Γιώργου Σαρατσιώτη, και της αντιπροέδρου, Ρίτας Λάμπρου, που μίλησαν για την ιδιαίτερη χαρά που αισθάνεται η Αδελφότητα, έχοντας συμμετάσχει στην κίνηση μνήμης των πολεμιστών που βρέθηκαν στην Πύλο. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η δήλωση του προέδρου της Παμμεσσηνιακής Αδελφότητας, Ιωάννη Μητσάκου, ο οποίος πρόσθεσε: “Δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε όσους υπηρέτησαν και έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία”. Όσο για τον ίδιο τον Bill, η εκδήλωση υπήρξε ίσως το καταλληλότερο περιβάλλον για να γιορτάσει τα 100ά του γενέθλια, απολαμβάνοντας την ελληνική φιλοξενία και την παρέα των καλεσμένων που έπιναν ούζο στην υγειά του! Οι αναμνηστικές πλακέτες πρόκειται να αποσταλούν εντός ολίγων μηνών στην Ελλάδα, όπου και αναμένεται η ανέγερσή τους σε Πύλο και Μεθώνη το ερχόμενο έτος, σηματοδοτώντας το πρώτο βήμα του εγχειρήματος καταγραφής της φυσικής παρουσίας των Anzacs στα ελληνικά εδάφη. Συζητήσεις έχουν ήδη ξεκινήσει για την ανέργεση αντίστοιχων μνημείων στη Λήμνο, την Κόρινθο, το Άργος, το Ναύπλιο, καθώς επίσης και στο χωριό Μουρνιές Κρήτης, όπου σκοτώθηκε ο James Ζαμπέλης, ο μοναδικός Έλληνας των στρατευμάτων ANZACsπου υπηρέτησε και σκοτώθηκε στην ελληνική εκστρατεία του 1941. Προσωπικά ήταν για εμένα ιδιαίτερη τιμή να γνωρίσω τον Bill Rudd και να συνεργαστώ μαζί του και με την Παμπυλιακή και Παμμεσσηνιακή Αδελφότητα για την πρωτοβουλία ανέγερσης αυτών των τιμητικών πλακών που αποτελούν μια ακόμη υπενθύμιση των ισχυρών ιστορικών δεσμών μεταξύ Ελλάδας και Αυστραλίας. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στις Ελένη Σπανού και Τία Τσώνη για το φιλόξενο περιβάλλον του Vanilla Restaurant που προσέφεραν στους καλεσμένους της εκδήλωσης. *O ιστορικός και συγγραφέας Jim Claven έχει πραγματοποιήσει πολύχρονη έρευνα σχετικά με την παρουσία των Anzacs στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια τόσο του Α’ όσο και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο κ. Claven είναι γραμματέας της Επιτροπής Μνήμης Λήμνου-Καλλίπολης και μέλος του Συντονιστικού Συμβουλίου Μνήμης για τη Μάχη της Κρήτης και της υπόλοιπης Ελλάδας. Οποιοσδήποτε επιθυμεί να βοηθήσει στην καταγραφή της φυσικής παρουσίας των Anzacs στην Ελλάδα μπορεί να επικοινωνήσει με τον συγγραφέα στέλνοντας μήνυμα στην ηλεκτρονική διεύθυνση jimclaven@yahoo.com.au. Mine coins - make money: http://bit.ly/money_crypto
Mine coins - make money: http://bit.ly/money_crypto
Mine coins - make money: http://bit.ly/money_crypto
http://dipanoskaltsis.blogspot.com/2018/04/nino-bixio-sebastiano-veniero.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου