Από όπου θες. Να αρχίσω από το τέλος...
Άκουσα το ανακοινωθέν θανάτου, του νοσοκομείου Sacco που νοσηλευότανε τις δύο τελευταίες βδομάδες ετοιμοθάνατος, λόγω χρόνιας μεγάλης βλάβης στους πνεύμονες.
Ο γιατρός που μιλούσε στους δημοσιογράφους, είπε: Δεν έχει ξαναδεί τέτοια κατάσταση.
Δεν περίμενε ο ίδιος ότι θα πεθάνει, αλλά δεν το περιμέναμε κι εμείς είπε παρόλο, ότι ξέραμε ότι έπρεπε ήδη να έχει φύγει προ πολλού.
Τόσο δραματική ήταν η κατάσταση των πνευμόνων του. Από την ημέρα που ήρθε δεν σταμάτησε λεπτό να μιλάει,
ζητούσε να δει κόσμο, τραγουδούσε, δεν έχασε επαφή, ούτε λεπτό με μεγάλη μας έκπληξη.
Ιδιοφυία καλλιτεχνική ολοκληρωμένη.
Ηθοποιός, συγγραφέας, ζωγράφος, θιασάρχης, δραματουργός γλωσσοπλάστης.
Πάνω από όλα Ελεύθερος. Καλλιτέχνης 360 μοιρών.
Χωρίς στιγμή να βγει από την λαϊκή του βάση. Η Γνώση ντυμένη άνθρωπος, χωρίς να το φωνάζει.
Κινούταν από την τοπική διάλεκτο μέχρι κείμενα μεσαιωνικά και σημερινά με απίστευτη άνεση, σε ρόλο κλόουν.
Δεν μπορείς να μιλάς για τον Ντάριο Φο, χωρίς να τον συνδέεις αυτόματα, με την Φράνκα Ράμε. Την γυναίκα της ζωής του από το 54.
Από αυτούς τις σχέσεις που δεν ξεχωρίζεις, που τελειώνει ο ένας και αρχίζει ο άλλος.
Δεν είναι μόνο ο έρωτας, αυτό είναι συγγένεια, απόλυτη ταύτιση και προέκταση ψυχών.
Θυμάμαι κάποια φορά εκείνη που είχε βγει σε ένα μεσημεριανό κυριακάτικο,
μόνο και μόνο για να πει πόσο πολύ τσακωνόντουσαν και πόσο άσχημα περνούσε μαζί του για διαστήματα.
Αυτός να την περιμένει με ανοιχτό το στόμα στα παρασκήνια.
Που είχε βγάλει προς τα έξω τα του σπιτιού τους. Ενώ έπρεπε να διαφημίσει το έργο τους.
Λογοκριμένοι και απαγορευμένοι στην RAI, σχεδόν μια εικοσαετία.
Αν θυμάμαι καλά ήταν η πρώτη τους εμφάνιση εκείνη την Κυριακή, μετά την δεκαπεντάχρονη απαγόρευση,
Συνέπεια ενός μουσικού προγράμματος, που μέσα κατήγγειλαν τα εργατικά ατυχήματα.
Αριστεροί. Εκείνη μπήκε στην γερουσία κοντά στο τέλος της ζωής της.
Αριστεροί, με την έννοια της συνέπειας. Ήξερε και δήλωνε ο Φο το πόσο τα σκάτωσε αυτή η Αριστερά, η αμόρφωτη, η αδιάβαστη, η ακαλλιέργητη, που κατέλαβε θέσεις εξουσίας, από την δεκαετία του 80.
Που σήμερα τον διεκδικεί αποκλειστικά. Ήξερε όταν απευθυνόταν στην πλατεία του θεάτρου, που είχαν κάνει κατάληψη το ζευγάρι, με τον θίασο του στο Μιλάνο, το Λίμπερτι, ότι απευθυνότανε σε μια γενιά, που της έφταιγαν για όλα οι άλλοι.
Εκείνη ποτέ. Αντί να διαβάσει να μελετήσει να μορφωθεί.
Διαδήλωνε.
Η αντίθεση του με τους αριστερούς ήταν ότι αυτός, είχε το βλέμμα του στο Μέλλον.
Εκείνοι στο Παρελθόν. Αυτό τον έκανε να μπει αμέσως δίπλα στον φίλο του, Γκρίλλο και το κίνημα του.
Από την πρώτη στιγμή. “Η Φράνκα κι εγώ θέλουμε να είμαστε κοντά σας, είπε στους ακτιβιστές της γειτονιάς του”.
Από το πάλκο της κεντρικής συγκέντρωσης του κινήματος.
Φώναξε, “εμείς δεν τα καταφέραμε, θα το κάνετε εσείς και θα είμαι μαζί σας”.
Στους νέους που ήταν κάτω από την εξέδρα.
Η μεγάλη του πληγή, ήταν ο βιασμός της γυναίκας του, το 73 από πέντε φασίστες.
Που δεν τιμωρήθηκαν ποτέ. Το σοκ της ήταν τέτοιο που για δυο χρόνια, δεν μίλησε με κανένα.
Μετά έκανε αυτό που ήξερε καλύτερα από τον καθένα.
Ένα μονόλογο. Έβαλε λέξεις στο πιο χυδαίο γεγονός της ζωής της.
Ήταν τόσο δυνατό σαν σκηνή, που από τους θεατές κάποιες γυναίκες λιποθύμησαν.
Η πιο συγκλονιστική καταγγελία βιασμού που έχω ακούσει.
Σήμερα ο Δήμος του Μιλάνου ,θέλει να δώσει το όνομα τους στο θεατράκι,
που τους πέταξαν μια μέρα έξω, σαν παράνομους καταληψίες.
Θα μπορούσαν να σου πω χιλιάδες γεγονότα.
Όμως δεν έχουν τόση σημασία.
Ήταν η εποχή που καθόρισε, το σημερινό δράμα της Αριστεράς.
Εκείνος ήταν φορέας του υγιούς κομματιού της.
Έμαθε ότι πήρε το Νόμπελ ενώ έπαιρνε μέρος, σε μια εκπομπή που λεγόταν
Μιλάνο-Ρώμη μέσα στο αυτοκίνητο.
Εκπληκτικά συγκινητική η αντίδρασή του, ενώ θα περίμενες να το σνομπάρει.
Επιγραμματικά σου δίνω κάποια γεγονότα, που δεν είναι πολύ γνωστά για την ζωή του.
Απλά ανθρώπινα.
ΥΓ: Ευχαριστώ τη συνάδελφο, Νότα Γκίνη, που έζησε στην Ιταλία και γνώρισε τόσα πολλά για τον Ντάριο Φο. Χωρίς τις πληροφορίες της δεν θα μπορούσα να είχα γράψει αυτά για τον σπουδαίο δημιουργό.
http://newpost.gr/blogs/ntepy-gkolema/565602/ntario-fo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου