Κυριακή 13 Μαΐου 2018

Δεν μου κάνατε τίποτα (non mi avete fatto niente), οι στίχοι στα ελληνικά


Δεν μου κάνατε τίποτα (non mi avete fatto niente)
Μετάφραση από τα ιταλικά: Γιώργος Δ. Μυλωνάς

Στο Κάιρο δεν το ξέρουν τι ώρα είναι τώρα
ο ήλιος πάνω από τη Ράμπλα σήμερα δεν είναι ίδιος
στη Γαλλία έχει μια συναυλία, ο κόσμος διασκεδάζει
κάποιος τραγουδά δυνατά, κάποιος φωνάζει "Θάνατος"

Στο Λονδίνο πάντα βρέχει, αλλά σήμερα δεν είναι άσχημα
ο ουρανός δεν χαρίζεται, ούτε καν σε μια κηδεία
στη Νίκαια η θάλασσα βάφεται κόκκινη από φωτιές και από ντροπή
από κόσμο στην άσφαλτο και αίμα στον υπόνομο

Κι αυτό το τεράστιο σώμα που ονομάζουμε «Γη»
πληγωμένο στα όργανά του από την Ασία ως την Αγγλία
γαλαξίες ατόμων σκορπισμένων στο διάστημα
όμως το σημαντικότερο είναι ο τόπος μιας αγκαλιάς

Με μητέρες δίχως παιδιά, με παιδιά δίχως πατέρες
με πρόσωπα φωτισμένα, σαν τοίχους δίχως κάδρα
λεπτά σιγής, κομματιασμένα από μια φωνή
"δεν μου κάνατε τίποτα"

Δεν μου κάνατε τίποτα
δεν μου πήρατε τίποτα
αυτή είναι η ζωή μου που συνεχίζεται
πέρα από όλα αυτά, πέρα από τον κόσμο

Δεν μου κάνατε τίποτα
δεν είχατε τίποτα
γιατί όλα αυτά πάνε πέρα
από τους άχρηστους πολέμους σας

Υπάρχει αυτός που κάνει το σταυρό του,
αυτός που προσεύχεται πάνω σε χαλιά,
οι εκκλησίες και τα τζαμιά, οι ιμάμηδες και όλοι οι παπάδες
είσοδοι χωριστές του ίδιου σπιτιού
δισεκατομμύρια ανθρώπων που ελπίζουν σε κάτι

Μπράτσα δίχως χέρια, πρόσωπα δίχως ονόματα
να αλλάξουμε ιδέες, κατά βάθος είμαστε άνθρωποι
γιατί η ζωή μας δεν είναι μόνο η άποψη του ενός
και δεν υπάρχει ειρηνική βόμβα

Δεν μου κάνατε τίποτα
δεν μου πήρατε τίποτα
αυτή είναι η ζωή μου που συνεχίζεται
πέρα από όλα, πέρα απ' τον κόσμο

Δεν μου κάνατε τίποτα
δεν είχατε τίποτα
γιατί όλα πάνε πέρα
από τους άχρηστους πολέμους σας
από τους άχρηστους πολέμους σας

Θα πέσουν οι ουρανοξύστες, τα μετρό
τα τείχη της έριδας, χτισμένα για το ψωμί
όμως ενάντια σε κάθε τρόμο που εμποδίζει το μονοπάτι
ο κόσμος θα σηκωθεί με το χαμόγελο ενός παιδιού
με το χαμόγελο ενός παιδιού
με το χαμόγελο ενός παιδιού

Δεν μου κάνατε τίποτα
δεν είχατε τίποτα
γιατί όλα πάνε πέρα
από τους άχρηστους πολέμους σας

Δεν μου κάνατε τίποτα
από τους άχρηστους πολέμους σας
δεν μου πήρατε τίποτα
από τους άχρηστους πολέμους σας
δεν μου κάνατε τίποτα
από τους άχρηστους πολέμους σας
δεν είχατε τίποτα
από τους άχρηστους πολέμους σας

Ξέρω πως τίποτα δεν γυρίζει πια
η ευτυχία πετούσε
όπως πετά μακριά μια φυσαλίδα.



Σημείωση: η Ιταλία κατέλαβε τελικά την πέμπτη θέση στον εν λόγω διαγωνισμό.

Ermal Meta - Fabrizio Moro, Non mi avete fatto niente

A Il Cairo non lo sanno che ore sono adesso,
il sole sulla Rambla oggi non è lo stesso.
In Francia c’è un concerto, la gente si diverte,
qualcuno canta forte, qualcuno grida “a morte”.

A Londra piove sempre, ma oggi non fa male.
Il cielo non fa sconti, neanche a un funerale.
A Nizza il mare è rosso di fuochi e di vergogna,
di gente sull’asfalto e sangue nella fogna.

E questo corpo enorme che noi chiamiamo “Terra”,
ferito nei suoi organi dall’Asia all’Inghilterra.
Galassie di persone disperse nello spazio
ma quello più importante è lo spazio di un abbraccio.

Di madri senza figli, di figli senza padri,
di volti illuminati, come muri senza quadri.
Minuti di silenzio, spezzati da una voce:
“Non mi avete fatto niente.”

Non mi avete fatto niente.
Non mi avete tolto niente.
Questa è la mia vita che va avanti
oltre tutto, oltre la gente.

Non mi avete fatto niente.
Non avete avuto niente.
Perché tutto va oltre
le vostre inutili guerre.

C’è chi si fa la croce, chi prega sui tappeti,
le chiese e le moschee, gli imam e tutti i preti,
ingressi separati della stessa casa,
miliardi di persone che sperano in qualcosa.

Braccia senza mani, facce senza nomi,
scambiamoci la pelle, in fondo siamo umani.
Perché la nostra vita non è un punto di vista
e non esiste bomba pacifista.

Non mi avete fatto niente.
Non mi avete tolto niente.
Questa è la mia vita che va avanti
oltre tutto, oltre la gente.

Non mi avete fatto niente.
Non avete avuto niente.
Perché tutto va oltre
le vostre inutili guerre,
le vostre inutili guerre.

Cadranno i grattacieli, le metropolitane,
i muri di contrasto, alzati per il pane.
Ma contro ogni terrore che ostacola il cammino
il mondo si rialza col sorriso di un bambino,
col sorriso di un bambino,
col sorriso di un bambino.

Non mi avete fatto niente.
Non avete avuto niente.
Perché tutto va oltre
le vostre inutili guerre.

Non mi avete fatto niente.
Le vostre inutili guerre.
Non mi avete tolto niente.
Le vostre inutili guerre
Non mi avete fatto niente.
Le vostre inutili guerre.
Non avete avuto niente.
Le vostre inutili guerre.

Sono consapevole che tutto più non torna.
La felicità volava
come vola via una bolla.

Μετάφραση από τα ιταλικά: Γιώργος Δ. Μυλωνάς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου