Περιοδικό δρόμου "σχεδία": Η «σχεδία» του παντοτινού θέρους

Ανακαλύπτουμε τη μαθησιακή γοητεία της πλήξης, πάμε διακοπές με συμπολίτες μας της τρίτης ηλικίας, κάνουμε ύπτιο σε γλυκαντικό, δραπετεύουμε σε ένα πλωτό νησί στα βάθη του Ειρηνικού, αντιμετωπίζουμε τους εισβολείς με τις κάλτσες και τα σανδάλια, πιάνουμε την κουβέντα με τον Βέρνερ Χέρτζογκ, φτιάχνουμε τον δικό μας Σόιμπλε, πουλάμε «σχεδία» στην Πιάτσα Ντελ Ντουόμο, ζούμε το παντοτινό θέρος.

Αυτά και άλλα πολλά μόνο στην καλοκαιρινή «σχεδία» (τεύχος #50).

Από την Τετάρτη 28 Ιουνίου στους δρόμους της πόλης.

  

Τα παιδιά όλο και περισσότερο ακολουθούν τους ρυθμούς της πολυάσχολης κοινωνίας μας, μιας κοινωνίας που απεχθάνεται τα διαλείμματα, τις ανάπαυλες, τα χαμένα στο άπειρο βλέμματα, μιας κοινωνίας που τρέμει την πλήξη, η οποία θεωρείται αμαρτία και χαμένος χρόνος. Το καλοκαίρι, όμως, είναι μια ιδανική ευκαιρία να τα αφήσουμε να τεμπελιάσουν, να νιώσουν ανία, μια ψυχολογική κατάσταση εξίσου σημαντική για την ανάπτυξή τους με τα σχολικά μαθήματα. Μέσα από αυτή το παιδί αναπτύσσει ικανότητες και καλλιεργεί συναισθήματα, που θα το βοηθήσουν να εξελιχθεί σε έναν υγιή ενήλικα, λένε οι ειδικοί. «Η μαθησιακή γοητεία της πλήξης» είναι ο τίτλος του συγκεκριμένου εκτενούς ρεπορτάζ.

«Ο τουρισμός της ωρίμανσης». Ολοένα και περισσότερα κράτη εφαρμόζουν πολιτικές για την ισότιμη πρόσβαση των ατόμων τρίτης ηλικίας στον τουρισμό. Χαρακτηριστικά, στη Γαλλία έχει αναγνωριστεί με νόμο η διασφάλιση του δικαιώματος όλων στις διακοπές ως εθνικός στόχος, ακριβώς όπως η εξασφάλιση υγειονομικής περίθαλψης και στέγης για όλον τον πληθυσμό, ενώ το κράτος επιδοτεί τη λειτουργία «χωριών ηλικιωμένων», στα οποία τα άτομα τρίτης ηλικίας μπορούν να κάνουν διακοπές με πολύ χαμηλές τιμές ή και δωρεάν. Αντιθέτως, στη χώρα μας έχουν κοπεί ακόμη και τα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού. «Και όμως, για 30 χρόνια ήταν ένα σημαντικό εργαλείο άσκησης κοινωνικής πολιτικής. Δεν θα πρέπει να υποτιμούμε στην περίοδο που ζούμε τη σημασία αυτού που κάποτε ονομάστηκε “δημοκρατικοποίηση του δικαιώματος στον τουρισμό”», υπογραμμίζει ο καθηγητής κ. Πάρις Τσάρτας στο πλαίσιο της εκτενούς έρευνας της «σχεδίας».

«Ό,τι έχω κάνει είναι υπέροχο» λέει ο Βέρνερ Χέρτζογκ. Για τον σπουδαίο γερμανό σκηνοθέτη, το να δείχνεις στον μικρό σου γιο τα βουνά στο φεγγάρι αποτελεί την απαρχή του κινηματογράφου. Όπως εξομολογείται, είναι κάτι που κάνει σε όλες τις ταινίες του. «Έχω πάει σε πολλά μέρη λόγω των πρότζεκτ που έχω κάνει. Δεν είμαι, όμως, ούτε ταξιδευτής ούτε εξερευνητής. Απλά στο σλάλομ της ζωής συμμετείχα και διέπρεψα», αφηγείται, μεταξύ άλλων.

«Η Κιβωτός των εχόντων». Για να ξεφύγουν από τα δεσμά του κράτους και των περιοριστικών κανόνων του, κάποιοι κροίσοι χτίζουν τα δικά τους νησιά-κράτη, εκτός των χωρικών υδάτων των υφιστάμενων κρατών που όλοι γνωρίζουμε. Θα διοικούνται σαν κράτη-επιχειρήσεις, θα έχουν αυτόνομη μεταναστευτική πολιτική, σύστημα βίζας, δικό τους νόμισμα, ενώ θα παρέχουν σημαντικά επενδυτικά κίνητρα, χαμηλότατη ώς μηδενική φορολογία, παρεκκλίσεις από την περιβαλλοντική νομοθεσία και περιορισμένα έως ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα.

«Οι εισβολείς με τα σανδάλια». Ο τουρισμός φέρνει χρήμα, αλλά οδηγεί συχνά στην υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των τοπικών κοινωνιών. Βενετία, Βαρκελώνη και Βερολίνο το γνωρίζουν και προσπαθούν να αντιδράσουν. Στη Βενετία, για παράδειγμα, θέλοντας να διαμαρτυρηθούν για τη μετατροπή της πόλης τους σε ένα γιγάντιο θεματικό πάρκο γρήγορου μαζικού τουρισμού, ομάδες πολιτών κινητοποιούνται, ζητώντας ακόμη και την καθιέρωση ανώτατου αριθμού τουριστών που μπορούν να εισέλθουν στο ιστορικό κέντρο της πόλης.

«Ύπτιο σε γλυκαντικό». Το συμπέρασμα καναδών επιστημόνων που πραγματοποίησαν μια μεγάλη έρευνα είναι ότι οι πισίνες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και γιγάντιες τουαλέτες. Και αν η «ανακούφιση» στη θάλασσα είναι –σύμφωνα με τους ειδικούς– επιτρεπτή, στα κολυμβητήρια είναι μια επιβλαβής πρακτική.

Με αφορμή το νέο του γελοιογραφικό άλμπουμ με τίτλο «Δημιουργικές ασάφειες», ο πολιτικός γελοιογράφος Soloup μάς μιλάει για αυτά που τον εμπνέουν, την τέχνη της γελοιογραφίας, το προσφυγικό και, βεβαίως, για το πώς επηρεάζεται η ζωή των ανθρώπων από την πίεση των μέτρων και της ανεργίας. Πρόκειται για το πρώτο πολιτικό διαδραστικό γελοιογραφικό άλμπουμ που κυκλοφορεί στην Ελλάδα, με σκίτσα που διηγούνται τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας τα χρόνια της κρίσης. Ο αναγνώστης μπορεί να γελάσει, να σκεφτεί, να σατιρίσει, ακόμη και να βγάλει το άχτι του μέσω των χρωμάτων. Ακόμη και να φτιάξει τον δικό του Σόιμπλε. Είναι και ο τίτλος της συνέντευξης:  «Φτιάξε και εσύ έναν Σόιμπλε».

 «Η Μαρία στην Πιάτσα ντελ Ντουόμο». Στο πλαίσιο μιας ξεχωριστής συνέργειας, ένας άνθρωπος της «σχεδίας» ταξιδεύει στο Μιλάνο για να γνωρίσει και να πουλήσει το ιταλικό περιοδικό δρόμου «Scarp de’ tenis». «Εκτός από τις ομορφιές της πόλης, αυτό που κράτησα από το Μιλάνο είναι η αλληλεγγύη και η φιλοξενία του κόσμου», αφηγείται, μεταξύ άλλων, η Μαρία, η οποία, στο μεταξύ, έκανε ένα σημαντικό άλμα στη ζωή της.

Ακόμη, θαυμάζουμε μια φωτογραφία του σπουδαίου φωτογράφου Κώστα Μπαλάφα, περιγράφουμε το παντοτινό θέρος και κάνουμε νέες εγγραφές στο τακτικό ημερολόγιο της «σχεδίας». Ο Τάσος Ζαφειρίου και ο Βαγγέλης Μιχαλάτος μιλούν για μια φιλία και κοινή μουσική διαδρομή που ξεκίνησε πριν από 25 χρόνια. Ο Γιώργος Μπαζίνας εξηγεί πώς, όταν έχει κέφια, η πραγματικότητα ξεπερνά τον πιο ευφάνταστο χιουμορίστα, γίνεται επιδέξια ευρηματική και μπορεί να χαρίσει γενναιόδωρη ευθυμία. Οι φακοί του Κωστή Μπακόπουλου και του Χρήστου Παπαχρήστου καταγράφουν απογευματινές και βραδινές εικόνες από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη αντίστοιχα, ενώ κορυφαίοι έλληνες γελοιογράφοι σχολιάζουν με το πενάκι τους αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας. Κλείνουμε τραπέζι σε έναν «καφενέ» στους Αμπελοκήπους, του οποίου ο ιδιοκτήτης από τα κύματα του Αιγαίου βρέθηκε στις φουρτούνες της εστίασης, ενώ δοκιμάζουμε κοτόπουλο Tika Masala από έναν Πακιστανό που κάποτε φιλοδοξούσε να γίνει στρατιωτικός και έπαιζε κρίκετ στο Κασμίρ.

Αυτά και άλλα πολλά. Στο τεύχος #50 της «σχεδίας» (Ιούλιος-Αύγουστος 2017), που κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης από την Τετάρτη  28 Ιουνίου 2017.

Υπενθυμίζεται ότι η «σχεδία», όπως συμβαίνει με όλα τα περιοδικά δρόμου του πλανήτη, δεν πωλείται στα συνήθη σημεία διάθεσης Τύπου (περίπτερα κ.λπ.). Πωλείται αποκλειστικά και μόνο στους δρόμους της πόλης από διαπιστευμένους πωλητές. Οι πωλητές αυτοί προέρχονται από ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες: Άστεγοι, άνεργοι και γενικώς άνθρωποι που αποδεδειγμένα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Είναι άνθρωποι που βιώνουν με τον πιο σκληρό τρόπο τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει την ελληνική γη. Από την τιμή πώλησης του περιοδικού (3,00 ευρώ), το 50% (δηλαδή το 1,50€) πηγαίνει απευθείας στον ίδιο τον πωλητή.

http://www.shedia.gr/