H Ιταλία ερωτεύεται τον Berlusconi -ξανά

 

Το πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα από τον πρόσφατο γύρο τοπικών εκλογών στην Ιταλία ήταν η χαμηλή επίδοση του Κινήματος Πέντε Αστέρων. Το κόμμα που τάσσεται κατά του κατεστημένου και είχε αναστατώσει το πολιτικό σύστημα της Ιταλίας κατάφερε να περάσει στο δεύτερο γύρο μόνο σε μία από τις κύριες πόλεις διεξαγωγής των εκλογών –συμπεριλαμβανομένης της Γένοβα, της πόλης από όπου κατάγεται ο ιδρυτής του Κόμματος, ο κωμικός Beppe Grillo.

Του Ferdinando Giugliano

Αλλά η πιο ενδιαφέρουσα εξέλιξη στις εκλογές της Κυριακής δεν είναι η υποτιθέμενη πτώση του Grillo αλλά η αναγέννηση ενός "φοίνικα" της ιταλικής πολιτικής, του Silvio Berlusconi. Ο κεντροδεξιός συνασπισμός του δείχνει έτοιμος να σημειώσει μια σειρά από σημαντικές νίκες στο δεύτερο γύρο, λίγους μήνες πριν τις επικείμενες γενικές εκλογές της Ιταλίας.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το αποτέλεσμα της Κυριακής ήταν απογοητευτικό για το Κίνημα Πέντε Αστέρων. Πράγματι, υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι για τους οποίους οι Ιταλοί μπορεί να κουράστηκαν από αυτό: μετά από τέσσερα χρόνια στη Βουλή, οι ψηφοφόροι ίσως να  μην είναι πλέον πρόθυμοι να δίνουν στο κόμμα λευκή επιταγή. Η εμπειρία τους στη διοίκηση της Ρώμης και του Τορίνο υπήρξε απογοητευτική. Από την Ολλανδία έως τη Γαλλία, η οικονομική ανάκαμψη στην Ευρωζώνη καταλαγιάζει μέρος από τον αέρα στα πανιά των λαϊκιστικών κομμάτων συμπεριλαμβανομένων των Κινήματος Πέντε Αστέρων.

Θα ήταν λάθος, ωστόσο, να βγάλουμε μεγάλα συμπεράσματα από το αποτέλεσμα αυτό. Το Κίνημα Πέντε Αστέρων σπανίως πηγαίνει καλά στις τοπικές εκλογές, με εξαίρεση τις μεγάλες νίκες του στη Ρώμη και το Τορίνο πέρυσι. Στις γενικές εκλογές του 2013, βρέθηκε μια ανάσα από το να αναδειχθεί το μεγαλύτερο κόμμα της Ιταλίας. Ωστόσο, σε ένα γύρο δημοτικών εκλογών που έλαβε χώρα μόλις λίγους μήνες αργότερα, το κόμμα του Grillo πήρε τον έλεγχο μόνο σε δύο από τις 92 μεγάλες πόλεις, σύμφωνα με στοιχεία που συνέλεξε το think tank Demos & Pi. Ακόμη και το 2016, όταν το Κίνημα Πέντε Αστέρων έκανε πρωτοσέλιδα με τη συμβολική νίκη του στην πρωτεύουσα, Ρώμη, και στο Τορίνο, το κόμμα κέρδισε μόνο σε 17 από τις άλλες 141 μεγάλες πόλεις.

Εν μέρει αυτό συνέβη επειδή το Κίνημα Πέντε Αστέρων επωφελούνταν ανέκαθεν από τις ψήφους διαμαρτυρίας, που μπορεί να είναι λιγότερες στις τοπικές εκλογές της Ιταλίας. Έχουν επίσης δυσκολευτεί να επιστρατεύσουν καλούς υποψήφιους, κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία όταν μια πόλη επιλέγει το δήμαρχό της. Τέλος, το κόμμα έχει επιδείξει πολύ καλύτερη ικανότητα να διατηρεί την εσωτερική του συνοχή σε εθνικό επίπεδο από ό,τι σε τοπικό: Στη Γένοβα, για παράδειγμα, υπήρξε μια διαφωνία για το ποιος έπρεπε να είναι ο δεξιός υποψήφιος δήμαρχος.

Το πραγματικό μάθημα από τις τοπικές εκλογές της Κυριακής προέρχεται από μια άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος. Ο κεντροδεξιός συνασπισμός της Forza Italia και της Λίγκας του Βορρά ανέκαμψε και τώρα φαίνεται ως σοβαρός υποψήφιος κόντρα στο Δημοκρατικό Κόμμα του Πρωθυπουργού Matteo Renzi. Έχοντας πεταχτεί έξω από την κυβέρνηση στο ζενίθ της ιταλικής κρίσης δημόσιου χρέους και έξω από το κοινοβούλιο μετά από καταδίκη για φορολογική απάτη, ο Berlusconi, στα 80 του σήμερα, μπορεί κάλλιστα να επιστρέψει.

Το γεγονός ότι η γοητεία του Berlusconi έχει διάρκεια λέει πολλά για την ικανότητά του ως υποψηφίου. Πρόσφατα, εμφανίστηκε σε ένα βίντεο αγκαλιάζοντας ένα αρνάκι και ταΐζοντας το με μπιμπερό -μια ξεδιάντροπη προσπάθεια να κερδίσει την ψήφο των χορτοφάγων. Ταυτόχρονα δείχνει πως οι μετριοπαθείς ψηφοφόροι έχουν απογοητευτεί με τις υποσχέσεις του Renzi να φέρει την ανάκαμψη στην Ιταλία και συρρέουν τώρα πίσω στην κεντροδεξιά.

Η συμμαχία ανάμεσα στην Λίγκα του Βορρά και το Forza Italia θα είναι πιο δύσκολο να αναπαραχθεί σε εθνικό επίπεδο, λαμβάνοντας υπόψη τη δέσμευση της Λίγκας να βγάλει την Ιταλία από το ευρώ, κάτι που το Forza Italia δεν συμμερίζεται πλήρως. Ο Berlusconi δεν μπορεί να συμμετάσχει στις γενικές εκλογές του 2018 λόγω της απαγόρευσης από το δημόσιο αξίωμα, και δεν είναι σαφές οι δύο πλευρές μπορούν να συμφωνήσουν σε έναν κατάλληλο υποψήφιο.

Πάντως, οι εκλογές της Κυριακής έδειξαν ότι η Ιταλία είναι χωρισμένη στα τρία: ανάμεσα στην κεντροαριστερά, την κεντροδεξιά και το Κίνημα Πέντε Αστέρων.

Σε όλη την ιστορία πολιτικής αστάθειας, το πολιτικό φάσμα της Ιταλίας σπάνια υπήρξε πιο μπερδεμένο.

http://www.capital.gr/bloomberg-view/3219733/h-italia-eroteuetai-ton-berlusconi-xana