Τετάρτη 11 Ιουλίου 2018

Εσείς Κριστιάνο, εμείς Ορέστη…

 

Αυτό το κείμενο είναι αφιερωμένο στους ουκ ολίγους που με την ανακοίνωση της απόκτησης του Ορέστη Καρνέζη από τη Νάπολι έσπευσαν είτε να γκρινιάξουν για την απόκτησή του είτε να κοροϊδέψουν τον Ορέστη που δεν πιάνει τα αστεία όπως δεν πιάνει τα πέναλτι κι άλλα υπέροχα αστεία, αγνοώντας την αξία και τη σημασία μιας τέτοιας κίνησης για έναν Έλληνα ποδοσφαιριστή.

Ιωάννης Κυράπογλου, 11 07 2018

Eίναι συγκινητικό να βλέπεις στη Νάπολι έναν ποδοσφαιριστή που «μεγάλωσες» μαζί του, που τον έμαθες μέσα από ένα τραγικό λάθος που στέρησε τη συμμετοχή της ομάδας του στον τελικό Κυπέλλου (το γκολ που δέχθηκε από τον Μίτσελ από τη σέντρα), που αναδύθηκε από τις στάχτες του ενώ όλοι ζητούσαν το κεφάλι του εκείνες τις ημέρες στον Παναθηναϊκό.

Έναν παίκτη που κατηγορήθηκε όσο λίγοι (και για εμένα η κριτική τότε ήταν σωστή, οι απαιτήσεις για λύση συμβολαίου από τους φιλάθλους δεν ήταν) όσο βρισκόταν στον Παναθηναϊκό αλλά κατάφερε να σηκωθεί στα πόδια του μετά από εκείνη την τραγική νύχτα. Έναν παίκτη που έχει 50 συμμετοχές με την Εθνική ομάδα όντας ο πιο σταθερός Έλληνας τερματοφύλακας τα τελευταία έξι χρόνια, ενώ έχει ακούσει κάθε λογής τρολιές και περιπαικτικά σχόλια για το πώς πέφτει (ή δεν πέφτει) στα πέναλτι.

Για έναν άνθρωπο που είτε αγαπά είτε μισεί τη Νάπολι, το να βλέπει στην ομάδα του Ντιέγκο Μαραντόνα, στην ομάδα που παίζει Τσάμπιονς Λιγκ τα τελευταία χρόνια σχεδόν ανελλιπώς, που είναι η μόνη σοβαρή ανταγωνίστρια της Γιουβέντους τις τελευταίες σεζόν, έναν Έλληνα αθλητή, είναι κάτι ξεχωριστό. Νιώθω μια περηφάνια, δεν ξέρω αν θα την ένιωθα για κάποιον άλλον Έλληνα αλλά τον Ορέστη τον θεωρώ έναν από αυτούς που έχουν δεχθεί την πιο άδικη κριτική στα χρόνια της επαγγελματικής του καριέρας.

Όταν βρισκόταν στο μηδέν έκανε ένα λάθος που θα μπορούσε να του στερήσει τα πάντα, πάλεψε, ανταμείφθηκε, βγήκε στο εξωτερικό, έκανε πάνω από 100 συμμετοχές στην Ουντινέζε, έπαιξε σε Σέριε Α, Πριμέρα Ντιβιζιόν, Πρέμιερ Λιγκ κι ετοιμάζεται να δει και Τσάμπιονς Λιγκ. Κι όλα αυτά ένας παίκτης που μια μεγάλη μερίδα Ελλήνων οπαδών τον έχει στο μυαλό του ως «λίγο» ή τον κριτικάρουν για ένα κομμάτι του παιχνιδιού του κι όχι βλέποντας τη μεγάλη εικόνα.

Για όλα αυτά ο Ορέστης άξιζε αυτή την κίνηση. Δεν ξέρω αν θα πάρει ματς, ο Μερέτ που αποκτήθηκε μαζί του από την Ουντινέζε ίσως να ετοιμάζεται για βασικός καθώς θεωρείται μεγάλο ταλέντο, όμως ο Ορέστης είναι εδώ για να διηγηθεί στους «Ελληνάρες» την όμορφη ιστορία όπου φορά μια φανέλα ομάδας που κάνει πρωταθλητισμό, για να διηγηθεί πως έχει για προπονητή έναν από τους καλύτερους όλων των εποχών, για να εξιστορήσει κι ένα ταξίδι στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Κι ας σε κρίνουν ακόμα επειδή δεν είσαι καλός στα πέναλτι, Ορέστη, δεν πειράζει. Εσύ του χρόνου μπορεί να μας διηγείσαι πώς έβγαλες ένα σουτ του Κριστιάνο Ρονάλντο, εσύ θα έχεις ιστορίες να λες στα παιδιά σου για την πόλη του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, για το κοουτσάρισμα του Κάρλο Αντσελότι, για τον Ινσίνιε, τον Χάμσικ, τον Καγιεχόν και τον υπέροχο λαό.

Άσε τους λίγους να σε κρίνουν, εσύ σίγουρα δεν είσαι «λίγος»…


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου