Το λατινικό αλφάβητο (Abecedarium Latinum) είναι το αλφάβητο της λατινικής γλώσσας, το οποίο υιοθετήθηκε από διάφορες λατινογενείς και άλλες γλώσσες και χρησιμοποιείται σήμερα σε όλες τις Δυτικοευρωπαϊκές γλώσσες καθώς και στα Τουρκικά και άλλες γλώσσες.
Με τη χρήση του λατινικού αλφαβήτου γράφτηκαν μεταξύ άλλων και μερικά έργα της κρητικής λογοτεχνίας του 16ου/17ου αιώνα, όπως η Ερωφίλη του Γεωργίου Χορτάτση και η Θυσία του Αβραάμ του Βιτσέντζου Κορνάρου.
Η χρήση του λατινικου αλφαβήτου για την απόδοση των ελληνικών λέξεων λέγεται greeklish.
Το λατινικό αλφάβητο προέρχεται, κατά την επικρατέστερη θεωρία, από το ελληνικό και κατά άλλους από το ετρουσκικό αλφάβητο. Κατά τον γλωσσολόγο H. Hammarstrom, τα γράμματα B, D, O, X κατάγονται από κάποιο κατωϊταλιωτικό ελληνικό αλφάβητο. Ομως, υπάρχουν και ετρουσκικά αλφαβητάρια που περιλαμβάνουν τα γράμματα B, D, O, X. Ο H. Rix υποστηρίζει οτι οι φωνητικές αξίες αυτών των τεσσάρων γραμμάτων στα λατινικά πρέπει να αποδοθεί σε ελληνική επίδραση. Είναι πιθανό οτι τα γράμματα αυτά ήταν ήδη παρόντα στο ετρουσκικό αλφάβητο, την εποχή που το δανείστηκαν οι Ρωμαίοι.[2] Σύμφωνα και με τον καθηγητή Γλωσσολογίας και τ. πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιο Μπαμπινιώτη, το λατινικό αλφάβητο είναι το δυτικό ελληνικό αλφάβητο τής Χαλκίδας που μεταφέρθηκε στην Ιταλία και διαδόθηκε από τους Ρωμαίους και τούτο διδάσκεται από πολλούς έγκριτους γλωσσολόγους.[εκκρεμεί παραπομπή] Η θεωρία ότι το λατινικό αλφάβητο βασίστηκε κυρίως στο ετρουσκικό στηρίζεται στη φωνητική αξία του γράμματος C. Οι Ετρούσκοι δεν είχαν ηχηρά οδοντικά σύμφωνα, και γι αυτό ο χαρακτήρας C (προερχόμενος από το ελληνικό γάμμα) χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει το άηχο K της ετρουσκικής και της λατινικής. Ο J. Jensen σημειώνει οτι η αρχική χρήση των γραμμάτων C, K, Q προήλθε από την ετρουσκική: C εμπρός από /e και i/, K εμπρός από /a/, Q εμπρός από τα /u και o/. Συνεπώς τα γράμματα αυτά δηλώνουν διαφορετικά αλλόφωνα (allophones) του /k/. Αυτοί οι ορθογραφικοί κανόνες οφείλονται στα ονόματα εκείνων των γραμμάτων: γάμμα ή γέμμα, κάππα, κόππα ή κούπα (quppa). Στην ετρουσκική δεν υπήρχε φθόγγος /o/, γι αυτό το Q χρησιμοποιήθηκε εμπρός από τα /o/ και /u/ της λατινικής. Τα Y και Z είναι μεταγενέστερες προσθήκες από το ελληνικό αλφάβητο. Κατά τον αρχαίο Έλληνα ιστορικό Πλούταρχο, το G δημιουργήθηκε περί τον 3ο αι. π.Χ. από τον απελεύθερο Spurius Carvilius Ruga, με τροποποίηση του C. Στην ετρουσκική και λατινική, το δίγαμμα (F) δήλωνε το φθόγγο /w/ αλλά τελικά οι Ρωμαίοι απλοποίησαν το συνδυασμό H-/f/ σε F /f/. Τα ημίφωνα /w, j/ και τα φωνήεντα /u, u:, i, i:/ γράφονταν με τα αντίστοιχα γράμματα, δηλαδή τα V και I αντίστοιχα.
Πόσοι Έλληνες γνωρίζουν, άραγε, ότι το Λατινικό Αλφάβητο στο οποίο γράφουν όλες οι Χώρες του Δυτικού Κόσμου είναι το Αλφάβητο των Ελλήνων της Κύμης; Την Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009, στην εκπομπή «Άξιον Εστί» της ΕΤ-3, ο Βασίλης Βασιλικός φιλοξένησε τον καθηγητή της Κρητικής Αρχαιολογίας Γιάννη Σακελλαράκη, ο οποίος μίλησε για την μεγάλη ανακάλυψη της γυναίκας του Έφης: Η Έφη Σακελλαράκη, όπως θα ακούσετε να λέει ο καθηγητής, ανεκάλυψε την ακριβή θέση της Αρχαίας Κύμης στην Εύβοια, και γι’ αυτό τον λόγο την λατρεύουν οι Ιταλοί.
Ακούστε αυτά που λέει ο καθηγητής Γιάννης Σακελλαράκης για την Κύμη και το Αλφάβητό της που μεταφέρθηκε στην Μεγάλη Ελλάδα της Ιταλίας και έγινε το γνωστό σε όλους Λατινικό Αλφάβητο. Μιά ακόμη Ελληνική Εποποιΐα που ούτε κάν διδάσκεται στα Ελληνικά Σχολεία…
https://olympia.gr/2011/10/10/%cf%84%ce%bf-%ce%bb%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%ce%b1%ce%bb%cf%86%ce%ac%ce%b2%ce%b7%cf%84%ce%bf-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%cf%80%ce%bb%ce%ac-%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%bb/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου