Αβάσιμος και μεροληπτικός ο αποκλεισμός της Ιταλικής Γλώσσας από την Δημόσια Εκπαίδευση

Ο αποκλεισμός της Ιταλικής γλώσσας από τη Δημόσια Εκπαίδευση είναι αβάσιμος και μεροληπτικός και η αποκατάσταση του δικαίου επιτάσσει την ακύρωση της κατάργησης του κλάδου Ιταλικής ΠΕ34 από τη Δημόσια εκπαίδευση και τη διδασκαλία της Ιταλικής ως δεύτερης ξένης γλώσσας επιλογής, ισότιμα με όλες τις άλλες ξένες γλώσσες. 


Από τον Ιωάννη Τσόλκα - 17/07/2013

Μετά από πληρωμή διδάκτρων εκατομμυρίων δραχμών και ευρώ από τους έλληνες πολίτες και τις ελληνικές οικογένειες για την εκμάθηση της ιταλικής γλώσσας σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, μετά από μισό αιώνα ζωής του Τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας ΑΠΘ και δεκατρία του αντίστοιχου Τμήματος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μετά από 3.500 πτυχιούχους ετεροαπασχολούμενους και στην «καλύτερη» περίπτωση υποαπασχολούμενους στην «παραπαιδεία», μετά από χρόνια διαμαρτυριών και αγώνων με αίτημα την ισότιμη και δίκαιη αντιμετώπιση όλων των Ξένων Γλωσσών στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας, μετά την πιλοτική και επιτυχημένη εισαγωγή της Ιταλικής Γλώσσας στα Γυμνάσια και τη σταδιακή ένταξή της μέσω του διαγωνισμού ΑΣΕΠ και των αναπληρωτών καθηγητών και τη μερική αποκατάσταση του δικαίου στο σύστημα της πολυγλωσσίας στα Γυμνάσια της χώρας, δυστυχώς παρευρισκόμαστε σαν μάρτυρες σε «αποκαθήλωση». 

Η Ιταλική γλώσσα παραμένει με μεγάλη διαφορά η πρώτη ξένη γλώσσα επιλογής στην Εκπαίδευση Ενηλίκων στα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων και μόλις στο δεύτερο χρόνο εφαρμογής της διδασκαλίας της ως επιλεγόμενο μάθημα β΄ ξένης γλώσσας είχε επιλεχθεί από 35.000 μαθητές της Α΄ Γυμνασίου, γεγονός αξιοσημείωτο για μια νέα ξένη γλώσσα επιλογής που δεν είχε μακροχρόνια παράδοση στο ελληνικό δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, όπως η Γαλλική και η Γερμανική, οι οποίες διδάσκονται εδώ και χρόνια στα ελληνικά σχολεία. 

Η ελληνική Πολιτεία «επιβραβεύει» αυτή τη δυναμική της ιταλικής γλώσσας και του ιταλικού πολιτισμού, τον πλέον κοντινό στον ελληνικό, με την κατάργησή τους και «προτρέπει» τους έλληνες μαθητές να τη διδαχθούν πληρώνοντας σε ιδιωτικά σχολεία και εκπαιδευτήρια, μέσα σε περίοδο ανέχειας και στέρησης. 

Με πρόσφατη μάλιστα απόφαση της Πολιτείας στο γνωστό πολυνομοσχέδιο μαζί με τις 50 ειδικότητες τεχνικών που καταργούνται προστέθηκαν στον κατάλογο και δύο (2) ειδικότητες που δεν έχουν σχέση με την Επαγγελματική Εκπαίδευση και είναι Ξένων Γλωσσών (Ιταλικής και Ισπανικής Γλώσσας). Μάλλον δεν έφταναν οι αριθμοί και χρειαζόταν ακόμα ένας. Αυτός ο μαγικός και τυχερός αριθμός ήταν ο 31. Τριάντα ένας καθηγητές Ιταλικής Γλώσσας που είχαν οργανική θέση σε σχολεία ΜΕ και που είχαν επιτύχει μέσω του διαγωνισμού ΑΣΕΠ για τους εκπαιδευτικούς παύονται. Με αυτόν τον τρόπο θα υπάρξει σωτηρία αλλά και εξοικονόμηση πόρων του ελληνικού κράτους. 

Ο διαχωρισμός αυτός καθώς και ο αποκλεισμός της Ιταλικής γλώσσας από τη Δημόσια Εκπαίδευση είναι αβάσιμος και μεροληπτικός και η αποκατάσταση του δικαίου επιτάσσει την ακύρωση της κατάργησης του κλάδου Ιταλικής ΠΕ34 από τη Δημόσια εκπαίδευση και τη διδασκαλία της Ιταλικής ως δεύτερης ξένης γλώσσας επιλογής, ισότιμα με όλες τις άλλες ξένες γλώσσες. 

Η αποκατάσταση όμως του δικαίου στη χώρα μας φαίνεται να είναι επίπονη και δύσκολη διαδικασία. Αν πραγματοποιηθεί αυτή η ακύρωση της εκμάθησης της Ιταλικής γλώσσας στη Δημόσια Εκπαίδευση η Πολυγλωσσία στην Ελλάδα ξεθωριάζει και θα υπάρχουν πλέον διδασκόμενες γλώσσες όχι δύο, αλλά τριών ταχυτήτων και από τη ρητορική της Πολυγλωσσίας θα περάσουμε στην πράξη της «διγλωσσίας». 

Η θεωρητική όσο και η πρακτική εφαρμογή της κατεύθυνσης της Ε.Ε. για την Πολυγλωσσία επιτάσσει ισότιμη δυνατότητα επιλογής ξένων γλωσσών στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και την αλλαγή του υπάρχοντος νομοθετικού πλαισίου, το οποίο ενισχύει αποκλειστικά τη διδασκαλία της Αγγλικής, της Γαλλικής και της Γερμανικής γλώσσας. Η Πολυγλωσσία αναιρείται με τη διάκριση μεταξύ «βασικών» και «μη βασικών» ευρωπαϊκών γλωσσών – με ποιά κριτήρια; αγοράς; Η Ιταλική έχει τεράστια δυναμική όπως προαναφέρθηκε – και δεν μπορεί να εφαρμόζεται στο ελληνικό δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα βάσει πρόχειρων σχεδιασμών και υπολογισμών, με μοναδικό κριτήριο την ακύρωση κλάδων που καλύπτουν πράγματι μαθησιακές αλλά και εργασιακές ανάγκες λόγω αυξημένης ζήτησης. 

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές έστω και την ύστατη στιγμή παρακαλούμε να αποκαταστήσετε την ισονομία μεταξύ των Καθηγητών Ξένων Γλωσσών και των πτυχίων τους καθώς και την ισοτιμία μεταξύ των ξένων γλωσσών που διδάσκονται στο Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα. 

Ο κ. Ιωάννης Τσόλκας είναι Aναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας, Ιταλικής Λογοτεχνίας και Ευρωπαικού Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

https://xenesglosses.eu/2013/07/abasimos-kai-meroliptikos-o-apokleis/