Ποιος είπε πως κάθε ιστορία πρέπει να έχει ένα μόνο τέλος; Στον Τζάνι Ροντάρι δεν άρεσαν ποτέ οι κανόνες που επιβάλλονται χωρίς να αιτιολογούνται. Και ο κανόνας πως κάθε ιστορία πρέπει να έχει ένα μόνο τέλος του φαινόταν πως έπρεπε να αμφισβητηθεί, για να αποδειχτεί αν είναι σωστός ή όχι.
"Ο πλανήτης με τα χριστουγεννιάτικα δέντρα"
του Gianni Rodari
Πού είναι τα παιδιά που δεν έχουν
το Χριστουγεννιάτικο δέντρο
με το ασημένιο χιόνι, τα κεριά
και τα σοκολατένια φρούτα;
Γοργά, γοργά, όλοι θα πάμε
στον πλανήτη των χριστουγεννιάτικων δέντρων,
Ξέρω πού είναι. Τι παράξενος, ευλογημένος πλανήτης ...
Εδώ είναι Χριστούγεννα κάθε μέρα.
Αλλά κοιτάξτε γύρω σας
τα δέντρα του δάσους,
με τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια,
Είναι φορτωμένα με δώρα.
Πάνω στους φράχτες φουσκώνουν χριστουγεννιάτικα
πανετόνε, τα πλατάνια της λεωφόρου
γίνονται πλατάνια των Χριστουγέννων.
Ακόμα και η τσουκνίδα, δεν τσιμπά πια,
αλλά διατηρεί σε κάθε της φύλλο
μια ασημένια καμπάνα
που ταλαντεύεται στον άνεμο.
Στην πλατεία υπάρχει «η αγορά των παιχνιδιών.
Μια αγορά γεμάτη με νιφάδες,
κάθε πάγκος αξίζει μια ματιά.
Και δεν πληρώνετε τίποτα, όλα είναι δωρεάν.
Κοιτάξτε, επιλέξτε, πάρτε και πηγαίνετε στο καλό.
Πράγματι, ακόμα και ο αφέντης
Θα σας υποκλιθεί και θα σας πει: "Ευχαριστώ πάρα πολύ,
Να έρθετε και πάλι αύριο, σας παρακαλώ, είναι τιμή μου…
"Τι όμορφες που είναι οι βιτρίνες χωρίς τζάμια!
Χωρίς τζάμια, φυσικά,
έτσι ώστε ο καθένας να μπορεί να πάρει
ό, τι του αρέσει περισσότερο.
Και δεν χρειάζεται να περάσει ούτε από το ταμείο,
Επειδή, το ταμείο δεν υπάρχει.
Ένα όμορφο πλανήτη πραγματικά
Ακόμη και αν κάποιος επιμένει
Να λέει πως δεν υπάρχει ...
Λοιπόν, αν δεν υπάρχει, σίγουρα μία μέρα θα υπάρξει:
Τότε, ποια είναι η διαφορά;
Il pianeta degli alberi di natale, di Gianni Rodari
Dove sono i bambini che non hanno
l'albero di Natale
con la neve d'argento, i lumini
e i frutti di cioccolata?
presto, presto adunata, si va
sul Pianeta degli alberi di natale,
io so dove sta. Che strano, beato Pianeta…
Qui è Natale ogni giorno.
Ma guardatevi attorno:
gli alberi della foresta,
illuminati a festa,
sono carichi di doni.
Crescono sulle siepi i panettoni,
i platani del viale
sono platani di Natale.
Perfino l'ortica,
non punge mica,
ma tiene su ogni foglia
un campanello d'argento
che si dondola al vento.
In piazza c'e' il mercato dei balocchi.
Un mercato coi fiocchi,
ad ogni banco lasceresti gli occhi.
E non si paga niente, tutto gratis.
Osservi, scegli, prendi e te ne vai.
Anzi, anzi, il padrone
Ti fa l'inchino e dice:"Grazie assai,
torni ancora domani, per favore:
per me sarà un onore…" Che belle le vetrine senza
vetri!
Senza vetri, s'intende,
così ciascuno prende
quello che più gli piace: e non si passa
mica alla cassa, perché
la cassa non c'è. Un bel Pianeta davvero
Anche se qualcuno insiste
A dire che non esiste…
Ebbene, se non esiste, esisterà:
che differenza fa?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου