Μπονούτσι, Κουτίνιο και τα ιστορικά «εγκλήματα» της Ιντερ

Τη χρυσή εποχή του Μουρίνιο, νοσταλγούν ακόμα στην Ιντερ. Το τρεμπλ του 2010 είναι το σημείο αναφοράς, στη συνέχεια ακολούθησε από κεκτημένη ταχύτητα το κύπελλο Ιταλίας του 2011 και έκτοτε το απόλυτο «μηδέν». 

Υπάρχουν δεκάδες αναλύσεις και πολύ περισσότερες απόψεις για τα αίτια της κάθετης πτώσης των «νερατζούρι» τη δεκαετία των 10's. Κάποιοι αναρωτιούνται πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα, αν τη φανέλα τους φορούσαν ακόμα παίκτες όπως οι Λεονάρντο Μπονούτσι και Φιλίπε Κουτίνιο!

Σίγουρα η ανάμνηση των δύο παικτών με τα κυανόμαυρα, υπάρχει στο μυαλό μόνο των καλά μυημένων στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Η ιστορία που τους συνδέει είναι παρόμοια: η Ιντερ τους ανακάλυψε σε ηλικία 18 ετών και τους άφησε να φύγουν στα 21! Πότε πρόλαβε να διαπιστώσει ότι δεν της «κάνουν», ουδείς γνωρίζει.

Μάλιστα, στην περίπτωση του Μπονούτσι, του ανθρώπου που έχει βάλει τη σφραγίδα του στην απόλυτη κυριαρχία της Γιουβέντους από το 2012 και ένθεν, δεν δόθηκε η παραμικρή ευκαιρία. Ο 30χρονος κεντρικός μπακ αποκτήθηκε το 2005 από τις ακαδημίες της Βιτερμπέζε και έμεινε μέχρι τα 20 στην Ιντερ, πραγματοποιώντας 1 συμμετοχή στο πρωτάθλημα και 3 στο κύπελλο. Ο σύλλογος του Μιλάνου παραχώρησε το 50% των δικαιωμάτων του στην Τρεβίζο, η οποία στη συνέχεια αγόρασε το υπόλοιπο μισό έναντι 500.000 ευρώ. Ο Μπονούτσι αποκτήθηκε από τη Γιουβέντους, καθιερώθηκε στην εθνική Ιταλίας και εξελίχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους αμυντικούς της Ευρώπης.

Ο Κουτίνιο υπέγραψε στην Ιντερ τον Ιούνιο του 2010, μόλις έκλεισε τα 18, προερχόμενος από τη Βάσκο ντα Γκάμα. Τότε, προπονητής ήταν ο Ράφα Μπενίτεθ, ο οποίος είχε πει ότι ο Βραζιλιάνος είναι «το μέλλον της ομάδας». Έμεινε για 2,5 χρόνια, ενδιάμεσα παραχωρήθηκε δανεικός στην Εσπανιόλ και τον Ιανουάριο του 2013 τον αγόρασε η Λίβερπουλ έναντι 10.000.000 ευρώ. Τίτλους στο «Ανφιλντ» δεν έχει κατακτήσει, όμως είναι ο ηγέτης των «κόκκινων» τα τελευταία χρόνια, κερδίζοντας μια θέση στην εθνική Βραζιλίας.

ΤΑ «ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ» ΤΗΣ ΙΝΤΕΡ

Η Ιντερ έχει μακρά παράδοση στην... απομάκρυνση ταλαντούχων ποδοσφαιριστών. Είναι αμέτρητοι αυτοί που έχουν φύγει ως αποτυχημένοι από το Μιλάνο και έχουν κάνει αξιόλογη καριέρα σε άλλες ομάδες. Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι που μεγαλούργησαν σε τέτοιο βαθμό, που απορεί κανείς πώς τους άφησαν να φύγουν.

Αναλυτικά οι έξι σούπερ σταρ του Παγκόσμιου Ποδοσφαίρου που δεν αξιοποιήθηκαν από την Ιντερ:

1. Ματίας Ζάμερ: Αποκτήθηκε το 1992 σε ηλικία 22 ετών από τη Στουτγκάρδη και έμεινε στο Σαν Σιρο μόλις για έξι μήνες. Στη συνέχεια, πήρε μεταγραφή στην Ντόρτμουντ, με την οποία κατέκτησε το Champions League το 1997, αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης του κόσμου (1996) και νικητής του Euro 96 με τη Γερμανία.

2. Ρονάλντο: Με 59 γκολ σε 99 αγώνες, το «Φαινόμενο» ήταν ο ηγέτης της Ίντερ την πενταετία 1997-2002. Όμως, ήταν μόλις 26 ετών και από πλευράς τροπαίων όλη του η συγκομιδή περιορίστηκε στο κύπελλο UEFA του 1998. Παρόλα αυτά, η Ίντερ δέχθηκε να τον πουλήσει στη Ρεάλ έναντι 46.000.000 ευρώ (ρεκόρ για την εποχή).

3. Ντένις Μπέργκαμπ: Έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια, όμως κανείς δεν έχει εξηγήσει επαρκώς για ποιον λόγο ο Ολλανδός έφυγε για την Αρσεναλ το 1995. Μέχρι τότε, σε δύο χρόνια στο Μιλάνο είχε πετύχει 30 γκολ σε 81 ματς, ήταν μόλις 26 ετών, ενώ η τιμή πώλησης στα 10.000.000 ευρώ ήταν σχεδόν η ίδια με αυτή της αγοράς του από τον Αγιαξ (9.200.000). Ο Μπέργκαμπ εξελίχθηκε σε «θρύλο» της Αρσεναλ, όπου αγωνίστηκε από το 1995 έως το 2006 και ολοκλήρωσε την καριέρα του.

4. Αντρέα Πίρλο: Στην περίπτωση αυτή, η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά! Η Ιντερ απέκτησε τον Πίρλο στα 19, όταν είχε ήδη γίνει γνωστός με την Μπρέσια. Τον κράτησε για τρία χρόνια (μόλις 22 ματς στη Serie A) και το 2001 τον πούλησε στην μεγάλη της αντίπαλο, Μίλαν! Το ποσό της μεταγραφής ανήλθε στα 17.000.000 ευρώ, όμως δεν ήταν όλα τα χρήματα «μετρητά». Ως μέρος του ποσού αυτού, υπολογίστηκε η αξία ενός παίκτη που δόθηκε από τη Μίλαν στην Ίντερ ως αντάλλαγμα. Ήταν... κάποιος Ντράζεν Μπρίντσιτς. Με άλλα λόγια, ίσως πρόκειται για τη μεγαλύτερη μεταγραφική «κλοπή» στα χρονικά!

5. Μόλις ένα χρόνο μετά το... χάρισμα του Πίρλο στη Μίλαν, η Ίντερ διέπραξε ξανά το ίδιο λάθος. Το καλοκαίρι του 2003 προχώρησε σε νέα ανταλλαγή με τους «ροσονέρι», καθώς ήθελε να αποκτήσει τον Φραντσέσκο Κόκο. Εντάξει, μπορεί να μην είναι... Μπρίντσιτς, αλλά δεν έκανε τελικά σπουδαία καριέρα. Το θέμα είναι ποιον παίκτη έδωσε η Ίντερ ως αντάλλαγμα... Τον Κλάρενς Ζέεντορφ! Ο Ολλανδός ήταν μόλις 26 ετών, έμεινε μέχρι τα 36 στη Μίλαν, με την οποία κατέκτησε δύο φορές το Champions League και πραγματοποίησε πάνω από 400 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις.

6. Ρομπέρτο Κάρλος: Ούτε η αξία του παίκτη που ουσιαστικά δημιούργησε τον όρο «φούλμπακ» (ακραίος αμυντικός που παίζει όλη την πλευρά και βοηθάει επιθετικά) ήταν ευδιάκριτη για τους υπεύθυνους των «νερατζούρι». Από την Παλμέιρας μετακόμισε στο Μιλάνο σε ηλικία 22 ετών το 1995, όμως έμεινε εκεί μόλις για μία σεζόν. Βασική αιτία, ήταν η διαφωνία του με τον τότε προπονητή Ρόι Χότζσον, ο οποίος τον υποχρέωνε να παίξει στη μεσαία γραμμή ως αριστερό χαφ. Το 1996 πήρε μεταγραφή στη Ρεάλ Μαδρίτης, όπου έμεινε εννέα χρόνια και αναδείχθηκε στον πληρέστερο αριστερό μπακ στην Ιστορία του ποδοσφαίρου.

http://www.sigmalive.com/sports/football/417389/mponoutsi-koutinio-kai-ta-istorika-egklimata-tis-inter#.dpuf