Ο Αμέριγκο Βεσπούτσι, γεννήθηκε στην Φλωρεντία
το 1454. Από την νεαρή του ηλικία, εργαζόταν για την περίφημη Οικογένεια των
Μεδίκων, η οποία με τον καιρό, βρήκε στο πρόσωπο του έναν έμπιστο συνεργάτη.
06/02/2017
Τα
οικονομικά οφέλη του Βεσπούτσι από αυτή την συνεργασία, ήταν αρκετά μεγάλα ώστε
να εξελίξει την μεγάλη του αγάπη που είχε για την Γεωγραφία, αποκτώντας μια
σπουδαία συλλογή από χάρτες και βιβλία. Το 1491, οι Μέδικοι, τον έστειλαν στην
Σεβίλλη και του ανέθεσαν την επίβλεψη των εμπορικών τους επιχειρήσεων στην
πόλη. Από εκεί, άρχισαν όλα.
Τον Μάρτιο του 1493, ο Κολόμβος επιστρέφει
από το πρώτο του ταξίδι. Σύντομα, σε όλη την Σεβίλλη έγινε γνωστό πως ο
Γενουάτης θαλασσοπόρος έφτασε στην άλλη άκρη του Δυτικού Ωκεανού - όπως
ονομαζόταν τότε ο Ατλαντικός - και ήδη ανακάλυψε τα πρώτα νησιά της ανατολικής
Ασίας, όπως όλοι πίστευαν τότε. Η ανακάλυψη του θαλάσσιου δρόμου από την
Ισπανία απευθείας στην Ασία, θα άλλαζε όλα τα εμπορικά δεδομένα καθώς πλέον το
εμπόριο της Ισπανίας με τις χώρες της Μακρινής Ανατολής δεν θα εξαρτιόνταν από
τις εχθρικές μουσουλμανικές χώρες που μεσολαβούσαν αλλά από τα ίδια της τα
πλοία. Οι Ισπανοί, πλέον είχαν πιστέψει πως από μία χώρα στην δυτική άκρη του
Κόσμου, έγιναν η χώρα που συνδέει την Ευρώπη με την Άπω Ανατολή. Αυτό, άνοιγε μεγάλες
προοπτικές για τους εμπόρους της χώρας. Το ίδιο και για τον Βεσπούτσι.
Έχοντας καταφέρει να γίνει ένας αξιόπιστος
έμπορος στην Σεβίλλη τον οποίο βέβαια συνόδευε και το βαρυσήμαντο όνομα των
Μεδίκων, ανέλαβε από το 1495 τον ανεφοδιασμό των Ισπανικών πλοίων που έφευγαν
ολοένα και περισσότερα για να εξερευνήσουν, να κατακτήσουν και να καρπωθούν τον
πλούτο των εδαφών που μόλις είχαν ανακαλυφθεί. Από τους ναυτικούς που
συμμετείχαν στις αποστολές, άκουγε πρωτόγνωρες ιστορίες και μάθαινε
λεπτομέρειες από τις νέες αυτές χώρες. Ο Βεσπούτσι, είχε καταλάβει καλά πως
στην άλλη μεριά του ωκεανού, υπήρχαν παρθένα και ανεξερεύνητα εδάφη. Αυτό, ήταν
αρκετό, ώστε να τον παρακινήσει είτε σαν έμπορο είτε σαν εξερευνητή, να
ταξιδέψει προς τις χώρες αυτές.
Στις 10 Μαΐου 1497, αναχώρησε από το Καδίθ
της Ισπανίας με τέσσερα πλοία του Ισπανικού Στόλου, συμμετέχοντας στην
εξερεύνηση των νέων χωρών. Μέχρι τον Οκτωβρίου του 1498 που επέστρεψε,
εξερεύνησε μέρος των ακτών της Κεντρικής Αμερικής φτάνοντας μέχρι τις ακτές που
σήμερα βρίσκεται η Βενεζουέλα. Το επόμενο κιόλας έτος, το 1499, υπό τον Αλόνσο
δε Οχέδα, συμμετείχε στην επόμενη ναυτική εξόρμηση των Ισπανών, συνεχίζοντας την εξερεύνηση
ανατολικότερα των ακτών της σημερινής Βενεζουέλας, φτάνοντας μέχρι τις εκβολές
του Αμαζονίου. Εκεί, ήταν το γεωγραφικό μήκος που είχε οριστεί από την Συνθήκη
της Τορδεσίλιας ως το όριο για τις εξερευνήσεις των Ισπανών. Για τον λόγο αυτό,
τα Ισπανικά πλοία, τηρώντας την συνθήκη, δεν συνέχισαν.
Τον Ιούνιο του ίδιου έτους όμως, το πλοίο
Μπέριο, είναι το πρώτο που επιστρέφει στην Λισσαβόνα από την αποστολή του Βάσκο
ντα Γκάμα, και αναγγέλλει την ανακάλυψη του θαλάσσιου δρόμου προς την Ινδία. Ο
Βασιλιάς της Πορτογαλίας Εμμανουήλ ο Πρώτος, αμέσως δίνει την εντολή να
προετοιμαστεί ο επόμενος στόλος για την Ινδία. Κατά την προετοιμασία όμως,
προφανώς, είχαν φτάσει στους Πορτογάλους οι πληροφορίες για το ταξίδι του
Αλόνσο δε Οχέδα διαπιστώνοντας πως νοτιότερα από τις εκβολές του Αμαζονίου οι
ακτές συνέχιζαν προς το Πορτογαλικό ημισφαίριο. Τον Μάρτιο του 1500, μια
πορτογαλική αρμάδα δεκατριών πλοίων, αναχωρεί από την Λισσαβόνα για το δεύτερο
ταξίδι προς τις Ινδίες υπό τον Πέντρο Άλβαρεζ Καμπράλ. Μετά τα νησιά του
Πράσινου Ακρωτήριου όμως, ο Καμπράλ, παρέκκλινε δυτικότερα της πορείας του για
να διαπιστώσει αν υπάρχουν ανεξερεύνητα μέρη στην άλλη μεριά του Ατλαντικού που
βρίσκονται εντός του Πορτογαλικού ημισφαίριου. Έτσι, στις 22 Απριλίου του 1500,
ο Καμπράλ ανακάλυψε την Βραζιλία και έστειλε ένα από τα πλοία του πίσω στην
Λισσαβόνα για να ενημερώσει τον Βασιλιά.
Έχοντας μάθει τα νέα ο Βεσπούτσι, βρήκε την
ευκαιρία να συνεχίσει την εξερεύνηση του, νοτιότερα από εκεί που είχε
σταματήσει. Οι Πορτογάλοι, μόλις έμαθαν για την νέα γη που ανακάλυψε ο Καμπράλ,
αμέσως άρχισαν να προετοιμάζουν τα πλοία που θα πήγαιναν για να την
κατακτήσουν. Ο Βεσπούτσι, ζήτησε να λάβει μέρος στην αποστολή και έγινε δεκτός.
Το 1501, απέπλευσε από την Λισσαβόνα με έναν στόλο τριών πλοίων υπό τον
Γκονσάλο Κοέλιο. Τα πλοία, έφτασαν στις βορειοανατολικές ακτές της Βραζιλίας,
περίπου στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται η πόλη Νατάλ, και από εκεί, συνέχισαν
να τις περιπλέουν νότια, εξερευνώντας τες. Την πρώτη μέρα του έτους 1502, ο
Γκονσάλο Κοέλιο ανακάλυψε έναν όρμο όπου μέσα του εκβάλει ένας ποταμός τον
οποίο ονόμασε “Ποταμό του Ιανουαρίου”. Από τον ποταμό αυτό πήρε το όνομα της η
σημερινή πόλη του Ρίο ντε Ζανέιρο.
Κατά την διάρκεια του ταξιδιού αυτού, ο
Βεσπούτσι, παρατήρησε πως οι ηπειρωτικές ακτές που εξερευνούσαν τα πορτογαλικά
πλοία, συνέχιζαν κατά πολύ νοτιότερα από τις ηπειρωτικές ακτές της Ασίας όπως
τις είχε περιγράψει ο Πτολεμαίος ενώ η ενδοχώρα τους, ήταν τελείως διαφορετική
από τις περιγραφές του Μάρκο Πόλο. Όταν επέστρεψε στην Λισσαβόνα, τις
παρατηρήσεις του αυτές, έγραψε σε μία επιστολή του προς τους Μεδίκους διατυπώνοντας
πρώτος πως στην άλλη μεριά του Ατλαντικού δεν πρέπει να βρίσκεται η Ασία αλλά
ένας Νέος Κόσμος. Ο Βεσπούτσι, πραγματοποίησε ένα ακόμη ταξίδι προς τις ακτές
της Νότιας Αμερικής με τους Πορτογάλους. Έπειτα, επέστρεψε στην Σεβίλλη όπου
τιμήθηκε από τον Βασιλιά της Ισπανίας Φερδινάνδο τον Δεύτερο, όχι τόσο για την
διαπίστωση του η οποία βέβαια έγινε αποδεκτή, όσο για την ανακάλυψη πως
νοτιότερα της Βραζιλίας, η ακτογραμμή συνεχίζεται προς το Ισπανικό ημισφαίριο.
κάτι, που σήμαινε νέα εδάφη για την Ισπανία.
Ο Αμέρικο
Βεσπούτσι, πέθανε στις 22 Φεβρουαρίου του 1512. Χάριν του ονόματος του, ο
χαρτογράφος Βαλτζιμίλερ, σχεδιάζοντας τον πρώτο παγκόσμιο χάρτη που απεικονίζει
και την νέα ήπειρο, την ονόμασε “Αμέρικα”. Αν και σε επόμενους χάρτες του αντικατέστησε
το “Αμέρικα” με την ονομασία “Άγνωστη Γη”, το πρώτο όνομα, είχε καθιερωθεί ήδη
και παρέμεινε μέχρι και σήμερα.
ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΔΩ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου