Ο Αντόνιο, ένας νεαρός καραμπινιέρος, αναλαμβάνει να συνοδεύσει δυο παιδιά, την 11χρονη Ροζέτα και τον 9χρονο Λουτσιάνο, από το Μιλάνο σε ένα ορφανοτροφείο στη Σικελία. Η μητέρα τους έχει συλληφθεί, καθώς εξέδιδε τη Ροζέτα.
Ιταλία-Γαλλία-Ελβετία-Γερμ
Σκηνοθεσία: Τζιάνι Αμέλιο
Σενάριο: Giorgia Cecere, Gianni Amelio, Sandro Petraglia, Stefano Rulli
Πρωταγωνιστούν: Enrico Lo Verso, Valentina Scalici, Giuseppe Ieracitano, Florence Darel, Marina Golovine, Vitalba Andrea, Massimo De Lorenzo, Celeste Brancato, Maria Pia Di Giovanni, Renato Carpentieri, Vicenzo Peluso
Διάρκεια: 114'
 |
Τα δυο παιδιά, πληγωμένα από τη ζωή και από την υγεία, καθώς πέραν της εκπόρνευσης της Ροζέτα, και ο Λουτσιάνο είχε ένα πρόβλημα με το άσθμα, είναι αρχικά τρομαγμένα και η σχέση τους με τον Αντόνιο είναι μάλλον επεισοδιακή.
Με το χρόνο, όμως, αναπτύσσεται μεταξύ του Αντόνιο και των παιδιών μια σχέση εμπιστοσύνης. Ο Αντόνιο αισθάνεται ευθύνη απέναντι στα παιδιά και δεν το βάζει κάτω ούτε όταν το ορφανοτροφείο δεν θα τα δεχτεί στους κόλπους του. Αντίθετα, θα υπερβεί του καθήκοντός του και θα φροντίσει να τους προσφέρει όσα περισσότερα μπορεί και παράλληλα θα θελήσει να τα προστατεύσει από κάθε κακεντρεχή σχόλια από τον κοινωνικό περίγυρο, εξαιτίας της ιστορίας που τα συνοδεύει.
Ομοίως και τα παιδιά θα ανταποκριθούν θετικά στην προσπάθεια αυτή του Αντόνιο, παρά την αρχική τους απόμακρη στάση.
Όμως, λόγω της υπέρβασης του καθήκοντός του, ο Αντόνιο θα κατηγορηθεί από τις Αρχές ως απαγωγέας...
Η ταινία αποτελεί ένα καλογυρισμένο βαθιά ανθρώπινο δράμα που στηλιτεύει την παιδική εκμετάλλευση και έρχεται να σταθεί δίπλα σε κάθε παιδί στον κόσμο αυτό που έχει την ανάγκη για στοργή και αγάπη. Ο νεαρός καραμπινιέρος, που δεν έχει καμία συγγένεια με τα παιδιά και απλά θέλει να εκπληρώσει το καθήκον του, γίνεται ταυτόχρονα ο πατέρας και η μητέρα που τόσο τους έλειπαν. Δε διστάζει να αποκρύψει μερικές αλήθειες και να πει ορισμένα ψέματα, με μόνο σκοπό να τα προστατεύσει από την κοινωνική κριτική. Δυο ευαίσθητες και ταλαιπωρημένες ψυχές δεν μπορούσαν να αντέξουν μεγαλύτερο δράμα.
Η ταινία που απέσπασε το Οικουμενικό Βραβείο της επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών, στηρίχθηκε αποκλειστικά (εκτός από τον πρωταγωνιστή) σε ερασιτέχνες ηθοποιούς, η ερμηνεία των οποίων, ιδιαίτερα της πρωταγωνιστικής τριάδας, είναι αξιοπρόσεχτη και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από των επαγγελματιών συναδέλφων τους.
Στη χώρα μας η ταινία προβλήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1995, τρία χρόνια μετά την επίσημη κυκλοφορία της.
Δείτε εδώ ένα απόσπασμα από την ταινία:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου