Ως κίνηση «εσωτερικής κατανάλωσης», αλλά και ευρύτερης πολιτικής σημασίας μπορεί να ερμηνευθεί η χθεσινή διατύπωση της ιταλικής «επιφύλαξης» για την αναθεώρηση του πολυετούς ευρωπαϊκού προϋπολογισμού.
Στο συμπέρασμα αυτό συγκλίνουν οι περισσότεροι Ιταλοί σχολιαστές, ενώ είναι κάτι που προκύπτει και από την ανάλυση των κύριων πολιτικών δεδομένων.
Η Ιταλία, στην φάση αυτή, δεν θέτει αυτόματα βέτο στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, από την στιγμή που μια τέτοια διαδικασία ενεργοποιείται μόνον κατά την φάση της επίσημης ψηφοφορίας, όπως κατέστησε σαφές και ο υφυπουργός παρά την προεδρία της κυβέρνησης της Ρώμης Σάντρο Γκότζι.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι βέβαια σε δηλώσεις του έκανε ευθεία αναφορά σε άσκηση βέτο τονίζοντας ότι «οι Βρυξέλλες ήθελαν να αφήσουν στις πλάτες των Σικελών το βάρος του μεταναστευτικού, της διάσωσης χιλιάδων ζωών και της πολύπλοκης επίλυσης της όλης αυτής υπόθεσης», ενώ «γεμίζουν χρήματα τις ευρωπαϊκές χώρες που όχι μόνο δεν αποδέχονται μια συμφωνία που έχουν υπογράψει, αλλά υψώνουν και τείχη με τα λεφτά της Ιταλίας».
Aπό την μία, δηλαδή, ο Ιταλός πρωθυπουργός στέλνει και πάλι ένα σαφές και ισχυρό πολιτικό μήνυμα ότι οι ευθύνες και τα βάρη στην αντιμετώπιση του προσφυγικού και του μεταναστευτικού πρέπει να κατανέμονται με ίσο και δίκαιο τρόπο, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο μέχρι σήμερα δεν συνέβη.
Από την άλλη, όμως, προχωρά και σε μια κίνηση που σχετίζεται με την άμεση, εσωτερική επικαιρότητα: σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες, στις 4 Δεκεμβρίου, οι Iταλοί καλούνται να εκφρασθούν σχετικά με το δημοψήφισμα που αφορά μια σειρά από συνταγματικές αλλαγές.
Όλα τα γκάλοπ, μέχρι στιγμής, δείχνουν ότι το «ναι» στην μεταρρύθμιση, το οποίο και στηρίζει ο Ρέντσι, μειοψηφεί στην πρόθεση ψήφου των Iταλών.
Ο επικεφαλής της κυβέρνησης της Ρώμης, κατά συνέπεια, επιχειρεί να δείξει στους πολίτες που έχουν απογοητευθεί από την στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι η Ιταλία θα διεκδικήσει πιο δυναμικά τα δικαιώματά της.
O ιταλικός τύπος υπενθυμίζει σήμερα ότι στο παρελθόν πολύ σπάνια οι «πολιτικές απειλές» σχετικά με την δυνατότητα άσκησης του δικαιώματος αρνησικυρίας μετατράπηκαν, τελικά, σε καθοριστικές πράξεις.
Ο Ματέο Ρέντσι, όμως, στην φάση αυτή, κάνει ό,τι του είναι δυνατόν για να μην ταυτισθεί από το εκλογικό σώμα με την καθεστηκυία τάξη που μόλις «τιμώρησαν» οι Αμερικανοί ψηφοφόροι και η οποία σε μεγάλο βαθμό δεν χαίρει της ευνοϊκής αντιμετώπισης πολλών Ευρωπαίων εκλογέων.
Ο Ιταλός κεντροαριστερός πρωθυπουργός άλλωστε τις τελευταίες ημέρες άφησε επανειλημμένα να εννοηθεί ότι, αν χάσει το δημοψήφισμα του Δεκεμβρίου, προτίθεται να εγκαταλείψει την πρωθυπουργία.
Κατά συνέπεια, είναι ευνόητο ότι τις τελευταίες ημέρες πριν από την έκφραση της λαϊκής βούλησης, οι τόνοι της αντιπαράθεσης με τα υπόλοιπα ιταλικά κόμματα, αλλά και με μέρος των ευρωπαϊκών θεσμών, μπορεί να συνεχίσουν να ανεβαίνουν αισθητά.
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου