Η ελληνόφωνη χερσόνησος της Γκρετσία Σαλεντίνα, που βρίσκεται στα νότιο-ανατολικά της επαρχίας του Λέτσε, στην Πούλια, περιλαμβάνει αυτή τη στιγμή εννέα Δήμους και πιο συγκεκριμένα την Καλημέρα, το Καστρινιάνο ντεϊ Γκρέτσι, το Κοριλιάνο, το Μαρτάνο, το Μαρτινιάνο, το Μελπινιάνο, το Σολέτο, τη Στερνατία και το Τζολίνο.
Οι ελάχιστες πληροφορίες στον αρχαιολογικό χώρ, στο νομισματολογικό και από γραπτά ντοκουμέντα μελετών, καθιστούν δύσκολο να καθοριστεί η ελληνική χρονολόγηση ποθ συνήθως ανάγεται στη Μάνια Γκρέτσια ή καλύτερα στη Μεγάλη Ελλάδα (G. Rohlfs) ή στη βυζαντινή περίοδο (De Blasi – Morosi). Δεν αποκλείεται πάντως να αλληλοδιαδέχονταν την αρχική εστία της Μάνια Γκρέτσια, σε διαφοιρετικούς καιρούς, νέα μεταναστευτικά κύματα προερχόμενα από την Ελλάδα ή από τη Βυζαντινή αυτοκρατορία.
Ο Πλίνιος διηγείται ότι οι Κρητικοί, αφού ίδρυσαν την Όρια, έφτασαν μέχρι το νότιο άκρο της Πούλιας, παίρνοντας το όνομα “Σαλεντίνοι” (κόσμος της θάλασσας). Αυτοί μαζί με άλλους λαούς προσπάθησαν χωρίς αποτέλεσμα να αντιταχθούν στην προέλαση των λεγεώνων του Ρωμαϊκού κράτους, που κατέκτησαν τον Ιταλικό Νότο το 275 π.Χ. συνρίβοντας τον Πύρρο, τον βασιλιά της Ηπείρου. Το 476 π.Χ. με την πτώση της δυτικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, οι Βυζαντινοί αντικατέστησαν τους Ρωμαίους, αφήνοντας ίχνη ανεξίτηλα, με ιδιαίτερο τρόπο στη Γκρετσία Σαλεντίνα, που αφομοίωσαν συνήθειες, ενδυμασίες, γλώσσα και θρησκέια. Μετά τους Βυζαντινούς ακολούθησαν οι Νορμανδοί (που έκτισαν τον θαυμάσιο καθεδρικό ναό του Ότραντο) και μετά οι Αντζιοϊνι, οι Αραγωνοί και άλλοι. Κατά εποχές είναι ιστορικά αποδεδιγμένο οτι υπήρξαν διαφορετικά μεταναστευτικά ρεύματα από την Ελλάδα προς το Σαλέντο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου