Το μυστικό του Μέσι, τα… όργια του Κριστιάνο, το μποϊκοτάζ των Ιταλών, ο ρατσισμός του διαγωνισμού, το ελληνικό μυστήριο και η μεγάλη απογοήτευση. Ολα τα «ντεσού» της τελετής στη Ζυρίχη.
Πέντε ο ένας – τρεις ο άλλος, οι «Χρυσές Μπάλες» έχουν γίνει πάσα, από το αριστερό πόδι του Μέσι στο δεξί του Ρονάλντο. Και τανάπαλιν. Ο τελευταίος που πήρε το βραβείο πριν από αυτούς τους δύο, είναι ο Κακά. Ο παρουσιαστής της χθεσινής βραδιάς. Το μακρινό 2007.
Εκείνη τη χρονιά, μάλιστα, ο Λιονέλ και ο Κριστιάνο έκαναν για πρώτη φορά την εμφάνισή τους στην τελική τριάδα του διαγωνισμού. Ο πρώτος στα 20 του και ο δεύτερος στα 22 του. Με τον Πορτογάλο να κατακτά τη δεύτερη θέση και τον Αργεντινό να έρχεται τρίτος.
Αυτό ήταν το κυριότερο θέμα συζήτησης στην κατάμεστη αίθουσα της βράβευσης, στη Ζυρίχη, όταν τα μικρόφωνα ήταν κλειστά. Οτι τέτοιο «μπρα ντε φερ», μεταξύ δυο -μόνο- ποδοσφαιριστών, ο εξηντάχρονος θεσμός δεν γνώρισε ποτέ στο παρελθόν. Με την κουβέντα να οδηγεί στην κοινή παραδοχή οτι ίσως χρειαστεί να περάσουν αρκετά χρόνια ακόμη, ώσπου να δει Θεού πρόσωπο και κάποιος άλλος. Αφού ο Ρονάλντο είναι 30 ετών και ο Μέσι μόλις 28.
Το δεύτερο πιο δημοφιλές αντικείμενο κουτσομπολιού ήταν η επιστροφή του μικρού μάγου της Μπαρτσελόνα στην κορυφή. Επειτα από 600 -και πλέον- παιχνίδια (με τον σύλλογο και την εθνική του ομάδα), σχεδόν 500 γκολ, 26 ισπανικούς και διεθνείς τίτλους με τους Καταλανούς και τέσσερις «Χρυσές Μπάλες», ο άτιμος ο κοντός εξακολουθεί να παίζει λες και μπαίνει για πρώτη φορά στο γήπεδο, και οφείλει να δείξει την αξία του. Δεν κουράστηκε; Δεν βαρέθηκε; Δεν χόρτασε;
Το αντίθετο. Μάλιστα, στα «πηγαδάκια» συζητιόταν και το μεγάλο μυστικό της αναγέννησής του. Ενα «μυστικό», που ο ποδοσφαιρικός κόσμος το ‘χει τούμπανο: Ύστερα από το απογοητευτικό -για τον ίδιο και την ομάδα του- 2014, ο Μέσι έκανε την αυτοκριτική του και, με τη βοήθεια ειδικών επιστημόνων που εργάζονται στην υπηρεσία της Μπαρτσελόνα, προσδιόρισε τους τομείς στους οποίους θα μπορούσε να βελτιωθεί. Σε αυτό το πλαίσιο, άλλαξε μέχρι και τη διατροφή του. Εφτασε μέχρι τη βόρεια Ιταλία, για να συμβουλευθεί τον Τζουλιάνο Πόσνερ, διάσημο διατροφολόγο. Ο Μέσι έχασε τρία κιλά, κέρδισε σε ενέργεια, κι έτσι μπορούσε να παίξει και -κυρίως- να προπονηθεί με μεγαλύτερη ένταση. Τα αποτελέσματα ήταν εμφανή μετά την Πρωτοχρονιά του 2015, με την παρουσία του Αργεντινού στην καλύτερη έκδοσή του (51 γκολ και 28 ασίστ σε 61 συμμετοχές), και χωρίς τα νεύρα της προηγούμενης χρονιάς, που τον είχαν φέρει στα μαχαίρια με τον προπονητή του, τον Λουίς Ενρίκε.
Την ίδια χρονική περίοδο που ο Μέσι προσπαθούσε να ξαναβρεί τον καλό του εαυτό, ο CR7 το έριχνε στο σορολόπ. Ετρεχε από δω κι από κει για να προωθήσει την ταινία που ετοιμαζόταν για την αφεντιά του, μεγάλωνε τις επιχειρήσεις του και πρωταγωνιστούσε σε πάρτι οργίων. Οχι μόνο στη Μαδρίτη, αλλά και στο μακρινό Ραμπάτ του Μαρόκου, όπου ταξίδευε σε κάθε ευκαιρία για να ξεσαλώσει με τον «κολλητό» του και αθλητή του κικ μπόξινγκ, Μπαντρ Χάρι.
Αν και πάντα φρόντιζε να επιστρέφει εγκαίρως στην Ισπανία, με το ιδιωτικό του αεροσκάφος, η αγωνιστική πτώση του -πιθανότατα- οφείλεται σε αυτές τις επιλογές του.
Ακόμη και όσοι τον ψήφισαν για κορυφαίο ποδοσφαιριστή του 2015, παραδέχονται οτι φέτος -ιδίως στο δεύτερο μισό της χρονιάς- ο Κριστιάνο είναι «εξαφανισμένος» στα μεγάλα ματς. Σε οκτώ πολύ σημαντικά παιχνίδια της Ρεάλ, κόντρα σε Μπαρτσελόνα, Αθλέτικ Μπιλμπάο, Ατλέτικο Μαδρίτης, Βαλένθια, Σεβίλλη, Βιγιαρεάλ και στις δύο αναμετρήσεις με την Παρί Σεν Ζερμέν στο Τσάμπιονς Λιγκ, έμεινε άσφαιρος. Τα τελευταία του γκολ ήρθαν στο εντός έδρας παιχνίδι με τη Ρεάλ Σοσιεδάδ στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» πριν φύγει το 2015, ενώ, από τα συνολικά 14 που έχει σκοράρει αυτή τη σεζόν, έχει πετύχει πέντε μαζεμένα κόντρα στην Εσπανιόλ, δυο στο 10-2 επί της Βαγιεκάνο, και από ένα με τη Χετάφε, την Εϊμπάρ, τη Λας Πάλμας, τη Θέλτα και τη Λεβάντε…
Αλήθεια, ποιούς ψήφισαν για κορυφαίους, οι κορυφαίοι; Ο καθένας τους συμπαίκτες του. Αλοίμονο. Ο Μέσι επέλεξε, κατά σειράν, τους Λουίς Σουάρες, Νεϊμάρ και Αντρές Ινιέστα. Ο Ρονάλντο, τον Καρίμ Μπενζεμά, τον Χάμες Ροντρίγκες και τον Γκάρεθ Μπέιλ. Ο Νεϊμάρ, τον Μέσι, τον Σουάρες και τον Ράκιτιτς. Ενδιαφέρον έχει, οτι ο Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς ψήφισε τον πρώην συμπαίκτη του Μέσι, τον Σουάρες και τον Νεϊμάρ. Στον Κριστιάνο δεν έδωσε ούτε τον… πυρετό του. Προς επιβεβαίωση όσων έχουν ακουστεί για τις σχέσεις τους.
Ομως, η αποκάλυψη που προκάλεσε αίσθηση στο τέλος της βραδιάς, είναι το μποϊκοτάζ των Ιταλών στην ψηφοφορία. Ο προπονητής της «Σκουάντρα ατζούρα», Αντόνιο Κόντε, και ο αρχηγός της, Τζανλουίτζι Μπουφόν, περιφρόνησαν τη διαδικασία -με τις ευλογίες της ιταλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας- σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον αποκλεισμό του τερματοφύλακα της Γιουβέντους και της εθνικής Ιταλίας από τη λίστα με τους 50 φιναλίστ.
Στα 39 του ο Μπουφόν, ίσως ο κορυφαίος τερματοφύλακας όλων των εποχών, ο οποίος συνεχίζει κάτω από τα δοκάρια της Γιουβέντους, δεν έχει κατακτήσει ποτέ τη «Χρυσή Μπάλα», ούτε καν το 2006 που σήκωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο. Στο πρόσωπό του οι Ιταλοί βλέπουν μια μεγάλη αδικία, συνολικά σε βάρος του Καμπιονάτο.
Διότι η «Χρυσή Μπάλα» μόνο στους τύπους είναι ένας παγκόσμιος διαγωνισμός. Στην ουσία, είναι ευρωπαϊκός, με… ολίγη από τις υπόλοιπες ηπείρους.
Το πιο τρανό παράδειγμα είναι αυτό του 2010, όταν στην τελική τριάδα δεν χώρεσε ούτε ένας παίκτης της Ιντερ, η οποία εκείνη τη σεζόν κατέκτησε το τρεμπλ (Τσάμπιονς Λιγκ, Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ιταλίας), συν το Σούπερ Καπ Ιταλίας και το Μουντιάλ Συλλόγων. Η δικαιολογία ήταν ότι πάνω από όλες τις κούπες της Ιντερ βρισκόταν το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας, την ίδια χρονιά, γι’ αυτό και στην τριάδα υπήρχαν -εκτός του Μέσι- ο Τσάβι και ο Ινιέστα. Ελα, όμως, που κανείς από τους δυο Ισπανούς δεν πήρε τη «Χρυσή Μπάλα»… Στον Μέσι κατέληξε πάλι, ο οποίος εκείνη τη χρονιά δεν είχε κάνει κάτι φοβερό.
Και δεν είναι μόνο οι Ιταλοί, που θεωρούν ότι τα τελευταία χρόνια, αυτά της κυριαρχίας του Μέσι και του Ρονάλντο, υπάρχουν παίκτες οι οποίοι έχουν αδικηθεί. Είναι και οι Γάλλοι με τους Γερμανούς, που ακόμη δεν μπορούν να χωνέψουν πως το 2013, ο μοναδικός εκπρόσωπος της Μπάγερν Μονάχου (που επίσης είχε κατακτήσει το τρεμπλ εκείνη τη χρονιά), ο Φρανκ Ριμπερί, ήρθε τρίτος και καταϊδρωμένος, πίσω από τους Ρονάλντο και Μέσι.
Από την αίθουσα της τελετής έλαμψαν δια της απουσίας τους πολλά μεγάλα ονόματα του εκτός Ευρώπης ποδοσφαιρικού κόσμου. Κι αυτό συμβαίνει κάθε χρόνο. Διότι η «Χρυσή Μπάλα» μόνο στους τύπους είναι ένας παγκόσμιος διαγωνισμός. Στην ουσία, είναι ευρωπαϊκός, με… ολίγη από τις υπόλοιπες ηπείρους. Έως το 1994, υποψήφιοι μπορούσαν να είναι μόνο Ευρωπαίοι παίκτες. Και από το 1995 μέχρι το 2009, μόνο παίκτες που αγωνίζονταν στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Ετσι, ο Πελέ και ο Μαραντόνα έμειναν με άδεια χέρια, ο πρώτος και μοναδικός Αφρικανός που έχει κατακτήσει τον τίτλο είναι ο Ζορζ Γουεά, και ο πρώτος από τη Λατινική Αμερική, ο Ρονάλντο.
Ομως, ο ρατσισμός της «Χρυσής Μπάλας» χτυπά και τους αφανείς ήρωες του ποδοσφαίρου. Που μπορεί να είναι ακόμη πιο σημαντικοί από τους γκολτζήδες, τους σταρ. Κορυφαίο παράδειγμα, ο Πάολο Μαλντίνι. Αν η άμυνα είχε ονοματεπώνυμο, θα ήταν το δικό του. Στην 24χρονη, ένδοξη καριέρα του στη Μίλαν, ο θρυλικός αριστερός μπακ και στόπερ έπαιξε σε οκτώ ευρωπαϊκούς Τελικούς, κατέκτησε πέντε Champions League, επτά Πρωταθλήματα Ιταλίας και άγγιξε τις κούπες του Euro (το 2000) και του Μουντιάλ (το 1994) με την εθνική Ιταλίας. Οχι απλώς δεν πήρε ποτέ το βραβείο, αλλά δεν μπήκε καν στην τριάδα των υποψηφίων. Άλλωστε, μόνο τρεις αμυντικοί το έχουν κερδίσει: ο Φραντς Μπεκενμπάουερ, ο Ματίας Ζάμερ και ο Φάμπιο Καναβάρο.
Αμυντικοί ή όχι, είναι δεκάδες οι κορυφαίοι κάθε εποχής που, για τον έναν ή τον άλλο λόγο, δεν τιμήθηκαν σε αυτόν τον διαγωνισμό. Ο Αντρές Ινιέστα είναι, ίσως, ο πιο αδικημένος απ’ όλους. Πρωταγωνιστής της πιο επιτυχημένης ομάδας της τελευταίας δεκαετίας, της Μπαρτσελόνα, αλλά και της εθνικής Ισπανίας, έχει διανύσει μια καριέρα μυθική, με τέσσερις κατακτήσεις Champions League, δυο Euro, ένα Μουντιάλ και επτά Πρωταθλήματα Ισπανίας. Συνολικά 29 τρόπαια. Αλλά, όπως φαίνεται, θα φύγει από τα γήπεδα χωρίς το χρυσό αγαλματάκι του ποδοσφαίρου. Δεύτερος το 2010, τρίτος το 2012 και τέταρτος το 2011, όμως δεν το κράτησε ποτέ. Αν η «Χρυσή Μπάλα» είναι το Οσκαρ του ποδοσφαίρου, ο Ινιέστα είναι… ο Χίτσκοκ των Οσκαρ.
Είχαμε και ένα μεγάλο μυστήριο, το βράδυ της Δευτέρας. Εξαφανίστηκαν οι ψήφοι της Ελλάδας… Ο αρχηγός της Εθνικής μας, ο Τοροσίδης, ορκίζεται οτι ψήφισε -τον Μέσι- πριν από το φιλικό με το Λουξεμβούργο, όμως η ψήφος του -μαζί με εκείνη του ομοσπονδιακού τεχνικού Μίχαελ Σκίμπε- χάθηκε στη διαδρομή. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Γιώργος Γκιρτζίκης, το έμαθε από τους δημοσιογράφους. Θα κάνει προσωπική έρευνα, λέει, για να βρει τι ακριβώς συνέβη. Αν και όλοι το φανταζόμαστε, γνωρίζοντας τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η Ομοσπονδία…
Κλείνουμε με την απογοήτευση της βραδιάς. Καθώς γνωρίζαμε τον νικητή εδώ και μήνες, η τελετή δεν είχε σασπένς. Ετσι, όλοι περίμεναν με αγωνία τη στιλιστική επιλογή του Μέσι, ο οποίος τα τελευταία χρόνια δεν δίστασε να τολμήσει, άλλοτε με εκκεντρικά χρώματα και άλλοτε με βελούδινο πουά κοστούμι, όλα του οίκου «Ντόλτσε & Γκαμπάνα». Τζίφος. Φόρεσε ένα κλασικό σμόκιν με παπιγιόν, πήρε το βραβείο κι έφυγε. Τόσο απλά…
Πηγή: protagon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου