Γράφει ο Κυριάκος Ι. Φίνας
Είναι ιστορικά εξακριβωμένο, ότι οι ιταλοί, ήδη από τα πρώτα χρόνια εγκατάστασής τους στο Δωδεκανησιακό σύμπλεγμα, από το Μάιο του 1912, άρχισαν να μετέρχονται κάθε μορφής δυνατότητα που απέβλεπε στη φθορά του κοινωνικού και πατριωτικού ιστού που συνέδεε διαχρονκά και αποφασιστικά τον Δωδεκανησιακό πληθυσμό με την Ελλάδα και την Ορθόδοξη Θρησκεία τους.
Ενα ύπουλο μέτρο, που ευνοούσε τα επιδιωκόμενα σχέδια των κατακτητών για εξιταλισμό, ήταν οι μικτοί γάμοι Δωδεκανησίων Ελληνίδων με ιταλούς στρατιωτικούς, κυρίως ή κρατικούς υπαλλήλους, που υπηρετούσαν στην περιοχή των νησιών μας.
Αναμφίβολα, επί του προκειμένου, σημαντικό γεγονός που θα ευνοούσε την ύπουλη αυτήν προσπάθεια ήταν, ότι η θρησκεία των ιταλών, η ρωμαιοκαθολική εκκλησία, δεν απέχει πολύ από την Ορθοδοξία, την Ανατολική Εκκλησία, έχουν πολλά κοινά σημεία.
Στην προσπάθεια τέλετης των μικτών γάμων αναδείχθηκε η ιταλική εποχή που Κυβερνήτης Δωδεκανήσου ήταν ο Mario Lago. Είχε, μάλιστα, καθιερώσει, πέραν των άλλων ελκυστικών μέσων και τη χορήγηση προικώου δώρου 5.000 λιρετών, το οποίο, κατά τον Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Ζαχαρία Ν. Τσιρπανλή (2), δεν ήταν ευκαταφρόνητο ποσό την εποχή εκείνη, αν ληφθεί υπόψη, ότι η χρυσή λίρα Αγγλίας στις συναλλαγές εξαργυρωνόταν με 100 ιταλικές λιρέτες.
Στην κλίμακα των υποχθονίων σχεδίων τους για τους μικτούς γάμους δεν παρέλειπαν και τους σεισμούς ακόμη.
Ο ιστορικός ερευνητής Κώστας Τσαλαχούρης, σε Μελέτη του που δημοσιεύθηκε στο “Δωδεκανησιακόν Αρχείον” (Αθήνα 1996), αναφερόμενος για τα αρχαία της Κω στο σεισμό του 1933, ως και τον ύπουλο τρόπο που περιήλθαν στην κατοχή των Ιταλών, γράφει: «...Στην Κω οι ανασκαφές έγιναν επί Τουρκοκρατίας με την υπόδειξη του Κώου ιστοριοδίφη Ιάκωβου Ζαράφτη, από το Γερμανό Αρχαιολόγο R. Herzop. Τότε, έγινε και η ανακάλυψη του Ασκληπιείου.
Αποτελούσε κοινή μυστικό των Κώων, ότι ο ακούραστος και σοφός ερευνητής Ζαράφτης, γνώριζε όλα τα μυστικά, που έκρυβε η Κωακή γη και έγραψε πολλές εκθέσεις για να δοθούν, όταν απελευθερωθεί η Πατρίδα του, Ελληνικές Αρχές. Στους σεισμούς του 1933, όπου η πόλη της Κω υπέστη ολοκληρωτική καταστροφή, ο Ζαράφτης βρήκε τραγικό θάνατο, καταπλακωθείς από τα ερείπια. Η κόρη του κράτησε την παραγγελία του πατέρα της και έκρυψε επιμελώς τις εκθέσεις». Τη συνέχεια μας τη δίνει έκθεση της Δωδεκανησιακής Νεολαίας.
«Δια εντέχνου τρόπου επέτυχε γάμου ταύτης μετά ιταλού τελωνειακού υπαλλήλου και ούτω επέτυχε να αποσπάση όλας τας λεπτομερείας των αρχαιολογικών θησαυρών της Κω. Και έτσι, δια του ιταλού Αρχαιολόγου Jacobi και άλλων της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών, από του 1933 ανεσκάφη ολόκληρος η ερειπωθείσα πόλις της Κω.
«Τα ευρήματα φθάνουν εις τέχνην και αξίαν ανυπολόγιστον. Νύκτας και ημέρας Κώοι εργάται υπό ιταλούς επιστάτας ανέσυρον αγάλματα, τάφους, κοσμήματα, αγγεία εις ποσότητα μη δυναμένην να καταμετρηθή. Απαντα μετεφέρθησαν εις Ιταλίαν δι’ ειδικών ατμοπλοίων, τα οποία πηγαινοέρχονταν επί 7ετίαν συνεχώς εις Κω. Μεταξύ των ευρημάτων συγκαταλέγονται αι 7 Μούσαι, ευρεθείσαι παρά τω Θεάτρω της Κω, ο Ανδριάς του Ιπποκράτους εις υπερφυσικόν μέγεθος και πλείστα άλλα αγάλματα».
Εν τω μεταξύ, ο Μιχάλης Παπαμανώλης, Πρόεδρος της Δωδεκανησιακής Νεολαίας Ελλάδας, ο οποίος το 1944 βρισκόταν στο Κάιρο της Αιγύπτου, όπου και η Ελληνική Κυβέρνηση, τον Αύγουστο του ίδιου παραπάνω έτους υπέβαλε σχετική έκθεση στο 11 Επιτελικό Γραφείο του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Σύμφωνα με σχετική συνομιλία, που είχε με τον Αντισυνταγματάρχη Σ. Γκίκα, υπολόγισε ότι τα αρχαία αντικείμενα, που εκπλάπησαν από τους ιταλούς στην Κω την εποχή εκείνη υπερέβαιναν σε αξία τα 100 εκατομμύρια Αγγλικές λίρες, ήτοι 10 δισ. λιρέτες Ιταλίας της εποχής εκείνης, εν πλήρει Ειρήνη και αρκετά ανεπτυγμένη η Ιταλική Οικονομία.
Συν τω χρόνω, η Ιταλική Διοίκηση Δωδεκανήσου, πέραν της εφάπαξ χορήγησης του προικώου δώρου των 5.000 Λιρετών στα ζευγάρια του μικτού γάμου, εφάρμοσε και την παροχή μηνιαίου επιδόματος, γεγονός που συνετέλεσε, όχι βέβαια σε ευρεία κλίμακα, ώστε ορισμένες πτωχές Δωδεκανήσιες γυναίκες να νυμφευθούν ιταλούς.
Ωστόσο, έστω και σε μικρότερη κλίμακα, υπάρχουν και περιπτώσεις αρνητικών συνεπειών στα ιταλικά σχέδια, όταν ο Ιταλός της κατηγορίας αυτής στη νέα του ζωή εγκλωβιζόταν στο συμπαγές ελληνικό περιβάλλον της γυναίκα του. Οπότε, το αποτέλεσμα της ιταλικής κυβερνητικής αυτής προσπάθειας κατέληγε αρνητικό. Ετσι, μερικές από τις γυναίκες που πραγματοποίησαν μικτό γάμο με ιταλούς εδίσταζαν να δεχθούν την Καθολική Θρησκεία και πολλές, μάλιστα, βάπτιζαν ορθόδοξα τα παιδιά τους, τα μάθαιναν ελληνικά, ο δε σύζυγος μιλούσε ελληνικά, αφού ζούσε σε ελληνικό περιβάλλον.
Μεταπολεμικά οι περισσότερες οικογένειες που προέρχονται από μικτούς γάμους στα Δωδεκάνησα έφυγαν για την Ιταλία.
Δείτε όλο το άρθρο εδω:
https://www.rodiaki.gr/article/328521/oi-miktoi-gamoi-dwdekanhsiwn-neanidwn-me-stratiwtikoys-h-kratikoys-leitoyrgoys
Είναι ιστορικά εξακριβωμένο, ότι οι ιταλοί, ήδη από τα πρώτα χρόνια εγκατάστασής τους στο Δωδεκανησιακό σύμπλεγμα, από το Μάιο του 1912, άρχισαν να μετέρχονται κάθε μορφής δυνατότητα που απέβλεπε στη φθορά του κοινωνικού και πατριωτικού ιστού που συνέδεε διαχρονκά και αποφασιστικά τον Δωδεκανησιακό πληθυσμό με την Ελλάδα και την Ορθόδοξη Θρησκεία τους.
Ενα ύπουλο μέτρο, που ευνοούσε τα επιδιωκόμενα σχέδια των κατακτητών για εξιταλισμό, ήταν οι μικτοί γάμοι Δωδεκανησίων Ελληνίδων με ιταλούς στρατιωτικούς, κυρίως ή κρατικούς υπαλλήλους, που υπηρετούσαν στην περιοχή των νησιών μας.
Αναμφίβολα, επί του προκειμένου, σημαντικό γεγονός που θα ευνοούσε την ύπουλη αυτήν προσπάθεια ήταν, ότι η θρησκεία των ιταλών, η ρωμαιοκαθολική εκκλησία, δεν απέχει πολύ από την Ορθοδοξία, την Ανατολική Εκκλησία, έχουν πολλά κοινά σημεία.
Mario Lago (1933)
Στην προσπάθεια τέλετης των μικτών γάμων αναδείχθηκε η ιταλική εποχή που Κυβερνήτης Δωδεκανήσου ήταν ο Mario Lago. Είχε, μάλιστα, καθιερώσει, πέραν των άλλων ελκυστικών μέσων και τη χορήγηση προικώου δώρου 5.000 λιρετών, το οποίο, κατά τον Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Ζαχαρία Ν. Τσιρπανλή (2), δεν ήταν ευκαταφρόνητο ποσό την εποχή εκείνη, αν ληφθεί υπόψη, ότι η χρυσή λίρα Αγγλίας στις συναλλαγές εξαργυρωνόταν με 100 ιταλικές λιρέτες.
Στην κλίμακα των υποχθονίων σχεδίων τους για τους μικτούς γάμους δεν παρέλειπαν και τους σεισμούς ακόμη.
Ο ιστορικός ερευνητής Κώστας Τσαλαχούρης, σε Μελέτη του που δημοσιεύθηκε στο “Δωδεκανησιακόν Αρχείον” (Αθήνα 1996), αναφερόμενος για τα αρχαία της Κω στο σεισμό του 1933, ως και τον ύπουλο τρόπο που περιήλθαν στην κατοχή των Ιταλών, γράφει: «...Στην Κω οι ανασκαφές έγιναν επί Τουρκοκρατίας με την υπόδειξη του Κώου ιστοριοδίφη Ιάκωβου Ζαράφτη, από το Γερμανό Αρχαιολόγο R. Herzop. Τότε, έγινε και η ανακάλυψη του Ασκληπιείου.
Αποτελούσε κοινή μυστικό των Κώων, ότι ο ακούραστος και σοφός ερευνητής Ζαράφτης, γνώριζε όλα τα μυστικά, που έκρυβε η Κωακή γη και έγραψε πολλές εκθέσεις για να δοθούν, όταν απελευθερωθεί η Πατρίδα του, Ελληνικές Αρχές. Στους σεισμούς του 1933, όπου η πόλη της Κω υπέστη ολοκληρωτική καταστροφή, ο Ζαράφτης βρήκε τραγικό θάνατο, καταπλακωθείς από τα ερείπια. Η κόρη του κράτησε την παραγγελία του πατέρα της και έκρυψε επιμελώς τις εκθέσεις». Τη συνέχεια μας τη δίνει έκθεση της Δωδεκανησιακής Νεολαίας.
«Δια εντέχνου τρόπου επέτυχε γάμου ταύτης μετά ιταλού τελωνειακού υπαλλήλου και ούτω επέτυχε να αποσπάση όλας τας λεπτομερείας των αρχαιολογικών θησαυρών της Κω. Και έτσι, δια του ιταλού Αρχαιολόγου Jacobi και άλλων της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών, από του 1933 ανεσκάφη ολόκληρος η ερειπωθείσα πόλις της Κω.
«Τα ευρήματα φθάνουν εις τέχνην και αξίαν ανυπολόγιστον. Νύκτας και ημέρας Κώοι εργάται υπό ιταλούς επιστάτας ανέσυρον αγάλματα, τάφους, κοσμήματα, αγγεία εις ποσότητα μη δυναμένην να καταμετρηθή. Απαντα μετεφέρθησαν εις Ιταλίαν δι’ ειδικών ατμοπλοίων, τα οποία πηγαινοέρχονταν επί 7ετίαν συνεχώς εις Κω. Μεταξύ των ευρημάτων συγκαταλέγονται αι 7 Μούσαι, ευρεθείσαι παρά τω Θεάτρω της Κω, ο Ανδριάς του Ιπποκράτους εις υπερφυσικόν μέγεθος και πλείστα άλλα αγάλματα».
Εν τω μεταξύ, ο Μιχάλης Παπαμανώλης, Πρόεδρος της Δωδεκανησιακής Νεολαίας Ελλάδας, ο οποίος το 1944 βρισκόταν στο Κάιρο της Αιγύπτου, όπου και η Ελληνική Κυβέρνηση, τον Αύγουστο του ίδιου παραπάνω έτους υπέβαλε σχετική έκθεση στο 11 Επιτελικό Γραφείο του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Σύμφωνα με σχετική συνομιλία, που είχε με τον Αντισυνταγματάρχη Σ. Γκίκα, υπολόγισε ότι τα αρχαία αντικείμενα, που εκπλάπησαν από τους ιταλούς στην Κω την εποχή εκείνη υπερέβαιναν σε αξία τα 100 εκατομμύρια Αγγλικές λίρες, ήτοι 10 δισ. λιρέτες Ιταλίας της εποχής εκείνης, εν πλήρει Ειρήνη και αρκετά ανεπτυγμένη η Ιταλική Οικονομία.
Συν τω χρόνω, η Ιταλική Διοίκηση Δωδεκανήσου, πέραν της εφάπαξ χορήγησης του προικώου δώρου των 5.000 Λιρετών στα ζευγάρια του μικτού γάμου, εφάρμοσε και την παροχή μηνιαίου επιδόματος, γεγονός που συνετέλεσε, όχι βέβαια σε ευρεία κλίμακα, ώστε ορισμένες πτωχές Δωδεκανήσιες γυναίκες να νυμφευθούν ιταλούς.
Ωστόσο, έστω και σε μικρότερη κλίμακα, υπάρχουν και περιπτώσεις αρνητικών συνεπειών στα ιταλικά σχέδια, όταν ο Ιταλός της κατηγορίας αυτής στη νέα του ζωή εγκλωβιζόταν στο συμπαγές ελληνικό περιβάλλον της γυναίκα του. Οπότε, το αποτέλεσμα της ιταλικής κυβερνητικής αυτής προσπάθειας κατέληγε αρνητικό. Ετσι, μερικές από τις γυναίκες που πραγματοποίησαν μικτό γάμο με ιταλούς εδίσταζαν να δεχθούν την Καθολική Θρησκεία και πολλές, μάλιστα, βάπτιζαν ορθόδοξα τα παιδιά τους, τα μάθαιναν ελληνικά, ο δε σύζυγος μιλούσε ελληνικά, αφού ζούσε σε ελληνικό περιβάλλον.
Μεταπολεμικά οι περισσότερες οικογένειες που προέρχονται από μικτούς γάμους στα Δωδεκάνησα έφυγαν για την Ιταλία.
Δείτε όλο το άρθρο εδω:
https://www.rodiaki.gr/article/328521/oi-miktoi-gamoi-dwdekanhsiwn-neanidwn-me-stratiwtikoys-h-kratikoys-leitoyrgoys
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου