Η προχθεσινή μέρα, η 3η Μάιου, ήταν η παγκόσμια ημέρα της ελευθερίας του Τύπου. Η παγκόσμια αυτή μέρα είναι μια από εκείνες τις ημέρες που σε μεγάλο βαθμό θεσμοθετήθηκαν γιατί δεν υπάρχει αυτό για το οποίο υπάρχουν.
Πολλοί, εντός και εκτός χώρας, τόνισαν αυτές τις μέρες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ελευθερία του Τύπου ακόμα και στις ανεπτυγμένες χώρες, στις χώρες με ομαλότητα, πολιτική σταθερότητα και παράδοση στο σεβασμό των ατομικών και πολιτικών ελευθεριών.
Ας δούμε όμως τα γεγονότα. Όπως ανακοίνωσαν οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα, το 2015 δεν ήταν καθόλου μια ευτυχής χρονιά για τους δημοσιογράφους. Κι αυτό προκύπτει από ορισμένα πολύ σημαντικά στοιχεία. Εξήντα επτά (67) επαγγελματίες δημοσιογράφοι έχασαν τη ζωή τους κατά το 2015, καθώς και 27 πολίτες δημοσιογράφοι (bloggers κατά κύριο λόγο). Πενήντα τέσσερις (54) δημοσιογράφοι κρατήθηκαν όμηροι, ενώ από το 2005 μέχρι πέρυσι, δηλαδή μέσα σε δέκα χρόνια, 787 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν, ήτοι περίπου 78 κάθε χρόνο. Οι περιοχές του κόσμου στις οποίες οι δημοσιογράφοι έδωσαν τα περισσότερα θύματα κατά το 2015 ήταν το Ιράκ (9 νεκροί), η Συρία (9 νεκροί) και η Γαλλία (8 νεκροί, στην επίθεση στο Charlie Hedbo).
Ας δούμε όμως τα γεγονότα. Όπως ανακοίνωσαν οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα, το 2015 δεν ήταν καθόλου μια ευτυχής χρονιά για τους δημοσιογράφους. Κι αυτό προκύπτει από ορισμένα πολύ σημαντικά στοιχεία. Εξήντα επτά (67) επαγγελματίες δημοσιογράφοι έχασαν τη ζωή τους κατά το 2015, καθώς και 27 πολίτες δημοσιογράφοι (bloggers κατά κύριο λόγο). Πενήντα τέσσερις (54) δημοσιογράφοι κρατήθηκαν όμηροι, ενώ από το 2005 μέχρι πέρυσι, δηλαδή μέσα σε δέκα χρόνια, 787 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν, ήτοι περίπου 78 κάθε χρόνο. Οι περιοχές του κόσμου στις οποίες οι δημοσιογράφοι έδωσαν τα περισσότερα θύματα κατά το 2015 ήταν το Ιράκ (9 νεκροί), η Συρία (9 νεκροί) και η Γαλλία (8 νεκροί, στην επίθεση στο Charlie Hedbo).
Αυτή όμως είναι η στατιστική, μόνο ως προς την απώλεια της ζωής δημοσιογράφων τη ώρα της δουλειάς τους. Γιατί ο μακρύς κατάλογος της παραβίασης της ελευθερίας του Τύπου δεν σταματά εδώ. Οι συλλήψεις δημοσιογράφων ήταν και παραμένουν μια άλλη σοβαρή μορφή παραβίασης της ελευθερίας του Τύπου. Στην Τουρκία λ.χ. από το 2010 μέχρι σήμερα συνελήφθησαν 81 δημοσιογράφοι. Τελευταίες περιπτώσεις στο σήριαλ των συλλήψεων επί τουρκικού εδάφους είναι η Ολλανδή δημοσιογράφος Ebru Umar, ο Hidayet Karaca , ιδιοκτήτης του Samanyolu TV και ο Ekrem Dumanlıγενικός διευθυντής της εφημερίδας Zaman, ο Can Dundar διευθυντής τηςCumhuriyet και πολλοί άλλοι, θύματα του επιχειρούμενου νέο-οθωμανικού καθεστώτος Erdogan.
του Γιώργου Πλειού,
Καθηγητή στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών
Τhepressproject.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου