Οι περισσότεροι επισκέπτες του Μιλάνου, έχουν στο μυαλό τους τον καθεδρικό ναό, ο οποίος μετράει σχεδόν 650 χρόνια ιστορίας, τη φημισμένη Σκάλα αλλά και τις διάσημες μπουτίκ ρούχων. Κι όμως, το «Σαν Σίρο» αποτελεί έναν ξεχωριστό προορισμό για εκατομμύρια επισκέπτες της πόλης.
Είναι ένα από τα πιο επιβλητικά γήπεδα του κόσμου. Αρκεί μια μακρινή φωτογραφία του για να το αναγνωρίσει και ο λιγότερο φανατικός οπαδός του ποδοσφαίρου.
Το «Σαν Σίρο» φιλοξενεί τον τελικό του Champions League το Σάββατο ανάμεσα στη Ρεάλ και την Ατλέτικο Μαδρίτης και για 4η φορά στην ιστορία του, θα φιλοξενήσει τροπαιούχο ευρωπαϊκού θεσμού.
Οι περισσότεροι επισκέπτες του Μιλάνου, έχουν στο μυαλό τους τον καθεδρικό ναό, ο οποίος μετράει σχεδόν 650 χρόνια ιστορίας, τη φημισμένη Σκάλα αλλά και τις διάσημες μπουτίκ ρούχων. Κι όμως, το «Σαν Σίρο» αποτελεί έναν ξεχωριστό προορισμό για εκατομμύρια επισκέπτες της πόλης.
Χτισμένο στο μακρινό 1926, υπήρξε το σημείο αναφοράς κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι ανακατασκευές του 1955 και του 1990 εκτόξευσαν τη χωρητικότητά του στις 80,818 θέσεις ενώ η τελευταία, ενόψει του τελικού Champions League, χαμήλωσε τον αριθμό αυτό, λίγο πάνω από τις 72,000.
Τόσο η Μίλαν, όσο και η Ιντερ αναζητούσαν ένα γήπεδο, το οποίο θα στέγαζε τις δύο μεγάλες ομάδες της πόλης. Ο Πιερο Πιρέλι, πρόεδρος της Ιντερ το 1925, συμφώνησε με τη διοίκηση της Μίλαν, ώστε οι δύο ομάδες να φιλοξενηθούν στο ίδιο γήπεδο.
Ο μηχανικός Αλμπερτο Κουγκίνι και ο αρχιτέκτονας Ολιστε Στακίνι, επηρεασμενοι από το αγγλικό στιλ ποδοσφαίρου, ανέλαβαν το έργο και το γήπεδο χτίστηκε μέσα σε μόλις 13 μήνες ενώ κόστισε 5 εκατομμύρια ιταλικές λίρες, εκείνη την εποχή.
Στις 19 Σεπτεμβρίου του 1926 άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του σε 35,000 θεατές σε ένα φιλικό γιορτής όπου η Ιντερ επικράτησε της Μίλαν με σκορ 6-3.
Ο δήμος του Μιλάνου, 9 χρόνια μετά αποφάσισε να αγοράσει το γήπεδο και έδωσε άμεσα εντολή να αυξηθεί η χωρητικότητα κατά 15,000 θέσεις. Στις 13 Μαϊου του 1939, η Αγγλία ήταν επίσημη καλεσμένη της ιταλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας ώστε να εορταστεί η μίνι ανακατασκευή του γηπέδου, σε ένα φιλικό το οποίο ολοκληρώθηκε με σκορ 2-2.
Το 1957 τοποθετήθηκαν οι πρώτοι προβολείς ενώ μια δεκαετία αργότερα, ήρθε η στιγμή όπου το γήπεδο απέκτησε δύο φωτεινούς πίνακες, οι οποίοι έδειχναν ηλεκτρονικά το σκορ και την ώρα.
Το «Σαν Σίρο» το 1979 μετονομάστηκε σε Τζουζέπε Μεάτσα μετά το θάνατο του μεγάλου Ιταλού ποδοσφαιριστή, ο οποίος είχε πραγματοποιήσει μεγάλη καριέρα τόσο στην Ιντερ όσο και στη Μίλαν. Αν και η αντίδραση ήταν ενθουσιώδης για την απόφαση αυτή, ακόμη και σήμερα αναγνωρίζεται κυρίως ως Σαν Σίρο.
Ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990, το «Σαν Σίρο» δέχθηκε νέες αλλαγές και πλέον όλοι οι θεατές είχαν το δικό τους κάθισμα. Φιλοξένησε το παιχνίδι της πρεμιέρας όπου το Καμερούν πραγματοποίησε τη μεγάλη έκπληξη νικώντας την Αργεντινή του Μαραντόνα.
Συνολικά, τρεις τελικού ευρωπαϊκών διοργανώσεων φιλοξενήθηκαν στο συγκεκριμένο στάδιο, με τελευταίο τον τελικό του Champions League το 2001 ανάμεσα στην Μπάγερν και τη Βαλένθια, όπου οι Βαυαροί κατέκτησαν το τρόπαιο στα πέναλτι.
Δεν ήταν όμως μόνο το ποδόσφαιρο, το οποίο φιλοξενήθηκε στο «Σαν Σίρο». Ορισμένοι από τους πιο διάσημους τραγουδιστές, έδωσαν μοναδικές συναυλίες μπροστά στο ιταλικό κοινό. Ο Μπομπ Μάρλεϊ το 1980, ο Μπρους Σπρίνγκστιν, ο Μπομπ Ντίλαν, οι U2, οι Depeche Mode αλλά και οι Rolling Stones, συνόδευσαν με τους ήχους τους ορισμένες από τις πιο αξιοσημείωτες νύχτες της Λομβαρδίας.
Τώρα, μετράει αντίστροφα για να φιλοξενήσει έναν ακόμη μεγάλο τελικό. Η Ρεάλ θα αντιμετωπίσει την Ατλέτικο και συνολικά 39,000 Ισπανοί οπαδοί θα φιλοξενηθούν στις κερκίδες του «Σαν Σίρο». Οι 19.500 της Ρεάλ, στο βόρειο πέταλο, οι 19.500 της Ατλέτικο στο νότιο. Το Μιλάνο και το «Σαν Σίρο» γίνονται ξανά επίκεντρο στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Το Σάββατο 28 Μαϊου στις 21:45.
iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου