Σικελία: Η γη της Μαφίας

Είναι μια ευλογημένη γη, με μεγάλη περίοδο ηλιοφάνειας, εύφορη γη, πλούσια πολιτιστική κληρονομιά, πανέμορφες αμμουδιές και εστιατόρια με αστέρια Michelin. Η Σικελία είναι ένα κομμάτι του παραδείσου. Αλλά μετά έρχονται τα στατιστικά στοιχεία...

16.11.2017 

Πάνω από το 1/5 του πληθυσμού του νησιού σε παραγωγική ηλικία είναι άνεργο και σχεδόν οι μισοί κάτοικοι είναι φτωχοί ή βρίσκονται πολύ κοντά στην φτώχεια.

Η Σικελία εξακολουθεί να υπολείπεται σε ανάπτυξη, όχι μόνο σε σύγκριση με την εκβιομηχανισμένη βόρεια Ιταλία, αλλά και σε σχέση με τον υπόλοιπο νότο. Το, μερικώς αυτόνομο, νησί, το οποίο ήταν μέρος της «Magna Grecia», της Μεγάλης Ελλάδας στην αρχαιότητα, θεωρείται τώρα ως «η Ελλάδα της Ιταλίας», το προβληματικό παιδί της χώρας.

Οι Σικελοί ψήφισαν για νέα περιφερειακή κυβέρνηση την Κυριακή 5 Νοεμβρίου, δίνοντας την νίκη στον κεντροδεξιό, Νέλο Μουσουμέτσι, ο οποίος υποστηρίχθηκε από έναν συνασπισμό τριών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου του «Forza Italia» του πρώην πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Ο κύριος αντίπαλός του, ο υποψήφιος των Πέντε Αστέρων Τζανκάρλο Καντσελέρι ακολούθησε δεύτερος, με τον κεντροαριστερό Φαμπρίτσιο Μίκαρι και τον Κλαούντιο Φάβα, υποψήφιου της Αριστεράς να καταλαμβάνουν τις επόμενες θέσεις.

Ωστόσο, το ψηφοδέλτιο των Πέντε Αστέρων, σε ό,τι αφορά την σύνθεση του περιφερειακού συμβουλίου, έλαβε τις περισσότερες ψήφους. Ακολούθησε, με μεγάλη διαφορά, η «Forza Italia», το Δημοκρατικό Κόμμα του πρώην πρωθυπουργού, Ματέο Ρέντσι, τρίτο και η Λέγκα με τα ακροδεξιά «Αδέλφια της Ιταλίας» να ακολουθούν.

Αλλά σύμφωνα με τον συγγραφέα Pietrangelo Buttafuoco, τον οποίο επικαλείται το Spiegel, δεν έχει σημασία ποιος θα διαχειριστεί την δυστυχία της Σικελίας στο μέλλον. Ο Buttafuoco ισχυρίζεται ότι η το νησί, με τον ελλειμματικό προϋπολογισμό, την υψηλή ανεργία, την μετανάστευση των νέων και την παραγωγή πλούτου σε χαμηλότερα ποσοστά από ό,τι στην μεταπολεμική περίοδο, «για να μην αναφέρουμε την διαφθορά, το έγκλημα και την πείνα», δεν μπορεί πλέον να κυβερνηθεί: «Πρέπει να πάει σε αναγκαστική διοίκηση».

Πράγματι, όποιος επισκέπτεται τη Σικελία, μπορεί να δει ότι τα υπέροχα παλάτια του Παλέρμο μόλις και μετά βίας κρύβουν την πικρή φτώχεια σε άλλες περιοχές της πόλης, ή τις παραγκουπόλεις από ελενίτ στην Μεσίνα και τις πόλεις που αργοπεθαίνουν στην ενδοχώρα. Είναι προφανές, ότι οι κύριες αιτίες της γενικευμένης κρίσης που χτύπησε όλη την Ιταλία, στην Σικελία εμφανίζονται μεγεθυμένες.

Η γη της Μαφίας

Η Σικελία είναι χώρα Μαφίας, και κανείς δεν το γνωρίζει περισσότερο αυτό απ’ ό,τι ο Nino Di Matteo. Ο 56χρονος εισαγγελέας είναι ο πιο απειλούμενος άνθρωπος της Ιταλίας. Επειδή η Cosa Nostra θέλει να τον δει νεκρό, ο Di Matteo είχε προστασία 24 ώρες το 24ωρο τα τελευταία 23 χρόνια, με 42 αστυνομικούς να εργάζονται σε βάρδιες για να τον προστατεύουν στο Παλέρμο. Πάνοπλοι, ακολουθούν τον Di Matteo οπουδήποτε πηγαίνει. Έχει επίσης σωματοφύλακες στη Ρώμη, όπου μετακόμισε το καλοκαίρι, αλλά συνεχίζει περνά τα τα Σαββατοκύριακα στην Σικελία. Και το πιο σημαντικό, παραμένει ο εισαγγελέας σε μια δίκη που αποσκοπεί να αποσαφηνίσει κατά πόσο η κυβέρνηση φιλοξένησε μέλη της μαφίας τη δεκαετία του 1990, μια υπόθεση στην οποία είναι ιδιαίτερα αφοσιωμένος.

Ο ανταποκριτής του Spiegel περιγράφει την διαδρομή του εισαγγελέα προς το Παλέρμο, η οποία παραπέμπει σε στρατιωτική επιχείρηση υπό κλίμακα. Προπορεύεται το αυτοκίνητο που κάνει τον προληπτικό έλεγχο της προγραμματισμένης διαδρομής, το οποίο ακολουθείται μερικά λεπτά αργότερα από τρία Jeep και την θωρακισμένη λιμουζίνα του Di Matteo. Η λιμουζίνα φέρει εξοπλισμό που έχει ο στρατός σε εμπόλεμες ζώνες. Μεταξύ άλλων, διαθέτει ένα πομπό που παρεμποδίζει τον εντοπισμό του στίγματος του αυτινήτου, για την αποτροπή των από απόσταση ελεγχόμενων εκρήξεων.

Οι προφυλάξεις αυτές δεν είναι υπερβολικές. Οι κορυφαίοι αρχηγοί της Μαφίας φέρονται να έχουν υπογράψει πολλά «συμβόλαιο» θανάτου του εισαγγελέα. Σύμφωνα με τις τηλεφωνικές συνομιλίες που έχει υποκλέψει η αστυνομία, θέλουν να τον δουν να σφαγιάζεται «σαν τόνος». Υπάρχουν πληροφορίες ότι περίπου 150 κιλά εκρηκτικών βρίσκονται ήδη παραδοθεί στο Παλέρμο.

«Στερήθηκα κάθε ελευθερία στην ζωή μου», λέει ο εισαγγελέας, αφού έφτασε στο γραφείο του. «Πρέπει να ειδοποιήσω την συνοδεία μου πριν ανοίξω την πόρτα του σπιτιού μου το πρωί, αισθάνομαι σαν να μην μπορώ να αναπνεύσω, θα ήθελα πολύ να πάω μόνος μου να περπατήσω». Ζει σαν σκληρός εγκληματίας που έχει επικηρυχθεί.

Αν και οι ημέρες που οι δρόμοι του Παλέρμο πλημμύριζαν στο αίμα έχουν περάσει, ο αγώνας ενάντια στη Μαφία απέχει πολύ από τη νίκη. Η σικελική Cosa Nostra απλώς ακολουθεί μια διαφορετική στρατηγική. Αντί να μάχεται την κυβέρνηση με τα όπλα, διεισδύει σε αυτήν. Και καθώς επενδύει χρήματα στη νόμιμη οικονομία, ανοίγει μεγαλύτερες προσβάσεις στην κοινωνία.

«Η μαφία έχει τις ρίζες της εδώ στο νότο, αλλά φουσκώνει τρώγοντας στα βόρεια», λέει ο Leoluca Orlando. Ο δικηγόρος που είναι τώρα δήμαρχος του Παλέρμο, βρισκόταν στην ίδια θέση τη δεκαετία του ’80, με τον Ντι Ματέο σήμερα: Στην κορυφή της «λίστας επιτυχιών» της Cosa Nostra. Έχουν περάσει 32 χρόνια από τότε που εκλέχτηκε για πρώτη φορά δήμαρχος της πόλης, αλλά ο Ορλάντο εξακολουθεί να αγωνίζεται για ένα διαφορετικό Παλέρμο, για διαφάνεια και αντίσταση στο οργανωμένο έγκλημα. Έχει τοποθετήσει μια πινακίδα στο δημαρχείο η οποία ξεκαθαρίζει, ότι «Το Παλέρμο υποστηρίζει τον Di Matteo». Είναι μια θαρραλέα κίνηση σε μια πόλη όπου το να κρατάς το στόμα σου κλειστό, βελτιώνει τις πιθανότητες επιβίωσης.

Η σικελική μητρόπολη είναι «πόλη της Μέσης Ανατολής σε ευρωπαϊκό έδαφος, περισσότερο Τρίπολη (σσ. του Λιβάνου) από Φρανκφούρτη», λέει ο Ορλάντο. Αλλά ο δήμαρχος, που σπούδασε στη Χαϊδελβέργη και έζησε στο Παρίσι, θέλει να το αλλάξει αυτό. «Έτρεξε» την προεκλογική του εκστρατεία για την επανεκλογή του το καλοκαίρι με αυτόν τον στόχο και κέρδισε. Θέλει να γίνει το Παλέρμο «ένα νησί πάνω στο νησί», μια εξαίρεση από τον σικελικό κανόνα που απαιτεί όσο το δυνατόν λιγότερες αλλαγές, λέει ο Ορλάντο. «Αυτή είναι η μόνη μας ευκαιρία να επιβιώσουμε».

Τα συνολικά κέρδη όλων των ιταλικών οργανώσεων της Μαφίας υπολογίζονται σε περίπου 1/10 του ΑΕΠ της χώρας. Τώρα που η πορνεία και το εμπόριο ναρκωτικών υπολογίζονται επίσης ως μέρος του ΑΕΠ, το μερίδιο της Μαφίας είναι πιθανό να είναι ακόμη μεγαλύτερο. Το οργανωμένο έγκλημα είναι πιο εδραιωμένο από ποτέ στην κοινωνία και στην τοπική οικονομία. Η Cosa Nostra κερδίζει ακόμη και από τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα που χρησιμοποιούν τα κινηματογραφικά συνεργεία που γυρίζουν ταινίες… για την Μαφία στη Σικελία, ακόμη και από τα σάντουιτς που τρώνε οι κινηματογραφιστές.

«Βλέπω την Μαφία ως το βασικό πρόβλημα της Ιταλίας, ακόμη και χωρίς τα πτώματα», λέει ο εισαγγελέας Di Matteo. «Η επέκταση των μεθόδων και η διείσδυση των χρημάτων τους στη νόμιμη οικονομία βλάπτει τη δημοκρατία μας».

Ο εισαγγελέας το βλέπει αυτό έξω από την πόρτα του στο κέντρο του Παλέρμο, όπου το σπίτι του είναι προστατευμένο όσο μια ξένη πρεσβεία σε πόλεις όπως η Βαγδάτη ή η Καμπούλ. Η γειτονιά του Ντι Ματέο είναι έδαφος μιας μαφιόζικης οικογένειας που επικοινωνεί ως εξής με τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων τις οποίες «προστατεύει»: «Αν σας βολεύει, το Πάσχα ή τα Χριστούγεννα, θα στείλω κάποιον να σας επισκεφτεί και εσείς ίσως μπορείτε να του κάνετε ένα μικρό δώρο».

Για έναν ιδιοκτήτη μπαρ στη γειτονιά του Di Matteo, αυτό το «δώρο» ισοδυναμεί με μείωση των ετήσιων κερδών του κατά 6.000 ευρώ. Πολλές επιχειρήσεις δεν είναι πλέον σε θέση να πληρώσουν λεφτά για «προστασία», ενώ μερικοί επιχειρηματίες είναι πλέον απρόθυμοι να το πράξουν. Αυτοκόλλητα από την οργάνωση Addiopizzo εμφανίζονται πλέον σε περισσότερα από 1.000 παράθυρα στο Παλέρμο και γύρω από αυτό. Η οργάνωση ενθαρρύνει τον κόσμο να ψωνίζει σε επιχειρήσεις που αρνούνται να πληρώσουν το «pizzo», τα χρήματα για την «προστασία».

Ο αγώνας κατά του οργανωμένου εγκλήματος στη Σικελία επικαλείται μερικά πρότυπα που είχαν σημαντικό ρόλο σε αυτόν. Μπορεί να σηματοδοτηθεί από την 25η επέτειο από την θανατηφόρα βομβιστική επίθεση εναντίον του εισαγγελέα Τζιοβάνι Φαλκόνε. Ο Φαλκόνε και ο συνάδελφός του Πάολο Μπορσελίνο, ο οποίος δολοφονήθηκε αργότερα και στο φέρετρο του οποίου ο Ντι Μετέο έκανε αγρυπνία, προχώρησαν διώξεις και καταδίκες που οδήγησαν τελικά εκατοντάδες αφεντικά της Μαφίας να μοιραστούν συνολικά 2.665 χρόνια φυλάκισης.

Από το 2013, ο Di Matteo δίνει την μάχη της ζωής του από το ίδιο «μετερίζι». Ο ίδιος και οι συνάδελφοί του «τρέχουν» μια θεαματική υπόθεση, κατά την οποία η ιταλική κυβέρνηση παραπέμπεται ουσιαστικά στο δικαστήριο. Ο στόχος είναι να αποδειχθεί ότι, από το 1992, πολιτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι έκαναν παραχωρήσεις στην Μαφία σε μια προσπάθεια να τερματίσουν την αιματοχυσία.

Με άλλα λόγια, η περήφανη Repubblica Italiana ενέδωσε σε μαζικούς δολοφόνους.

Ο Ντι Ματέο είναι πεπεισμένος ότι υπήρξε συμφωνία μεταξύ των αφεντικών της Μαφίας, όπως του Toto Riina, και κυβερνητικών στελεχών. «Εάν πολιτικοί και όργανα της αστυνομίας ή των μυστικών υπηρεσιών λειτουργούσαν ως ενδιάμεσοι της Μαφίας» λέει, το κοινό και ιδιαίτερα οι οικογένειες αυτών που δολοφονήθηκαν, έχουν το δικαίωμα να μάθουν αλήθεια.

Ο Ντι Ματέο, ένας ήρωας και πηγή ελπίδας για πολλούς Σικελούς, είναι σαφώς ενοχλητικός για όσους βρίσκονται στην εξουσία. Μερικές φορές, όταν οι κάμερες παρακολούθησης είναι απενεργοποιημένες, ανεπιθύμητη αλληλογραφία παραδίδεται απευθείας στο γραφείο του, συμπεριλαμβανομένων «απειλητικών επιστολών που έχουν σκοπό να δείξουν ότι γνωρίζουν ακριβώς πού είμαι».

Η διεύθυνση του Di Matteo στο Παλέρμο, όπου προστατεύεται από 42 σωματοφύλακες, βρίσκεται στον τηλεφωνικό κατάλογο. Κανείς δεν θεώρησε απαραίτητο να την διαγράψει…

Αναγκαστική μετανάστευση

Η Σικελία είναι γη των μεταναστών. Το νησί έχει το υψηλότερο ποσοστό μετανάστευσης στην Ιταλία, ενώ ένας στους επτά Σικελούς διαμένει μόνιμα στο εξωτερικό. Η επαρχία Agrigent είναι η πιο έντονα επηρεασμένη από το φαινόμενο. Είναι το «σπίτι» της Κοιλάδας των Ναών, μιας τοποθεσίας κοντά στη θάλασσα, με ιερά ηλικίας 2.500 ετών από την ελληνική περίοδο, μία από τις πέντε περιοχές του νησιού που έχουν ενταχθεί στον κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Αλλά η δουλειά από τον τουρισμό έπεσε κατά περισσότερο από το ένα τρίτο.

Η Σικελία είναι ένα κόσμημα που πρέπει να «ξεσκονιστεί», λέει ο Giuseppe Parello, διευθυντής του αρχαιολογικού πάρκου στην Κοιλάδα των Ναών. «Σε μια βιομηχανική έρημο όπως η Σικελία, πρέπει να δώσουμε στους νέους τις ευκαιρίες να μείνουν εδώ», λέει. «Εμείς οι Σικελοί είμαστε πολύ προσκολλημένοι με την γη μας».

Όμως, με την ανεργία των νέων στο νησί να βρίσκεται στο θηριώδες ποσοστό του 57%, κάτι πρέπει να γίνει άμεσα. Από την ανάληψη της θέσης του, ο Parello διπλασίασε τα έσοδα του πάρκου και δημιούργησε νέα εισοδήματα με την πώληση τοπικών προϊόντων όπως το κρασί, οι ελιές και τα αμύγδαλα. Σύμφωνα με τον διευθυντή, ο «fast-food τουρισμός» που έπληξε τη Σικελία μέχρι τώρα απλώς καταδικάζει τις περιοχές παγκόσμιας κληρονομιάς του νησιού στο να παραμείνουν αυτό που είναι σήμερα: «Καθεδρικοί ναοί στην έρημο».

Ο Parello ζει στην Αραγκόνα, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το αρχαιολογικό πάρκο. Η Αραγκόνα, πρώην πόλη εργατών στα ορυχεία θείου, έχει πληγεί περισσότερο από την μετανάστευση από οποιαδήποτε άλλη πόλη στην Ιταλία. Από τον επίσημο πληθυσμό των 17.954 κατοίκων, περίπου οι μισοί ζουν τώρα στο εξωτερικό. Από εκεί στέλνουν χρήματα στην πατρίδα για να προσθέσουν επιπλέον ορόφους στα σπίτια τους, αλλά πολλά από αυτά είναι τώρα εντελώς ή εν μέρει κενά. Σε καλές εποχές, οι κάτοικοι έχτιζαν τα σπίτια τους με ένα πάτωμα ανά παιδί. Αλλά τα παιδιά δεν επιστρέφουν πλέον στην Αραγκόνα. Η Σικελία δεν έχει πολλά να προσφέρει. Σήμερα τα σπίτια στεγάζουν ηλικιωμένους στο ισόγειο… και περιστέρια στους επάνω ορόφους.

Η πόλη έχει ένα γυμνάσιο, τρία φαρμακεία μια χούφτα μπαρ, και ένα εστιατόριο στη Via Roma. Δεκάδες πρόσφυγες από την υποσαχάρια Αφρική στεγάζονται στο παλιό παλάτι του δούκα του Naselli στην πλατεία.

Ο Nino Seviroli χρησιμεύει ως μνήμη αυτής της ετοιμοθάνατης πόλης. Ο τραγουδιστής, ηθοποιός και αναρχικός είναι ο βιβλιοθηκάριος της πόλης. Τα τραγούδια του μιλάνε για την ιστορία της Αραγκόνα. Είναι θλιβερό όταν κάποιος δεν έχει άλλη επιλογή από το να μεταναστεύσει, αλλά δεν αποτελεό κάθε αλλαγή απώλεια, λέει ο Seviroli.

«Έχουμε ορυχεία θείου, προστατευμένες περιοχές, βραβεία Νόμπελ και τους ελληνικούς ναούς, έχουμε κάτι να δείξουμε από εμάς, και όμως δεν γίνεται τίποτα. Η πόλη αυτή θα σταματήσει να υπάρχει, γιατί η μετανάστευση δεν είναι επιλογή αλλά επιτακτική ανάγκη», προσθέτει.

Ο λεηλατημένος παράδεισος

Η Σικελία μπορεί να είναι η γη της Μαφίας και της μετανάστευσης, αλλά είναι επίσης η γη του γάλακτος και του μελιού. Τουλάχιστον για πολιτικούς όπως ο Francantonio Genovese, με το παρατσούκλι «ο βασιλιάς της Μεσίνα». Τον Ιανουάριο καταδικάστηκε σε 11 χρόνια φυλάκισης για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και απάτη. Ο Genovese, μαζί με τη σύζυγό του, τον πεθερό του και την αδελφή του, φέρεται να συγκέντρωσε εκατομμύρια από κονδύλια της ΕΕ που προορίζονταν για προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης. Το κατηγορητήριο αναφέρει «εντελώς επινοημένες υπηρεσίες και υπερτιμολογημένα τιμολόγια», καθώς και μια άνευ προηγουμένου απουσία τύψεων συνείδησης. «Θεωρούσαν τους εαυτούς τους απρόσβλητους», αναφέρουν οι εισαγγελείς.

Η ιστορία του Genovese λέει πολλά για τη Σικελία και για τους τρόπους με τους οποίους λεηλατείται αυτός ο παράδεισος. Σκιαγραφεί την παθητικότητα των απλών ανθρώπων, την απληστία των πολιτικών και τη δύναμη των δυναστειών. Ο πατέρας του Genovese ήταν γερουσιαστής και ένας θείος υπηρέτησε επί οκτώ θητείες ως υπουργός στην Ρώμη. Ο ίδιος ο Genovese ήταν μέλος της εξεταστικής επιτροπής του ιταλικού κοινοβουλίου για τη Μαφία. «Δεν υπάρχει χώρος, δεν υπάρχει μέρος, καμία γωνιά στη διοίκηση ή στους διαδρόμους της εξουσίας» όπου οι Genovese δεν ασκούσαν έλεγχο, γράφει το κατηγορητήριο.

Όμως, ο Francantonio Genovese δεν είναι στην φυλακή Gazzi της Μεσίνα, όπου είχε περιοριστεί πριν από τη δίκη του. Σήμερα στέκεται στο μπαρ του ιταλικού κοινοβουλίου, όπου έχει παραγγείλει τσάι, ένα κρουασάν και ένα ποτήρι χυμό πορτοκαλιού. Ο Genovese άλλαξε κόμματα επτά φορές και πρόσφατα εγκατέλειψε το Δημοκρατικό Κόμμα του Ρέντσι για να ενταχθεί στο στρατόπεδο του Μπερλουσκόνι. Συμμετέχει στην κοινοβουλευτική διαδικασία και εισπράττει τον βουλευτικό μισθό έως ότου ολοκληρωθεί η δίκη. Ώσπου να εκδοθεί, όμως, οριστική απόφαση στην Ιταλία, τα αδικήματα δωροδοκίας έχουν σχεδόν πάντοτε φτάσει σε καθεστώς παραγραφής.

Κατηγορείται για φοροδιαφυγή ύψους 16 εκατομμυρίων ευρώ. Η φοροδιαφυγή είναι ένα σικελικό «εθνικό άθλημα». Οι φορολογικές αρχές έχουν υπολογίσει στα 52 δισ. ευρώ τις εκκρεμείς και ανείσπρακτες φορολογικές απαιτήσεις από το 2006, ποσό που θα κάλυπτε τον προϋπολογισμό του νησιού για τρία χρόνια. Σε μια μεγάλη επιχείρηση, η φορολογική αστυνομία κατάσχεσαν από τους φοροδιαφεύγοντες 33 Φεράρι, 119 Πόρσε, 49 Jaguar, 17 Maserati, 2 Rolls-Royce, 3 Cadillac, 4 Hummers και ένα ιδιωτικό τζετ.

Εκτός από την έλλειψη δημόσιων εσόδων, η Σικελία αντιμετωπίζει επίσης διογκωμένες κυβερνητικές δαπάνες. Το νησί ξοδεύει έξι φορές περισσότερο για τους δημόσιους υπαλλήλους του, από την μεγαλύτερη και πολύ πλουσιότερη περιοχή της Λομβαρδίας. Η Σικελία, η οποία απολαμβάνει ειδικού καθεστώτος από το 1948, λαμβάνει γενναιόδωρες επιδοτήσεις από τη Ρώμη και απολαμβάνει επίσης εκτεταμένης πολιτικής, πολιτιστικής και οικονομικής αυτονομίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια διογκωμένη γραφειοκρατία και πολιτικούς που με την σειρά τους απολαμβάνουν γενναιόδωρα οφέλη. Αφού παρακολουθήσει μόλις πέντε συνεδριάσεις του τοπικού κοινοβουλίου, ένας βουλευτής στο Παλέρμο έχει ήδη κερδίσει το δικαίωμα σε μηνιαίο μισθό 2.000 ευρώ για το υπόλοιπο της ζωής του.

Ο Genovese, ο οποίος αρνείται όλες τις κατηγορίες, αντιμετωπίζει σήμερα νέες. ‘Οπως ότι έχει αναπτύξει ένα σύστημα παρόμοιο με τη Μαφία στη γενέτειρά του την Μεσίνα, όπου διαπραγματεύονται μικρές δημόσιες συμβάσεις για ψήφους. Οι τριμηνιαίες συμβάσεις φέρονται να κλείνονταν με αντάλλαγμα 10 ψήφους για τον Genovese.

Στην περιοχή Giostra, όπου οι απόγονοι των θυμάτων του σεισμού του 1908 ζουν σε άθλιες καλύβες, ο Genovese πήρε πάνω από τις μισές ψήφους. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ορισμένοι ψηφοφόροι ήταν «τόσο απελπισμένοι που μια τσάντα από τον μπακάλη» ήταν αρκετή για να αγοράσει την ψήφο τους. Στις πρώτες εκλογές με το Δημοκρατικό Κόμμα το 2012, ο Genovese ήταν ο υποψήφιος με το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων σε όλη την Ιταλία.

Από το πολυτελές παραθαλάσσιο κτήμα του βόρεια της Μεσίνα, ο βουλευτής απολαμβάνει την θέα της ηπειρωτικής χώρας απέναντι από την θάλασσα. ‘Ενα μεγάλο έργο, η γέφυρα μήκους 3,3 χιλιομέτρων που θα έφερνε πιο κοντά το νησί με την ηπειρωτική χώρα, θα εκτεινόταν μέχρι κάποια περιοχή κοντά στο κτήμα του Genovese.

Πρόκειται για ένα γιγαντιαίο έργο σημερινού προϋπολογισμού 8 δισεκατομμυρίων ευρώ και για μια βαθιά συμβολική «γεφύρωση» του χάσματος προς την «ήπειρο» όπως το ονομάζουν οι Σικελοί. Αλλά το έργο συζητιέται ήδη από το 1971 όταν εγκρίθηκε από το κοινοβούλιο, χωρίς να έχει σημειωθεί η παραμικρή πρόοδος. Ο Genovese, ο «βασιλιάς της Μεσσίνα» δεν ενοχλείται. Η οικογενειακή εταιρεία του κερδίζει εκατομμύρια από τις ακτοπλοϊκές μεταφορές μέσω των στενών της Μεσσίνα.

Ακόμη όμως και στην, απίθανη περίπτωση, που ο Genovese καταλήξει στην φυλακή, η συνέχεια είναι εξασφαλισμένη. Στις 5 Νοεμβρίου, ο 21χρονος γιος του, Luigi, εξελέγη στο κοινοβούλιο της Σικελίας με την παράταξη του Μπερλουσκόνι. Στην πρώτη του μεγάλη εμφάνισή, ο νεαρός Genovese είπε ότι ήταν περήφανος για τον πατέρα του και ότι σκόπευε να συνεχίσει τα βήματά του…

http://tvxs.gr/news/eyropi-eop/sikelia-i-gi-tis-mafias