«Παϊζά - Αυτοί που Έμειναν Ζωντανοί» του Ρομπέρτο Ροσελίνι

Ο Ρομπέρτο Ροσελίνι, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες στην ιστορία του ιταλικού, αλλά και το του παγκόσμιου κινηματογράφου. Επηρέασε καθοριστικά την εξέλιξη της Έβδομης Τέχνης, ενώ παράλληλα διέδωσε με τον καλύτερο τρόπο το Ιταλικό Σινεμά σε όλο τον κόσμο, μέσα από τα μοναδικά του έργα.

Το Σάββατο 2 Απριλίου, στο πλαίσιο του Αφιερώματος της Μικρής Λέσχης στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος, προβάλλεται η ταινία του: «Παϊζά - Αυτοί που Έμειναν Ζωντανοί» (Paisan - 1946). Το Tvxs.gr είναι αρωγός σε αυτήν την αξιόλογη προσπάθεια και ως χορηγός επικοινωνίας της διοργάνωσης, θα σας ενημερώνουμε αναλυτικά.

Η «Μικρή Λέσχη» αναβιώνει στον Κεραμεικό και προγραμματίζει μια σειρά αφιερωμάτων σε μεγάλους σκηνοθέτες - δημιουργούς, ιστορικά αφιερώματα, εθνικές κινηματογραφίες και θεματικούς κύκλους προβολών. Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στη διοργάνωση ανοιχτών συζητήσεων με το κοινό και τις εισηγήσεις σε κάθε κύκλο από ανθρώπους των γραμμάτων και τεχνών κι επαγγελματίες του χώρου. Η αρχή έγινε με το Αφιέρωμα: «Ταινιοθήκη της Ελλάδος: μια ιστορία σε εικόνες» και συνεχίστηκε με την θεματική ενότητα: «5 Δεκαετίες, 50 Ταινίες / Η Δεκαετία του 30».

Το αφιέρωμα της «Μικρής Λέσχης» με τίτλο «5 δεκαετίες, 50 ταινίες» συνεχίζεται με τη δεκαετία του 1940. Συνολικά θα προβληθούν 8 κόπιες 16mm και 35mm από το αρχείο της Ταινιοθήκης και η «Διαγωγή... μηδέν!» σε digital beta. Τις ταινίες θα προλογίσουν κριτικοί και θεωρητικοί του κινηματογράφου και σκηνοθέτες.

Σάββατο 02 Απριλίου

Ειδική Προβολή «Μικρής Λέσχης»

20.00 Παϊζά (Αυτοί που έμειναν ζωντανοί)  (Paisan) - R. Rossellini (1946, 35mm 134’)

Προλογίζει η Μαρία Κομνηνού, Γενική Γραμματέας Δ.Σ. Ταινιοθήκης - Αν. Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών

Παϊζά (Αυτοί που έμειναν ζωντανοί) / Paisan

Μυθοπλασία, Ιταλία, 1946, α/μ, 35mm, 134’

Σκηνοθεσία: R. Rossellini

Σενάριο: S. Amidei, K. Mann, F. Fellini, M. Pagliero, A. Hayes, V. Pratolini

Φωτογραφία: O. Martelli

Ηθοποιοί: C. Sazio, R. Van Loon, D. Johnson, Alfonsino

Παραγωγή: Rod E. Geiger, R. Rossellini, M. Conti

Μετά την «Ρώμη, Ανοχύρωτη Πόλη» που εγκαινιάζει το κίνημα του ιταλικού νεορεαλισμού και γνωρίζει διεθνή επιτυχία, ο Ροσελίνι ένα χρόνο αργότερα θα γυρίσει τηδεύτερη ταινία της «τριλογίας του πολέμου», την «Παιζά», μια σπονδυλωτή ταινία που αποτελείται από έξι διαφορετικά επεισόδια, σε έξι διαφορετικές περιοχές της Ιταλίας αμέσως μετά την απελευθέρωση.

Συνεχίζοντας πάνω στην προβληματική της άμεσης καταγραφής του κατεστραμμένου μεταπολεμικού τοπίου της Ιταλίας, σε πραγματικούς χώρους και με μη-επαγγελματίες ηθοποιούς, η ταινία καταγράφει την μάχη των παρτιζάνων ενάντια στους Γερμανούς για την κατάληψη της Φλωρεντίας, αλλά και μια σειρά επεισοδίων, που αναδεικνύουν την ανατροπή των κοινωνικών συμβάσεων στις συνθήκες του πολέμου.

Ρομπέρτο Ροσελίνι

Ο Ρομπέρτο Ροσελίνι (RobertoGastone Zeffiro Rossellini),γεννήθηκε στις 8 Μαΐου toy 1906 στη Ρώμη. Η μητέρα του, Ηλέκτρα, γαλλικής καταγωγής, ήταν νοικοκυρά και ανήκε στους μετανάστες που έφτασαν στην Ιταλία κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων πολέμων. Ο πατέρας του, Αντζιόλο Τζουζέπε «Μπεπίνο» Ροσελίνι, είχε  κατασκευαστική εταιρεία και αργότερα κατασκεύασε τοn πρώτο κινηματογράφο στη Ρώμη, χορηγώντας στον γιο του εντελώς δωρεάν, μία κάρτα απεριόριστης διαρκείας.

Ο νεαρός Ροσελίνι πηγαίνει συχνά στον κινηματογράφο. Όταν πέθανε ο πατέρας του, εργάστηκε ως ηχολήπτης για ταινίες και σταδιακά πέρασε από όλες τις θέσεις που σχετίζονται με την δημιουργία ενός κινηματογραφικού έργου, αποκτώντας πολύτιμη εμπειρία για τη μετέπειτα καριέρα του. Απεβίωσε σε ηλικία 71 ετών, το 1977. Οι ταινίες του Ροσελίνι μετά τις νεορεαλιστικές δημιουργίες του - ιδιαίτερα αυτές με την Ίνγκριντ Μπέργκμαν - ήταν εμπορικά ανεπιτυχείς. Για τους κριτικούς των Cahiers du Cinema γενικότερα και του Αντρέ Μπαζέν, τονΦρανσουά Τρυφώ και του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, ειδικότερα,η επιρροή του Ροσελίνι στη Γαλλία ήταν καθοριστική για τη δημιουργία της Νουβέλ Βαγκ(Nouvelle Vague) ώστε να θεωρείται «ο πατέρας του γαλλικού Νέου Κύματος».

Χαρισματικός στην παραγωγή εκπληκτικών ταινιών, ξεκινώντας συχνά από σχεδόν ανύπαρκτα σενάρια, ο Ροσελίνι δεν είχε πάντα σύμμαχο την κριτική και τον Τύπο που δεν τον δικαίωσαν ποτέ απόλυτα περιορίζοντας τον συχνά στο περιθώριο του λεγόμενου κατεστημένου κινηματογράφου.

Ο Φρανσουά Τρυφώ αναφέρει χαρακτηριστικά για τον Ιταλό καλλιτέχνη: «Ο Ρομπέρτο μου δίδαξε πως η υπόθεση ενός έργου είναι σημαντικότερη από την πρωτοτυπία του τίτλου, ότι ένα καλό σενάριο πρέπει να μην ξεπερνάει τις δώδεκα σελίδες, πως πρέπει να κινηματογραφούμε τα μικρά παιδιά με μεγαλύτερο σεβασμό από οτιδήποτε άλλο, ότι η κάμερα δεν είναι πιο σημαντική από ένα πιρούνι και ότι θα πρέπει να  μπορούμε να πούμε στον εαυτό μας πριν από κάθε γύρισμα: "ή κάνω αυτή την ταινία ή πεθαίνω..."».

Γιώργος Ρούσσος

Tvxs.gr