Το αποτέλεσμα του τελευταίου γκάλοπ, το οποίο πραγματοποιήθηκε την εβδομάδα που αφήνουμε πίσω μας, είναι σαφές: το 58,8% των Ιταλών λέει...«όχι» σε στρατιωτική επιχείρηση στη Λιβύη υπό τον συντονισμό της Ρώμης, ενώ εκφράζεται θετικά μόνον το 30,7% του στατιστικού δείγματος και το υπόλοιπο 10,9% δεν είναι σε θέση να εκφέρει άποψη.
Η μεγάλη διστακτικότητα των περασμένων εβδομάδων έχει μετατραπεί σε ξεκάθαρη αντίθεση, από τη στιγμή που τυχόν βομβαρδισμοί κατά του ISIS σε λιβυκό έδαφος θα ενίσχυσαν αυτόματα και τον κίνδυνο τρομοκρατικού χτυπήματος στις ιταλικές πόλεις.
Μετά τις Βρυξέλλες, πολλοί φοβούνται ότι σειρά έχει η Ρώμη στη δραματική αυτή λίστα εξτρεμιστικών δολοφονικών επιθέσεων.
Το Κολοσσαίο φυλάσσεται σε εικοσιτετράωρη βάση από αστυνομικές δυνάμεις (ένστολους και μη), ενώ στον Αγιο Πέτρο –όπου σε δύο ημέρες γιορτάζεται το Πάσχα των Καθολικών– οι έλεγχοι σε πιστούς, δημοσιογράφους ακόμη και κληρικούς είναι αδιάκοποι.
Το κύριο ερώτημα που προκύπτει, κατά συνέπεια, είναι για ποιο λόγο η Ιταλία θα έπρεπε, σε μια άκρως επικίνδυνη φάση σαν και αυτή, να εμπλακεί σε μια περιπέτεια με στόχο, υποτίθεται, τη «σταθεροποίηση» της Λιβύης.
Η πρώτη απάντηση σχετίζεται με τις αμερικανικές πιέσεις, από τη στιγμή που τις περασμένες εβδομάδες, ο πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αιώνια Πόλη έφτασε να δηλώσει ότι η Ρώμη θα πρέπει να στείλει στη Λιβύη περίπου πέντε χιλιάδες στρατιώτες.
Η δεύτερη απάντηση συνδέεται, φυσικά, με τα ιταλικά οικονομικά συμφέροντα στη βορειοαφρικανική αυτή πρώην αποικία του φασιστικού καθεστώτος.
Εταιρείες όπως η Eni (γίγαντας του τομέα των υδρογονανθράκων) και Enel (της ηλεκτρικής ενέργειας) δεν θέλουν να αφήσουν σε Γάλλους και Βρετανούς απόλυτη ελευθερία για σύναψη νέων, επωφελών συμφωνιών.
Πρέπει να δει όμως κανείς αν θα βαρύνει, τελικά, περισσότερο ο φόβος ή τα διάφορα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.
Ο κύριος κίνδυνος, εκτός από τις τρομοκρατικές επιθέσεις, σχετίζεται με μαζικές αποβιβάσεις προσφύγων και μεταναστών στα ιταλικά παράλια.
Ηδη το πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου ο αριθμός των αφίξεων Αφρικανών μεταναστών στη Σικελία, στην Καλαβρία και την Απουλία της Κάτω Ιταλίας, σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2015, διπλασιάστηκε.
Συνολικά, σε όλες τις περιφέρειές της, η Ιταλία διαθέτει περίπου 70.000 θέσεις σε Κέντρα Πρώτης Υποδοχής μεταναστών, αλλά είναι σαφές ότι, σε περίπτωση πολέμου στη Λιβύη, ο αριθμός αυτός θα ξεπεραστεί με εντυπωσιακό τρόπο.
Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, ο Ματέο Ρέντσι, στην τελευταία έκτακτη σύνοδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έσπευσε να ζητήσει ανάλογη οικονομική στήριξη με αυτήν που παρέχεται στην Τουρκία να προσφερθεί στην Αλβανία και στη Λιβύη, σε περίπτωση που υπάρξει ουσιαστική ανάγκη.
Αλλά αν ξεκινήσουν οι συμμαχικοί βομβαρδισμοί –έστω και με την έγκριση του ΟΗΕ–, θα είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατον, να υπάρξει ένας και μοναδικός συνομιλητής ο οποίος, έστω και με την παροχή οικονομικής στήριξης, θα είναι σε θέση να σταματήσει και να ελέγξει τις χιλιάδες απελπισμένων που θα επιβιβάζονται στα σαπιοκάραβα.
Και κάτι τελευταίο, ίσως και το σημαντικότερο: στη φάση αυτή, οι ιταλικές πολιτικές δυνάμεις δεν παρέχουν την αναγκαία πολιτική κάλυψη, το απαιτούμενο πράσινο φως για να επαναληφθεί, με δραματικότερο τρόπο, το σενάριο που ήδη ζήσαμε με την πτώση του συνταγματάρχη Μουαμάρ Καντάφι.
Ολοι καταλαβαίνουν ότι το πολιτικό και ανθρώπινο κόστος θα είναι ανυπολόγιστο και, έως τώρα, μη διαχειρίσιμο.
Αν η έξωθεν πίεση γίνει αφόρητη, τότε η κυβερνητική πλειοψηφία που στηρίζει την κυβέρνηση του Ματέο Ρέντσι (κατά κύριο λόγο το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα) μπορεί να αναγκαστεί να βρει μια κάποια λύση, με αναφορά σε μεμονωμένες στρατιωτικές επεμβάσεις και επιτακτική ανάγκη καταπολέμησης των ισλαμιστών τρομοκρατών.
Τον Ιούνιο, όμως, οι Ιταλοί ψηφίζουν για δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, ενώ το φθινόπωρο θα οργανωθεί και δημοψήφισμα, με θέμα την επικύρωση των θεσμικών αλλαγών που εισήγαγε ο Ρέντσι.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός θα ρισκάρει, άραγε, το πολιτικό του μέλλον, για να μη δυσαρεστήσει την Ουάσιγκτον και μια ομάδα ισχυρών επιχειρηματιών;
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου