Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Ειδική τιμητική επαναπροβολή του φιλμ "Το Όνομα του Ρόδου" στη μνήμη του Ουμπέρτο Έκο, στην Αθήνα

Με αφορμή την εκδημία του σπουδαίου Ιταλού συγγραφέα Ουμπέρτο Έκο σε ηλικία 84 ετών, θα διοργανωθεί στην Αθήνα προβολή της κινηματογραφικής ταινίας «Το Όνομα του Ρόδου» του Γάλλου σκηνοθέτη Ζαν Ζακ Ανό που είχε γυριστεί το 1986 και είχε βασιστεί στο μπεστ σέλερ μυθιστόρημα του συγγραφέα.


Στην ταινία που ήταν Γαλλογερμανική παραγωγή, παίζουν ο Σον Κόνερι, o 76χρονος σήμερα Φ. Μάρεϊ Άμπρααμ, ο οποίος είχε κερδίσει το Όσκαρ α’ ανδρικού ρόλου 2 χρόνια πιο πριν για το «Amadeus» και ο μόλις 16χρονος τότε Κρίστιαν Σλέιτερ.
Το φιλμ λοιπόν επαναπροβάλλεται την Παρασκευή 26/2 και το Σάββατο 27/2/2016 στις 23:00 το βράδυ, στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema, στην οδό Ιουλιανού, με γενική είσοδο 5 ευρώ.
Τις τιμητικές προβολές διοργανώνει η εταιρεία NEW STAR. Το «Όνομα του ρόδου», είναι το 1ο μυθιστόρημα που εξέδωσε ο Ουμπέρτο Έκο στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 στην Ιταλία, προκαλώντας μεγάλη αίσθηση στον χώρο της λογοτεχνίας. Πρόκειται για ένα βιβλίο με μεσαιωνική-μυστηριακή ατμόσφαιρα, στοιχειοθετημένο άριστα από τον συγγραφέα, διεγείροντας την επιθυμία του κοινού να αναζητήσει την ταυτότητα των χαμένων-απαγορευμένων βιβλίων του δολοφόνου.
Η μεταφορά από τον Ζαν Ζακ Ανό και το σοφά επιλεγμένο καστ ηθοποιών, (Σον Κόνερι, Φ. Μάρεϊ Άμπρααμ, Κρίστιαν Σλέιτερ), συγκλονίζουν ακόμα και μετά από τόσα χρόνια, σε κάθε προβολή της ταινίας. Παίζουν επίσης οι Helmut Qualtinger, Elya Baskin, Michael Lonsdale, Volker Prechtel, Feodor Chaliapin Jr., William Hickey, Michael Habeck, Urs Althaus, Valentina Vargas, Ron Perlman, Leopoldo Trieste, κ.α.
Ο σκηνοθέτης στηριζόμενος στο επίπεδο του Σκωτσέζου τιμημένου με Όσκαρ για τους «Αδιάφθορους» (1987) Σον Κόνερι, αρχίζει να ξετυλίγει το νήμα της ιστορίας γύρω απ’ αυτόν. Οι δυνατές περιγραφές του βιβλίου, αποδίδονται με σκηνές έντονης πυγμής και ρεαλισμού. Το βιβλίο και η ταινία «Το όνομα του Ρόδου» αποτελούν μια ευχάριστη σύγκριση καθώς και τα δύο αγγίζουν την πληρότητα χωρίς να διακρίνεται το ένα από τα δύο.
Ο Ουμπέρτο Έκο αγαπήθηκε και διαβάστηκε όσο λίγοι σύγχρονοι διανοητές και συγγραφείς και αφήνει μια κληρονομιά πολιτισμού, ιδεών, μυθιστορημάτων και διδαχών που θα ζήσουν αιωνίως.
Ο εκλιπών συγγραφέας είχε γεννηθεί στην Αλεσάντρια, στη βόρεια Ιταλία, την 5η Ιανουαρίου 1932, σπούδασε φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο του Τορίνο και η διδακτορική του διατριβή ήταν αφιερωμένη στο «ζήτημα της αισθητικής στον Θωμά τον Ακινάτη».
Πολύγλωσσος, παντρεμένος με Γερμανίδα, ο Έκο δίδασκε σε πολλά πανεπιστήμια, ειδικά στην Μπολόνια, όπου διατηρούσε την έδρα της σημειωτικής ως τον Οκτώβριο του 2007, όταν πήρε σύνταξη.
Ο Έκο είχε εξηγήσει πως ασχολήθηκε αργά με την λογοτεχνία διότι θεωρούσε τη συγγραφή μυθιστορημάτων ενασχόληση για παιδιά, κάτι «που δεν έπαιρνε στα σοβαρά».
Μετά Το όνομα του Ρόδου, ο Έκο δημοσίευσε μεταξύ άλλων Το εκκρεμές του Φουκώ (1988), βιβλίο που επίσης διαβάστηκε πολύ, Το νησί της προηγούμενης μέρας (1994), και τη Μυστηριώδη φλόγα της βασίλισσας Λοάνα (2004). Στο τελευταίο του μυθιστόρημα, Φύλλο μηδέν (2014), η πλοκή εκτυλίσσεται στον κόσμο του ιταλικού Τύπου τη δεκαετία του 1990.
Έγραψε παράλληλα δεκάδες δοκίμια, επιδεικνύοντας συχνά μια τάση εκλεκτικισμού, για τη μεσαιωνική αισθητική, την ποιητική του Τζέιμς Τζόις, τον Τζέιμς Μποντ, την ιστορία της ομορφιάς αλλά και της ασχήμιας.
Η ευρύτητα του πνεύματός του δεν τον εμπόδιζε να εξετάζει με κριτική ματιά την εξέλιξη της σύγχρονης κοινωνίας. «Οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν το δικαίωμα να μιλάνε σε λεγεώνες ηλιθίων που άλλοτε δεν μίλαγαν παρά μόνο σε μπαρ, αφού είχαν πιει κανένα ποτήρι κρασί, χωρίς να βλάπτουν την κοινότητα. Τους αναγκάζαμε αμέσως να σωπάσουν, αλλά σήμερα έχουν το ίδιο δικαίωμα λόγου με ένα βραβείο Νόμπελ. Είναι η εισβολή των ηλιθίων», είχε δηλώσει, όπως υπενθύμισε σε κείμενο της η Ιταλική εφημερίδα Il Messaggero.
Το στόρι του φιλμ «Το όνομα του Ρόδου» μας μεταφέρει στον Μεσαίωνα του 14ο αιώνα, όπου ότι έχει απομείνει από τα κείμενα της αρχαίας γνώσης βρίσκεται στα χέρια της εκκλησίας. Οι μοναχοί της Ευρώπης είναι οι μόνοι που έχουν πρόσβαση στα αρχαία κείμενα καθώς πολλά απ’ αυτά θεωρούνται επικίνδυνα εξαιτίας του ειδωλολατρικού τους περιεχομένου. Ένας φραγκισκανός μοναχός καλείται σε μοναστήρι Βενεδικτίνων, προκειμένου να λύσει το μυστήριο του θανάτου ενός από τους μοναχούς. Η άφιξή του πυροδοτεί σειρά φόνων που συνδέονται με ένα σπάνιο βιβλίο: το δεύτερο τόμο της "Ποιητικής" του Αριστοτέλη, που είναι γραμμένο για την «Κωμωδία». Κι ενώ οι νεκροί συσσωρεύονται στο μοναστήρι καταφτάνει και ένας απεσταλμένος της Ιεράς Εξέτασης, έτοιμος να οδηγήσει στην πυρά όσους δεν συντάσσονται με το γράμμα των εκκλησιαστικών νόμων.
Το όνομα του Ρόδου, όπως προείπαμε, ήταν το πρώτο μυθιστόρημα του Ουμπέρτο Έκο.
Η υπόθεση της ταινίας παρουσιάζεται ως καταγραφή των αναμνήσεων ενός Φραγκισκανού μοναχού, του αδελφού Άντσο (Κρίσπαν Σλέιτερ) ενώ κεντρικό πρόσωπο στο έργο είναι ο διδάσκαλος του Γουλιέλμος της Μπάσκερβιλ (Σον Κόνερι). Στο έργο εμπλέκονται τόσο φανταστικά όσο και ιστορικά πρόσωπα, όπως ο ιεροεξεταστής Μπερνάρντο Γκι και ο μοναχός Ουμπερτίνο της Καζάλε.
Το 1327 ο Γουλιέλμος της Μπάσκερβιλ (Σον Κόνερι) με τον μαθητή του Άντσο (Κρίστιαν Σλειτερ) περνάνε την πόρτα του μοναστηριού των Βενεδικτίνων κατόπιν παράκλησης των ίδιων των μοναχών, για να διαλευκάνουν έναν φόνο.
Κάτω από βαρύ μυστικιστικό κλίμα και με έντονο τον φόβο των μοναχών ότι ο αντίχριστος έχει κυριεύσει την μονή ο ερχομός του Γουλιέλμου της Μπάσκερβιλ φαντάζει σωτήριος.
Το πόρισμα του ορθολογιοτή μοναχού που αρχίζει τις έρευνες μαζί με τον μαθητή του είναι... αυτοκτονία. Το προσωρινά ήρεμο κλίμα στην μονή μετά το πόρισμα, διαταράσσεται όταν ακολουθεί ο επόμενος φόνος και φτάνει σε στιγμές χαώδες πανικού όταν και τρίτο πτώμα έρχεται στο προσκήνιο. Όλοι οι νεκροί μοναχοί βρίσκονται με μελανιασμένη την γλώσσα και σημάδια από δηλητηριώδη μελάνι στο δάκτυλο τους.
*Ένα από τα παραλειπόμενα της ταινίας που είχε σημειώσει μεγάλη εμπορική επιτυχία στην εποχή της, ήταν πως ο Christian Slater παρότι στην εφηβεία και ανήλικος ακόμη τότε, είχε στην ταινία μία γυμνή σκηνή με την 22χρονη ηθοποιό Valentina Vargas. Η ιστορία της πρόσληψης της Vargas είχε ως εξής: ο Slater ήταν παρών στο κάστινγκ αφού λόγω της επίμαχης σκηνής είχε λόγο για την επιλογή. Πρώτη εμφανίστηκε η Vargas. Την επόμενη ημέρα, ήρθε στο στούντιο η μητέρα του Slater και δήλωσε πως ο γιος της είχε ερωτευτεί την ηθοποιό και δεν χρειάζονταν περαιτέρω αναζήτηση!
*Η ταινία είχε προβληθεί πριν περίπου 30 χρόνια και στην Πάτρα, με επιτυχία.
Δείτε εδώ το τρέιλερ της ταινίας:

thebest.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου